Αγάπη είναι…
γράφει η Ελπίδα Αθανασιάδου Γ1
«Αγαπώ θα πει χάνομαι» είπε ο Καζαντζάκης, «όπου βρίσκεσαι υπάρχω» είπε ο Ρίτσος, «πάρε με στην αγκαλιά σου και παρηγόρησέ με που γεννήθηκα» εξομολογήθηκε ο Ελύτης.
Τόσοι σπουδαίοι άνθρωποι μίλησαν για αυτό το πανέμορφο συναίσθημα, μα κανένας τους δεν μπόρεσε να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα: Τι είναι αγάπη ;
Με απασχολεί ιδιαίτερα αυτό το ερώτημα αλλά και εγώ αδυνατώ να το απαντήσω… Η αγάπη είναι ένα ανεξήγητο συναίσθημα που μας γυρίζει όλον τον κόσμο ανάποδα ανά πάσα ώρα και στη στιγμή. Η αγάπη λοιπόν πολλές φορές δεν έχει λογική. Προσωπικά αντιλαμβάνομαι την έννοια της αγάπης ως μία κατάσταση ανιδιοτέλειας όπου καθένας μπορεί να την αντιληφθεί, μα λίγοι την εκτιμούν αληθινά !
Η αγάπη κρύβεται σε μικροπράγματα: σε ένα κρυμμένο σημείωμα στην τσέπη του μπουφάν σου που να γράφει «σ” αγαπώ», σε ένα «να προσέχεις» , σε ένα τραγούδι που σου θυμίζει την παρουσία του ατόμου που μόλις σκέφτηκες, σε ένα λουλούδι που το έκοψε για να στο δώσει, σε ένα πρωινό ξύπνημα με ένα φιλί στο μέτωπο…
Για να μπορέσεις να νιώσεις αυτό το όμορφο συναίσθημα θα πρέπει να απαρνηθείς τον ίδιο σου τον εαυτό , τα εγώ σου και τα θέλω σου γιατί εκεί δεν χωράει ο ΕΓΩΙΣΜΌΣ. Όταν αγαπάς κάθε κύτταρο σώματός σου είναι αφιερωμένο σε εκείνον, είναι η πρώτη σου σκέψη, όταν ξυπνάς και η τελευταία σου πριν κοιμηθείς, είναι αυτό που σου δίνει κουράγιο να σηκωθείς το πρωί, να κοιταχτείς τον καθρέφτη και να πεις «όλα θα πάνε καλά».
Αγάπη είναι η ελπίδα για τη ζωή, αυτό το δάκρυ χαράς που σκέφτεσαι πόσο τυχερή είσαι που βρήκες ένα τέτοιο διαμάντι μέσα σε αυτή τη βρώμικη κοινωνία που ζεις καθημερινά. Όμως όπως είπα η αγάπη μπορεί να σου γυρίσει τον κόσμο ανάποδα και να νιώσεις ότι χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Η αγάπη σε καταστρέφει σε τσαλαπατάει και πολλές φορές σε «σκοτώνει». Γιατί; Εξαιτίας της ανιδιοτέλειας. Θες να κάνεις τα πάντα για να δεις τον άνθρωπο σου χαρούμενο , με αποτέλεσμα να ξεχνάς τον εαυτό σου στην πορεία.
Εκτός αυτού πολλές φορές διαλύονται τα θεμέλια για να χτιστεί αυτό το θείο δώρο. Εμπιστοσύνη σεβασμός υπομονή και επιμονή. Τέσσερις λέξεις τόσες σημαντικές πολλές φορές τις αψηφούν όταν χρησιμοποιούν το ρήμα «σ” αγαπώ». Δεν το βρίσκεται άδικο; Ή όταν δεν το λένε γιατί φοβούνται. Ε λοιπόν, στην αγάπη ο φόβος δεν υπάρχει ούτε σαν ιδέα! Είναι απίστευτο το πόσα μπορεί να σε κάνει, να κάνεις. Δεν σε νοιάζει τίποτα παρά μόνο να δεις, να ακούσεις την καθησυχαστική του φωνή και να αγγίξεις τον άνθρωπό σου .
Τέλος, έχω ένα ερώτημα : Εάν ξέρετε πώς σήμερα είναι η τελευταία μέρα σας πάνω στη γη, θα λέγατε αυτό το «σ΄αγαπώ» ;
Ξέρετε καλά σε ποιον, σε αυτόν που πάλι ήρθε πρώτος στην σκέψη σας!
Αν μπορούσα θα έγραφα πολλά ακόμη για την αγάπη, παρόλα αυτά, θα αφήσω τον Λειβαδίτη μιλήσει για μένα:
«Αν μου χάριζαν όλη την αιωνιότητα χωρίς εσένα, θα προτιμούσα μία μικρή στιγμή πλάι σου. Θα θυμάμαι αυτά τα μάτια σου φλογερά και μεγάλα, σαν δύο νύχτες έρωτα μες στον εμφύλιο πόλεμο. Α! Ναι, ξέχασα να σου πω, πώς τα στάχυα είναι χρυσά και απέραντα, γιατί σ” αγαπώ!».
