Ήταν καλοκαίρι του 2001, οι γονείς μου και οι κουμπάροι μας, αποφάσισαν να πάμε μαζί διακοπές στην Κέρκυρα. Ξεκινήσαμε με το αυτοκίνητο από το σπίτι, προχωρώντας προς τα Τρίκαλα. Έπειτα φτάσαμε στην Καλαμπάκα, όπου θαυμάσαμε τα επιβλητικά Μετέωρα. Μπαίνοντας στην Εγνατία Οδό μαγευτήκαμε από τα διπλανά χωριουδάκια, τα βυθισμένα στο πράσινο. Περάσαμε έξω από την Δωδώνη. Ταξιδεύοντας προς την Ηγουμενίτσα παρατηρήσαμε με θαυμασμό το περίφημο μνημείο των Σουλιωτισσών, ψηλά στο βουνό. Τέλος, φτάνοντας στην Ηγουμενίτσα, πήραμε το καράβι »Αγία Θεοδώρα» με προορισμό το λιμάνι της Κέρκυρας.

Για να φτάσουμε στο ξενοδοχείο περάσαμε τα παράλια της Κασιώπης, μέχρι τη Ρόδα. Το ξενοδοχείο μας αχνοφαίνονταν απέναντι από μια παραλία. Ήταν υπέροχο, με τα τραπεζάκια του, τις ψάθινες καρέκλες του, τις 2 πισίνες του, τα μεγάλα κια άνετα δωμάτια του!

    Ξημέρωσε και η αυγή φώτησε τον τόπο. Από βραδύς είχαμε σχεδιάσει την εκδρομή μας σε ένα από τα Διαπόντια νησιά της Ελλάδας, την Ερείκουσα. Πήγαμε στο λιμανάκι του Αγίου Στεφάνου, στο Σιδάρι, ωστε να πάρουμε το καράβι που θα μας πήγαινε ως εκει! Το καράβι ήταν μικρό κια δεν χωρούσε πολλά άτομα, ήταν όμως όμορφο με το όνομα του καθαρά γραμμένο στην αριστερή του πλευρά, »Πήγασος».

   Η Ερείκουσα με τις πανέμορφες παραλίες της, τα μικρά ξενοδοχεία της και τα τοπία της που κόβουν την ανάσα, μας περίμενε. Τα νερά της θάλασσας έγιναν πράσινα σαν φτάσαμε στην ακτή. Το καραβάκι έριξε την άγκυρά του στη θάλασσα, ταράζοντας για λίγο τα ήρεμα νερά της.

  Ο άνθρωπος για να επιβιώσει στις μέρες μας και να μπορέσει να εξελιχθεί και να χτίσει μια οικογένεια, χρειάζεται χρήματα. Επομένως, για κάθε άνθρωπο είναι απαραίτητο να ασκεί ένα επάγγελμα, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην κοινωνία. Εγώ, όταν θα μεγαλώσω θα ήθελα να γίνω γιατρός και συγκεκριμένα παιδίατρος. Δεν είναι πραγματικά ένα ασυνήθιστο και ιδιαίτερο επάγγελμα, καθώς στις μέρες μας πολλά άτομα το επιλέγουν, αλλά θεωρώ πως μου ταιριάζει απόλυτα.

Ωστόσο, για να το επιλέξω, χρειάστηκε να ενημερωθώ και να αναζητήσω πληροφορίες για πολλά άλλα επαγγέλματα. Όμως με βάση τα παραπάνω κριτήρια κατάφερα να κάνω νομίζω τη σωστή επιλογή. Αρχικά, ένα βασικό μου κριτήριο ήταν η κλίση μου καθώς και τα ενδιαφέροντά μου. Από μικρή μου άρεσε πάρα πολύ να παίζουμε με τα εργαλεία των γιατρών όποτε πηγαίναμε με την αδερφή μου στα ιατρεία τους. Όλοι γελούσαν μαζί μας και μας έλεγαν κοροϊδευτικά: «Εσύ θα γίνεις μία μεγάλη γιατρός!» Και εγώ γελούσα μαζί τους, όμως στην πραγματικότητα αυτό ήταν το όνειρό μου. Στο σχολείο, λάτρευα τα μαθηματικά, τη χημεία και τη φυσική. Ήμουν άριστη στα μαθήματα αυτά, και αυτό ήταν και ένα κριτήριο που με βοήθησε στην επιλογή μου.

