Κυβέλη
Η Κυβέλη λέγεται ότι γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1888 (σύμφωνα με άλλες εκδοχές το 1884 ή το 1887).Σε ηλικία 2,5 ετών τη συνάντησαν στο βρεφοκομείο Αθηνών ο Αναστάσης και η Μαρία Αδριανού. Παρότι ήταν φτωχοί βιοπαλαιστές, οι θετοί γονείς της φρόντισαν να την αναθρέψουν με τον καλύτερο τρόπο. Σε αυτό συνέδραμε και η οικογένεια γνωστού αθηναίου δικηγόρου, που αφότου έχασε το μονάκριβο παιδί της, έβρισκε τη χαρά στην τρισχαριτωμένη «Κυβελίτσα». Έτσι, η Κυβέλη παρακολούθησε μαθήματα στο παρθεναγωγείο Χιλ, όπου διακρίθηκε για την εξυπνάδα της. Παρακολούθησε, επίσης, μαθήματα απαγγελίας και μάλιστα το 1901 βραβεύτηκε για την επίδοσή της.
Το θεατρικό της ταλέντο αναπτύχθηκε αυθόρμητα στις προσπάθειες που κατέβαλε για να ξαναφέρει το χαμόγελο στους θετούς γονείς της, που είχαν χάσει τον γιο τους στη Βραζιλία. Στο σπίτι του ζεύγους Αδριανού γνώρισε τη μικρή Κυβέλη ο καθηγητής ορθοφωνίας και απαγγελίας Μ. Σιγάλας, ο οποίος, αφού της έδωσε κάποια σειρά μαθημάτων το Μάρτιο του 1901, την παρουσίασε σε επίδειξη των μαθητριών του. Η Κυβέλη Αδριανού πήρε το πρώτο βραβείο που στάθηκε αφορμή για να αλλάξουν τα σχέδια των γονιών της να την κάνουν μοδίστρα. Την ίδια εποχή άρχισε να λειτουργεί η Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου και η Κυβέλη γράφτηκε σ΄ αυτήν παρότι δεν είχε συμπληρώσει τα 15 της χρόνια.
Τρεις μήνες όμως μετά, το Σεπτέμβριο του 1901, η σχολή εκείνη έκλεισε και προσέλαβε την Κυβέλη ο Κωσταντίνος Χρηστομάνος στο θεατρικό όμιλο της Νέας σκηνής, που άρχισε τότε να καταρτίζεται από νεαρούς ερασιτέχνες, μεταξύ των οποίων ήταν ο Σωτήρης Σκίπης, ο Μήτσος Μυράτ, ο Διονύσης Δεβάρης, ο Άγγελος Σικελιανός και η αδελφή του Ελένη Πασαγιάννη. Στην πρώτη εμφάνιση της «Νέας Σκηνής» στη θεατρική παράσταση που δόθηκε στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών προς τιμή Ρουμάνων φοιτητών του Πανεπιστημίου, η Κυβέλη εμφανίζεται για πρώτη φορά στον πρωταγωνιστικό ρόλο ως Ιουλιέτα, στη πασίγνωστη σκηνή του κήπου του γνωστού έργου του Σαίξπηρ, Ρωμαίος και Ιουλιέτα.
Η Κυβέλη την εποχή της «Νέας Σκηνής”
Την επιτυχία της εκείνη ακολούθησαν οι εμφανίσεις της στην «Άλκηστη» του Ευριπίδη ως θεραπαινίδα, στην «Αγριόπαπια» του Ίψεν ως Εδβίγη, στη «Λοκαντιέρα» του Κάρλο Γκολντόνι ως θεατρινούλα, εκ των οποίων η θεατρική αναγνώρισή της υπήρξε γενική τόσο εκ μέρους του κοινού όσο και των κριτικών του θεάτρου. Έκτοτε αποτέλεσε κύριο πρόσωπο της Νέας Σκηνής και από τον ρόλο «του κακόμοιρου» που υποδύθηκε στο έργο του Αλφόνς Ντωντέ «Αρλεζιάνα» (28 Ιουλίου 1902) άρχισε να μεσουρανεί στη θεατρική σκηνή.
Ο Μήτσος Μυράτ, ο Ρωμαίος στην πρώτη της εμφάνιση την ερωτεύτηκε τρελά. Δεν θα συμβεί το ίδιο με την Κυβέλη. Θα τον παντρευτεί όμως. Το 1903. Ο γάμος θα αντέξει λιγότερο από την «Νέα Σκηνή»: τρία χρόνια. Θα αποκτήσουν δύο παιδιά, και μάλιστα μέσα στον ίδιο χρόνο, το 1905: τον Αλέκο και τη Μιράντα που αργότερα θα ακολουθήσει την πορεία της μητέρας και του πατέρα της. Η Κυβέλη δεν θα αγαπήσει ποτέ τον Μυράτ.Το 1906 δημιουργεί δικό της θίασο με τον Κ. Σαγιώρ.
