Το Πράσινο Βιβλίο : μια ταινία για τον ρατσισμό
από την Αλεξάνδρα Μουμουλίδου Β6
Η ταινία Το Πράσινο Βιβλίο (GreenBook) είναι βιογραφική δραματική κομεντί παραγωγής 2018, σε σκηνοθεσία Πίτερ Φάρελι και έχει ως θέμα τον ρατσισμό.
Η ταινία τοποθετείται χρονικά στο 1962 και αφορά τη σχέση του πιανίστα της τζαζ Ντον Σίρλεϊ με τον σοφέρ του, Τόνι Βαλελόνγκα. Το 1962 ο Τόνι Βαλελόνγκα (ο ηθοποιός, ΒίγκοΜόρτενσεν ), ένας σκληροτράχηλος πορτιέρης, μένει άνεργος αφού το νυχτερινό κέντρο όπου εργάζεται κλείνει για ανακαίνιση. Μπαίνει στην διαδικασία να ψάξει για δουλειά και η καλύτερη προσφορά έρχεται από τον Αφροαμερικανό βιρτουόζο της τζαζ Ντον Σίρλεϊ (ο ηθοποιός, Μαχερσάλα Αλί), ο οποίος ζητάει από τον Τόνι να τον συνοδεύσει, εκτελώντας χρέη σοφέρ και σωματοφύλακα στην περιοδεία που πρόκειται να κάνει στον αμερικανικό νότο. Παρά το γεγονός ότι ο Τόνι δε συμπαθεί ιδιαίτερα τους μαύρους κι ούτε θέλει να εργάζεται για εκείνους, δέχεται τη δουλειά.
Ο Σίρλεϊ προμηθεύει τον Τόνι με έναν τουριστικό οδηγό για Αφροαμερικανούς, στον οποίο αναγράφονται όλα τα ξενοδοχεία και εστιατόρια του νότου όπου επιτρέπεται η είσοδος στους μαύρους, προκειμένου το ταξίδι τους στο νότο να είναι ασφαλές. Δεδομένης της διαφορετικότητας μεταξύ του μορφωμένου και καλαίσθητου πιανίστα και του πεζού σοφέρ, το ταξίδι των δύο ανδρών φαίνεται στην αρχή να είναι καταδικασμένο να αποτύχει λόγω των διαφορετικών τους πεποιθήσεων πάνω στη ζωή. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους γίνονται μάρτυρες των φυλετικών και όχι μόνο διακρίσεων, που χαρακτηρίζουν τον αμερικανικό νότο της δεκαετίας του ’60, μαθαίνουν να εκτιμούν ο ένας τα ταλέντα του άλλου και να αποδέχονται τη διαφορετικότητά τους και μια φιλία μεταξύ τους ανθίζει.
Μέσα από αυτήν την ταινία μπορούμε να διακρίνουμε τον ρατσισμό που υπήρχε εκείνη την εποχή. Χαρακτηριστικό είναι ότι υπήρχε ένας τουριστικός οδηγός για Αφροαμερικανούς, στον οποίο αναγράφονται όλα τα ξενοδοχεία και εστιατόρια του νότου όπου επιτρέπεται η είσοδος στους μαύρους. Η ταινία αυτή επίσης μας δείχνει ότι ο πορτιέρης αρχικά δεν συμπαθούσε τους Αφροαμερικάνους όμως μέσα από αυτό το μεγάλο ταξίδι κατάλαβε ότι δεν είναι κακοί άνθρωποι και δεν διαφέρουν από τους υπόλοιπους.
Την ταινία τη συστήνω ανεπιφύλαχτα τόσο γιατί είναι ένα μάθημα για τον ρατσισμό, όσο και γιατί δείχνει πόσο σκληρή ήταν η κοινωνία εκείνη την εποχή για τους Αφροαμερικανούς με όλους αυτούς τους παράλογους κανόνες.