Επίσης ένα άλλο κριτήριο είναι οι συνθήκες εργασίας. Θα έχω την ευκαιρία να δουλεύω σε ένα ευχάριστο περιβάλλον, χωρίς κάποιες ιδιαίτερες δυσκολίες και κινδύνους. Το κύρος δεν είναι πια πολύ μεγάλο, ούτε κι η αμοιβή που θα παίρνω, όμως αυτό πραγματικά δεν είναι το σημαντικότερο. Αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο είναι το να προσφέρω όσα μπορώ στην κοινωνία μου. Κάνοντας αυτό το επάγγελμα, θα έχω τη δυνατότητα να βοηθήσω και να θεραπεύσω πολλά παιδιά. Θα μπορώ να τα βοηθήσω να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα υγίειας τους ώστε να είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν το μέλλον, μια και αυτά είναι οι επόμενες γενιές.

Γενικά, θεωρώ ότι είναι ένα πολύ σημαντικό επάγγελμα, με πολλές προοπτικές. Ελπίζω να μπορέσω να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου και να γίνω ένας σπουδαίος γιατρός. Έχω τη διάθεση και μπορώ να προσφέρω τόσα πολλά στην κοινωνία!

  Στη σημερινή εποχή όπου επικρατεί η μοναξιά και η απομόνωση και ο ελεύθερος χρόνος είναι περιορισμένος, είναι σημαντικό να αναπτύσσουμε ειλικρινείς φιλικές σχέσεις που να συμβάλλουν στη συναισθηματική μας ικανοποίηση και κοινωνικοποίηση. Είναι σχεδόν αναγκαίο να έχουμε δίπλα μας καλούς φίλους που να μπορούμε να μοιραζόμαστε λύπες μα κυρίως χαρές. Η δική μου καλύτερη φίλη είναι η Μαρία. Γνωριστήκαμε στην πρώτη τάξη του δημοτικού όταν ο δάσκαλος μας έβαλε να καθίσουμε στο ίδιο θρανίο. Είμαστε συνομίληκες και μένουμε στην ίδια γειτονιά. Αυτό που κυρίως μας ενώνει όμως,  είναι η αγάπη μας για τη μουσική που έγινε η αιτία να δημιουργηθεί μια υπέροχη φιλία.

Αν προσπαθήσω να την περιγράψω, θα έλεγα ότι είναι μάλλον κοντούλα και εύσωμη, με μακριά σγουρά μαλλιά και ζεστά πράσινα μάτια. Της αρέσουν τα περίτεχνα ρούχα και τα περίπλοκα μοντέρνα αξεσουάρ και ακολουθεί με μανία τη μόδα. Είναι πρόσχαρη, αστεία, με έξυπνο χιούμορ, και αντιμετωπίζει με εύθυμη διάθεση και αισιόδοξο πνεύμα όλες τις καταστάσεις. Είναι ειλικρινής, μισεί την υποκρισία και θέλει να είναι ο εαυτός της. Έχει ευγενική και ήπια συμπεριφορά, δεν συγκρούεται με τους άλλους και δεν γίνεται ποτέ κυνική ή προσβλητική.

Η Μαρία ενδιαφέρεται για τα προβλήματα και τις ανησυχίες των άλλων χωρίς να γίνεται φορτική και αδιάκριτη. Αποφεύγει να κρίνει τους άλλους, είναι κοινωνική, εξωστρεφής και επικοινωνιακή. Έχει πολλά ενδιαφέροντα, όπως η μουσική, ο αθλητισμός και η λογοτεχνία. Στο μέλλον θα ήθελε να γίνει φιλόλογος επειδή τρελαίνεται να διαβάζει βιβλία.

Στο πρόσωπο της Μαρίας βρήκα μια πολύτιμη φίλη που με αγαπά, με αποδέχεται όπως είμαι, είναι ειλικρινής, αφοσιωμένη και δεν υποκρίνεται. Η αισιοδοξία και η εξωστρέφεια της με βοηθάει να αντιμετωπίζω τη δική μου εσωστρέφεια και τις ανασφάλειες μου, να γίνομαι πιο κοινωνική, να συναντώ νέους ανθρώπους, να αντιμετωπίζω τη ζωή με πιο αισιόδοξη ματιά.