Τότε γνωρίζει τον ωραίο και εύπορο νέο Κώστα Θεοδωρίδη. Το φλερτ θα εξελιχθεί σε έρωτα. Αμοιβαίο. Και σε σκάνδαλο. Η Κυβέλη εγκαταλείπει σύζυγο Όταν επανεμφανίζεται στη σκηνή, ο Τύπος χτυπάει την άπιστη που παράτησε την οικογένειά της.
Παπανδρέου, Αλίκη, Κυβέλη και Παντελής Χορν στη Χίο
«Τω καιρώ εκείνω υπήρχε γυνή τις ονόματι Κυβέλη [...] Και εγκαταλείψασα τον σύζυγον και τα τέκνα, μετέβη μετά του ερωμένου αυτής εις Παρισίους. Και επανακάμψασα εκείθεν μετά δέκα μήνες, καλεί σήμερον το φιλοθεάμον κοινόν ίνα και πάλι θαυμάση αυτήν» γράφουν.
Ο καινούργιος της άντρας, με τον οποίο αποκτούν το 1907 την Αλίκη, τη δεύτερη κόρη της, που επίσης θα ακολουθήσει τον δρόμο του θεάτρου, αναλαμβάνει τα διοικητικά και τα οικονομικά του θιάσου για μια εικοσαετία και διατηρεί την ευθύνη ακόμα και μετά το διαζύγιό τους.
Αλέξης Σολομός, Έλλη Ξανθάκη, Μιράντα Μυράτ, Ρίτα Μυράτ. Κάτω (από αριστερά): Κυβέλη, Μάνος Κατράκης, Αλίκη Γεωργούλη
Το 1908 συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Γρηγόριο Ξενόπουλο. Η ίδια είχε ζητήσει από το συγγραφέα να διασκευάσει για χάρη της σε θεατρικό έργο το διήγημα «Κόκκινος Βράχος», επειδή της άρεσε πολύ ο χαρακτήρας της ηρωίδας. Έτσι, δημιουργήθηκε η Φωτεινή Σάντρη που είχε τεράστια επιτυχία και έμεινε στο ρεπερτόριο του θιάσου Κυβέλης για πολλά χρόνια, γνωρίζοντας άπειρες επαναλήψεις. Ο Ξενόπουλος συνέχισε να την τροφοδοτεί με ένα έργο κάθε χρόνο έως το 1925 (Ραχήλ, Πειρασμός, Ψυχοσάββατο, Χερουβείμ, κ.ά).
Συνεργάστηκε, επίσης, με τον Παντελή Χορν από το 1910 (Ο Άνθρωπός μας, Κερένια κούκλα, Φιντανάκι, Νταλμανοπούλα κ.ά), όπως και με τον Σπύρο Μελά (Κόκκινο πουκάμισο, Χαλασμένο σπίτι, Το άσπρο και το μαύρο, Μια νύχτα μια ζωή). Ακόμη, παρουσίασε έργα του Θ. Συναδινού και του Αλ. Λιδωρίκη.
Κυβέλη, η μεγάλη ηθοποιός που παντρεύτηκε τον Γεώργιο Παπανδρέου
Το 1920 η Κυβέλη περιοδεύει στη Χίο, ο αξιωματικός ακόμα του Πολεμικού Ναυτικού συγγραφέας Παντελής Χορν την πληροφορεί πως το ρεπερτόριό της έχει λογοκριθεί και πως δεν μπορεί να παρουσιάσει όλα τα έργα που έχει προγραμματίσει, προκειμένου να μην εξαφθούν τα εύφλεκτα πολιτικά πάθη. Η Κυβέλη πηγαίνει να διαμαρτυρηθεί στον υπεύθυνο: τον γενικό διοικητή του νησιού κάτι σαν νομάρχη. Είναι ο Γεώργιος Παπανδρέου.
(Η Κυβέλη με τον γιο της)
Θα ανάψει ένας θυελλώδης έρωτας. Και μια παράνομη ερωτική σχέση αρχίζει, αφού και οι δυό είναι παντρεμένοι ακόμη. «Αν δεν είχα συναντήσει τον Γιώργη δεν θα είχα μάθει ποτέ τι πράγμα είναι ο έρωτας» ομολογούσε η Κυβέλη. Κάποια στιγμή ο Μήτσος Μυράτ, ο πρώτος σύζυγος, όταν εκείνη το έσκασε, λέγεται πως είπε στον Κώστα Θεοδωρίδη- τον δεύτερο: «Κάποτε θα σε πληρώσει με το ίδιο νόμισμα». Ο λόγος του επαληθεύτηκε.
