Συναισθήματα ενός εφήβου
ποίημα από την Αθηνά Β.
Άγχος. Εγώ το άγχος μου το αγαπώ
Άρα πώς να του αντισταθώ;
Αλλά το ξέρω ότι κι εκείνο με αγαπά
Γιατί με επισκέπτεται συχνά.
Η αϋπνία είναι φίλη του.
Άρα και δική μου.
Μου κάνει παρέα τα βράδια
Μαζί μοιραζόμαστε σκέψεις, μυστικά
Όλα τους κρυφά και σκοτεινά.
Γονείς. Οι γονείς είναι καλοί.
Πάντα και παντού αγαπητοί.
Αλλά καμιά φορά πιεστικοί, αγχωτικοί.
Η ανησυχία χτυπάει τη δική τους πόρτα.
Κι άμα την αφήσουμε και μπει, είναι δύσκολο να βγει.
Ριζώνει εκεί, πάντοτε ανήσυχη και ανησυχητική.
Εφηβεία. Η εφηβεία είναι αυτά κι άλλα πολλά.
Όλα τους δύσκολα, σαν την ανάβαση σε βουνά.
Αλλά τι ξέρουμε εμείς για τα βουνά;
Ότι όταν φτάνεις στην κορυφή,
Όλα είναι πιο εύκολα εκεί.
Αυτό είναι η εφηβεία.
Ένα βουνό, πανύψηλο και σκοτεινό.
