«Σαν τον ποδηλάτη πρέπει να κινώ συνέχεια τα πόδια μου, να βρίσκομαι σε διαρκή κίνηση, για να μην πέσω κάτω»!
Πιστεύω πως το ενδιαφέρον σε αυτό τον στοχασμό του Βιττγκενστάϊν (Βιττγκενστάϊν, Στοχασμοί, Πρόλογος-Επιλογή- Μετάφραση- σχόλια Κ.Μ. Κωβαίος, αθήνα 2008, 509, 105) βρίσκεται στη φαντασιακή εικόνα του ποδηλάτη που βρίσκεται σε μία συνεχή κίνηση! Συνδέει έτσι τη ζωή με την κίνηση, μας φωνάζει πως αυτά τα δύο είναι στην πραγματικότητα ένα: αν σταματήσεις να κινείσαι δεν υπάρχεις.
Το καρτεσιανό cogito επομένως εδώ αντικαθίσταται με το κινούμαι. « Κινούμαι άρα υπάρχω» λοιπόν. Βλέπετε διαφορά στη σκέψη των δύο φιλοσόφων; Προσωπικά δε νομίζω πως υφίσταται τέτοιο θέμα. Και ο Καρτέσιος και ο Βιττγκενστάϊν λένε το ίδιο πράγμα: αυτό που πραγματώνει την ανθρώπινη ύπαρξη είναι η αναζήτηση. Η στασιμότητα, όσο και αν βολεύει και με όποιο άλλοθι κι αν περιβάλλεται, αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε αδιέξοδα από τα οποία δύσκολα θα βρεθούν οδοί διαφυγής.
Χωρίς αμφιβολία βασικό συστατικό της αναζήτησης είναι ο διάλογος . Διάλογος βέβαια σημαίνει ανταλλαγή απόψεων και όχι κυριαρχία μίας άποψης που επιβάλλεται. Η τυραννία του μονόλογου και η εικόνα δύο ανθρώπων, του ενός με υψωμένο δάκτυλο που έχει το ρόλο τιμητή, και του άλλου που ακούει με κατεβασμένο κεφάλι, είναι –το λιγότερο- αποκρουστική.
Στο 14Press, το ηλεκτρονικό περιοδικό μας, το 4ο τεύχος του οποίου «ξεφυλλίζετε», πιστεύουμε πως ο διάλογος αποτελεί χαρακτηριστικό της ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Γι’ αυτό άλλωστε και η σκέψη μας ανοίγεται: για να μπορέσει να διαλεχτεί με άλλες και να βρει την ολοκλήρωσή της.
Σας ευχόμαστε λοιπόν αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι καλή ανάγνωση! Μη διστάσετε να μας στείλετε σκέψεις, παρατηρήσεις και προτάσεις. Να είστε σίγουροι πως έτσι θα αισθανθούμε πως ο μόχθος μας δικαιώνεται!
Ο Αρχισυντάκτης
Νίκος Παύλου