Γιώργος, Κυβέλη και Γιώργος
Θα παντρευτούν με τον Παπανδρέου- ο τρίτος της γάμος- ύστερα από αρκετά χρόνια, στο τέλος της δεκαετίας, αφού έχουν το 1928 αποκτήσει έναν γιο, τον Γιώργο, τη μεγάλη αδυναμία της Κυβέλης.
Μέχρι το 1932 η Κυβέλη ως θιασάρχης και πρωταγωνιστής ανέβασε πολλά έργα σημαντικών συγγραφέων Ελλήνων και ξένων μεταξύ των οποίων των Γρ. Ξενόπουλου, Σ. Σκίπη, Σπ. Μελά, Δ. Κορομηλά, Δ. Ταγκόπουλου, Πρίγκιπα Νικολάου, Θ. Συναδινού, Π. Χορν, Ι. Πολέμη, Δ. Μπόγρη, Αρ. Προβελέγγιου, Ν.Ι Λάσκαρη, Μ. Λιδωρίκη, Ίψεν, Ντ΄ Αννούτσιο, Μαίτερλιγκ, Γκόργκυ.
Το 1932 και 1934 συνεργάσθηκε με την καθιερωμένη αντίπαλό της Μαρίκα Κοτοπούλη, ως καλλιτεχνική αντίδραση στη δημιουργία του Εθνικού Θεάτρου (που είχε ιδρύσει ο τότε Υπουργός Παιδείας και μετέπειτα σύζυγός της Γεώργιος Παπανδρέου).
(Η Κυβέλη μαζί με τον Γ. Παπανδρέου)
Ο Παπανδρέου όμως δεν θέλει την Κυβέλη στη σκηνή. Και η Κυβέλη αποσύρεται. Από το 1934 μέχρι το ΄49, με μια μικρή διακοπή το 1941. Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια. Θα ακολουθήσει την πορεία του άντρα της που φτάνει μέχρι την πρωθυπουργία- φυγαδεύεται, μάλιστα, στη Μέση Ανατολή, κοντά του. Οι περιπέτειες με την υγεία του μικρού της γιου την οδηγούν σε πολλά ταξίδια στην Ευρώπη και την Αμερική. Ο έρωτας με τον Παπανδρέου ξεθυμαίνει. Από το 1949 αποξενώνονται. Δεν θα πάρουν ποτέ διαζύγιο αλλά θα παραμείνουν σε διάσταση.
Από το καλοκαίρι του 1950 συνεργάζεται με τη Μαρίκα Κοτοπούλη στο έργο «Τα παιδιά του Εδουάρδου», ακολούθως με το Εθνικό Θέατρο στο έργο «Δάφνη Λορεόλα» και το 1952 ξαναεμφανίζεται με τη Μαρίκα Κοτοπούλη στο έργο του Ζαν Κοκτώ «Τρομεροί γονείς».
Στον ελληνικό κινηματογράφο εμφανίσθηκε στις ταινίες
- Κακός δρόμος (1933)
- Αστέρω (1937), με την κόρη της, Αλίκη Θεοδωρίδου – Νορ.
- Η άγνωστος (1954) Λίνα Φλεριανού. Παίζει με την κόρη της, Αλίκη Θεοδωρίδου-Νορ, και την εγγονή της, Κυβέλη Θεοχάρη.
Η Κυβέλη πέθανε στην Αθήνα στις 26 Μαΐου 1978.
Η Κυβέλη μαζί με τη Μαρίκα Κοτοπούλη αποτέλεσαν για το θεατρόφιλο κοινό τα «ιερά τέρατα» του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου που δέσποζαν επί δεκαετίες. Οι πολιτικές πεποιθήσεις αυτών των ηθοποιών είχαν επηρεάσει και τη δημοτικότητά τους, ιδιαίτερα στη θερμή περίοδο του Εθνικού Διχασμού, κατά την οποία οι θεατρικές τους παραστάσεις αποτελούσαν πολιτικά γεγονότα. Οι βενιζελικοί έσπευδαν να χειροκροτούν την Κυβέλη και οι αντιβενιζελικοί τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Οι θαυμαστές τους πολλές φορές προκαλούσαν επεισόδια, όταν συναντιόντουσαν μετά τις θεατρικές παραστάσεις στους αθηναϊκούς δρόμους.
Οι μαθητές που έκαναν την εργασία:
Θάνος Δημητρόπουλος
Δημοσθένης Διαμαντίδης
Θεόδωρος Διαβάτης
Ρωμαίος Ζίχναλης
Πηγές
https://www.sansimera.gr/biographies/161
http://www.iefimerida.gr/news/175105/%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CE%BB%CE%B7-%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%B7%CE%B8%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CF%8C%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF-%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CE%BE%CE%BF-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB
Σχολιάστε
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.