Η μακροχρόνια φιλία μας δεν έχει αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες και εμπόδια. Υπάρχουν βέβαια μικροδιαφωνίες που φροντίζουμε να μην καταλήγουν σε προστριβές. Πολλές φορές με κουράζει η υπερβολική ενεργητικότητά της Μαρίας η οποία θέλει όταν βγαίνουμε έξω να πηγαίνουμε σε πολλά μέρη και να συναναστρεφόμαστε με πολλούς ανθρώπους. Όμως αυτό δεν γίνεται αιτία για να φθαρεί και να χαλάσει η υπέροχη μας σχέση. Καθημερινά περνάμε πολύ χρόνο μαζί στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στη μουσική, και έχουμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα όπως ο κινηματογράφος, η λογοτεχνία. Έχουμε παρόμοιες απόψεις για τη ζωή, για την κοινωνία και την ανθρώπινη συμπεριφορά. Όλα αυτά μας βοηθούν να γνωριστούμε καλύτερα, να ανταλλάξουμε απόψεις, να κρίνουμε τον εαυτό μας. Μας μαθαίνουν κάνουμε αμοιβαίες υποχωρήσεις και να βελτιώνουμε ή διορθώνουμε το χαρακτήρα μας σφυρηλατώντας έτσι τη φιλική μας σχέση.

Η Μαρία είναι πολύτιμη και πολύ καλή φίλη και περνάω πολύ όμορφα μαζί της. Ελπίζω η φιλία μας να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια και να κρατήσει για πάντα.

Εγώ κι εσύ μαζί!

Η εργασία είναι πια στις μέρες μας ένα αγαθό απαραίτητο για την επιβίωση του ανθρώπου, την προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο και την προσωπική του εξέλιξη. Το να επιλέξει κάποιος το επάγγελμα με το οποίο θα ασχοληθεί είναι απόφαση ζωής και όχι κάποια τυχαία συγκυρία. Είναι πολύ νωρίς για μένα να κάνω την επαγγελματική μου επιλογή. Δεν είμαι ιδιαίτερα ώριμη για να πάρω αυτήν την τόσο καθοριστική απόφαση για το μέλλον μου. Παρόλα αυτά έχω κάποιες ιδιαίτερες κλίσεις, ενδιαφέροντα που με οδηγούν στην ομάδα επαγγελμάτων που έχουν σχέση με τον τομέα του σχεδίου των σπιτιών (αρχιτεκτονική). Συνεχώς μου αρέσει να ενημερώνομαι μέσα από διάφορες εκδηλώσεις και ιστοσελίδες για τις σπουδές, τις προοπτικές και την επαγγελματική αποκατάσταση.

Από μικρή ηλικία μου άρεσε να παρακολουθώ εικόνες με σπίτια και να τα σχεδιάζω με λεπτομέρεια και φαντασία. Πάντα χρησιμοποιούσα τις κατάλληλες αναμείξεις χρωμάτων για να αναδείξω τα διάφορα μέρη που μου άρεσαν περισσότερο. Στο δημοτικό, το αγαπημένο μου μάθημα ήταν τα καλλιτεχνικά. Οι γονείς μου βλέποντας το ταλέντο μου με έστειλαν να παρακολουθήσω μαθήματα στο πολιτιστικό κέντρο της συνοικίας μου. Στο γυμνάσιο συνεχίζω να έχω αυτό το ενδιαφέρον. Στον ελεύθερό μου χρόνο παρακολουθώ στα περιοδικά εικόνες με σπίτια, προσπαθώ να μπω στο πνεύμα του δημιουργού ή πολλές φορές κάνω νοητά τις δικές μου αλλαγές, με τα δικά μου κριτήρια.

Πολλές φορές μου αρέσει όταν επισκέπτομαι σπίτια φίλων και γνωστών να παρατηρώ την αρχιτεκτονική και να εκφράζω τις δικές μου ιδέες. Επιπλέον μέσα από το μάθημα της Ιστορίας παρακολουθώ την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής και θαυμάζω τα μνημειώδη έργα του αρχαίου και βυζαντινού πολιτισμού.

