από την Ασπασία Καραγιώργου Γ1
Ο εθελοντισμός είναι μια πράξη αγάπης προς το συνάνθρωπο χωρίς την αναμονή κάποιου ανταλλάγματος. Αν και ο όρος είναι σύγχρονος, η ουσία του δηλαδή η ανιδιοτελής προσφορά προς το κοινό καλό, συνοδεύει την ανθρώπινη κοινωνία σε κάθε ιστορική περίοδο. Αποτελεί μια διαχρονική έκφραση κοινωνικής προσφοράς και αλληλεγγύης, η οποία εμφανίζεται σε διάφορες μορφές από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας.
Στην Αρχαία Ελλάδα, η συμμετοχή των πολιτών στα κοινά θεωρούνταν βασικό στοιχείο της δημοκρατίας. Πολλοί προσέφεραν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους, είτε στον πόλεμο για την υπεράσπιση της πατρίδας είτε στη διοίκηση της πόλης-κράτους, χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα, αναγνωρίζοντας το χρέος τους προς την κοινότητα.
Κατά τον Μεσαίωνα και τη Βυζαντινή περίοδο, σημαντικό ρόλο στην κοινωνική προσφορά ανέλαβε η Εκκλησία. Μέσα από τα μοναστήρια και τις εκκλησιαστικές δομές οργανώθηκαν μορφές προνοιακής μέριμνας, όπως νοσοκομεία, ξενώνες, συσσίτια και φιλανθρωπικά ιδρύματα, που στήριζαν τους φτωχούς, τους ασθενείς και τους αδύναμους.
Στη Νεότερη Ελλάδα, κατά τον 19ο και 20ό αιώνα, ο εθελοντισμός συνδέθηκε στενά με την έννοια της ευεργεσίας. Μεγάλοι εθνικοί ευεργέτες προσέφεραν σημαντικές δωρεές για την ίδρυση σχολείων, νοσοκομείων και άλλων κοινωφελών ιδρυμάτων, συμβάλλοντας καθοριστικά στην ανάπτυξη του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Παράλληλα, κατά την περίοδο της Εθνικής Επανάστασης και των πολέμων, η εθελοντική προσφορά εκδηλώθηκε μέσα από τη συμμετοχή σε μάχες αλλά και την υποστήριξη τραυματιών και αμάχων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη δράση του Ερυθρού Σταυρού. Στα μεταπολεμικά χρόνια, με την ενίσχυση του κράτους πρόνοιας, ο εθελοντισμός περιορίστηκε σε ορισμένους τομείς, χωρίς όμως να εξαφανιστεί.
Στη σύγχρονη εποχή, από τα τέλη του 20ού αιώνα έως σήμερα, ο εθελοντισμός γνωρίζει νέα άνθηση. Υπάρχει πληθώρα εθελοντικών ομάδων και οργανισμών, οι οποίες βοηθούν σημαντικά μέσα από δράσεις τα άτομα που διανύουν μια δύσκολη περίοδος της ζωή τους Τα σημαντικά κενά που υπάρχουν στην κοινωνική πρόνοια του Κράτους όπως η φροντίδα προσφύγων, η προστασία του περιβάλλοντος και η υποστήριξη της υγείας, τα καλύπτουν οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ),
Ο εθελοντισμός είναι μια αμοιβαία ωφέλιμη πράξη, καθώς προσφέρει πολλά όχι μόνο στα άτομα που έχουν ανάγκη αλλά και σε όλους μας. Μέσα από πράξεις προσφοράς μαθαίνουμε να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, να κατανοούμε τα προβλήματα και τις δυσκολίες των συνανθρώπων μας και κυρίως να γεμίζουμε με χαρά και ευχαρίστηση διότι αισθανόμαστε πως έχουμε προσφέρει κάτι σημαντικό.
Συμπερασματικά ο εθελοντισμός αποτελεί στάση ζωής και τρόπος σκέψης που θα έπρεπε όλοι μας να υποστηρίζουμε καθώς μόνο με λίγο από το χρόνο μας και την καλή μας διάθεση μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο μας πιο ανθρώπινο
