Αποχαιρετώντας το Γυμνάσιο-Η εμπειρία μου
γράφει η Ιφιγένεια Γιουμουσίδου Γ5
Θυμάμαι τον εαυτό μου πριν από τρία χρόνια. Μόλις είχα τελειώσει το Δημοτικό και έκλαιγα γιατί έπρεπε να αποχωριστώ τους συμμαθητές μου και γιατί φοβόμουν να πάω στο Γυμνάσιο. Σκεφτόμουν ότι δεν θα κάνω καινούριους φίλους, ότι όλοι οι καθηγητές θα είναι αυστηροί και απόμακροι και πως δεν θα περνάω τόσο καλά όσο στο Δημοτικό.
Βλέπω και τον εαυτό μου στο σήμερα. Είμαι μια ανάσα, λίγες ημέρες μόνο πριν αποφοιτήσω από το Γυμνάσιο. Με μια διαφορά: τώρα δεν θέλω να φύγω!
Δεν έκανα απλά καινούριες παρέες,…έκανα τους καλύτερους φίλους! Δεν είχα απλά καλούς καθηγητές …είχα τους καλύτερους!. Δεν πέρασα απλά καλά…πέρασα ΥΠΈΡΟΧΑ! Αυτά τα τρία χρόνια, ήταν πραγματικά ότι καλύτερο! Τι να πρώτο θυμηθώ! Τους χορούς μας, τις εκδρομές μας, τις γιορτές, τις πρόβες, τις θεατρικές μας παραστάσεις, τα γέλια μέσα στην τάξη, τις πλάκες μας στα διαλείμματα… Ακόμη και οι τσακωμοί μας και η ασυνεννοησία μας κάποιες φορές, τώρα φαντάζουν μικρές και χαριτωμένες στιγμές. Θα εξαιρέσω βέβαια το χαμό του Παναγιώτη στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Αλλά ακόμη και αυτό μας έφερε πιο κοντά, σαν μια γροθιά ενωθήκαμε όλοι για να θρηνήσουμε, να διαμαρτυρηθούμε και να παρηγορήσουμε ο ένας τον άλλο. Η καρδιά και η ψυχή όλων μας έχει σημαδευτεί για πάντα!
Τρία χρόνια μετά το ίδιο συναίσθημα… Ο ίδιος φόβος, αυτή τη φορά για το Λύκειο. Σκέφτομαι πως θα χαθώ με αρκετά παιδιά με τα οποία κάνουμε παρέα τώρα. Άλλοι θα πάνε Γενικό, άλλοι ΕΠΑ.Λ., και αργότερα άλλοι θα ακολουθήσουν τη θεωρητική και άλλοι τη θετική κατεύθυνση. Πλέον θα μπούμε στην «τελική ευθεία». Πόσες φορές θα το ακούσουμε αυτό από του χρόνου άραγε…
Το μόνο που θέλω να κρατήσω από τα χρόνια του Γυμνασίου, είναι οι ευχάριστες, οι ανέμελες στιγμές! Και πιστέψτε με, είναι πάρα πολλές! Θα μου λείψετε πάρα πολύ όλοι σας! Εκτός όμως από τους συμμαθητές μου που μου χάρισαν όλες αυτές τις αναμνήσεις, θα ήθελα να ευχαριστήσω και τους καθηγητές μας που έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να μάθουμε όσα περισσότερα γίνεται!
Δυστυχώς το κεφάλαιο «Γυμνάσιο» έκλεισε για εμάς, τα παιδιά της Τρίτης.
Από την άλλη όμως, η ζωή προχωράει και πρέπει να προχωρήσουμε κι εμείς μαζί της. Καλύτερα να μην κλαίμε επειδή όλο αυτό τελείωσε, αλλά να γελάμε επειδή το ζήσαμε!!
Καλό καλοκαίρι σε όλους λοιπόν και καλή σταδιοδρομία σε ό,τι κι αν κάνετε!
Σας αγαπώ πολύ!