Βρίσκω το επάγγελμα του αρχιτέκτονα πολύ ενδιαφέρον γιατί συνδυάζει τη φαντασία με την πραγματικότητα και δίνει ζωή στην έμπνευση, μορφή στις ιδέες σου. Νιώθεις την ηθική ικανοποίηση ότι με τα δημιουργήματασου καλυτερεύεις τη ζωή των ανθρώπων, τους δίνεις εύκολες, πρακτικές και καλαίσθητες λύσεις, ανάλογες πάντα με την οικονομική δυνατότητά τους. Βοηθάς τους ανθρώπους να σχηματίσουν το μέτρο και την αισθητική, μακριά από την υπερβολή και τις ακρότητες. Είναι πολύ ωφέλιμο για την κοινωνία γιατί βελτιώνει την αυστηρή όψη των πόλεων και βοηθά στην προστασία του περιβάλλοντος όταν χρησιμοποιούνται υλικά φιλικά προς αυτό. Το επάγγελμα του αρχιτέκτονα είναι πλήρως αναγμωρισμένο στην κοινωνία και αναπτυγμένο σε όλες τις χώρες της Ευρώπης όπου κτίζονται νέα πρωτότυπα κτήρια. Ένα βασικό κριτήριο που με οδήγησε σε αυτό είναι ότι είναι ανεξάρτητο, δεν είσαι υποχρεωμένος να εργάζεσαι σε συγκεκριμένα ωράρια και με βάση τις εντολές κάποιου. Το περιβάλλον εργασίας είναι πολύ φιλικό γιατί έρχεσαι σε επαφή με νέους ανθρώπους και η αμοιβή είναι ικανοποιητική. Όμως ιδιαίτερα θα ήθελα να ασχοληθώ με την ανακαίνιση παραδοσιακών κτηρίων και τη μελέτη της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Είναι ωραίο να αισθάνεσαι ότι αποκαθιστάς την όψη που πολλές φορές έχουν κακοποιηθεί όχι μόνο από το χρόνο, αλλά και από την ανθρώπινη ασυδοσία.

Είναι ένας δύσκολος στόχος που χρειάζεται επιμονή, προσπάθεια, επιδεξιότητα, συνεχή κατάρτιση και αφοσίωση στις σπουδές. Ιδιαίτερα σε αυτές τις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες είναι δύσκολη η εξάσκηση αυτού του επαγγέλματος. Παρόλα αυτά δεν πρέπει να χάνω τις ελπίδες μου και πρέπει να σκέφτομαι ότι όταν αγαπάς κάτι, αγωνίζεσαι γι αυτό, και το εξασκείς με μεράκι, μπορεί να πετύχεις.

 Η φιλία είναι από τα σημαντικότερα στοιχεία στη ζωή του ανθρώπου. Είναι μια κοινωνική σχέση. Άλλοι κάνουμε περισσότερους φίλους, άλλοι λιγότερους, άλλες φιλίες αντέχουν στον χρόνο και άλλες είναι παροδικές.

Στην παιδική ηλικία αρχίζουμε να διαλέγουμε φίλους διότι μοιάζουμε, έχουμε κοινά ενδιαφέροντα. Καθώς πλησιάζουμε στην εφηβεία, οι φίλοι μας γίνονται ακόμα πιο σημαντικοί για μας, μας στηρίζουν, σε αυτούς εμπιστευόμαστε τις επιθυμίες μας, τα όνειρα μας και τις δυσκολίες μας.

Ο πραγματικός φίλος μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα μας παρουσιαστεί. Στη δυστυχία θα λυπηθεί μαζί μας και θα μας συμπαρασταθεί,  στην ευτυχία δεν θα μας ζηλέψει, αλλά θα χαρεί κι εκείνος.

Αυτό λοιπόν που κάνει μια γνωριμία να μετατραπεί σε φιλία είναι, πέρα από τα κοινωνικά χαρακτηριστικά, η αμοιβαία ανάπτυξη  της εμπιστοσύνης.

Η φιλία είναι ένα σημαντικό κομμάτι στη ζωή του ανθρώπου και για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να αφήνεται στην τύχη.  Ο καθένας μας πρέπει να κάνει τις σωστές επιλογές, που άλλωστε θα τον ακολουθούν μια ζωή..