Γράφουν οι μαθήτριες της Γ Γυμνάσιου Πετκάκη Νικολέτα, Νίτσιου Φανή και Παπαχατζη Νένα
Στις μέρες μας οι νέοι αναγκάζονται να επιλέξουνε κατεύθυνση σπουδών και το επάγγελμα που θέλουν να ακολουθήσουν από πολύ μικρή ηλικία .Τις περισσότερες φορές αυτό τους οδηγεί να επιλέξουνε μια κατεύθυνση η οποία δεν τους εξυπηρετεί ή δεν τους αρέσει.
Αρχικά, η επιλογή του είδους της εργασίας που θα κάνουμε αργότερα είναι αναμφισβήτητα μία από τις πιο σημαντικές αποφάσεις που παίρνουμε , διότι θα καθορίσει την υπόλοιπη ζωή μας. Το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών δεν είναι έτοιμο για να πάρει μια τέτοια απόφαση και είναι απολυτά φυσιολογικό και ανθρώπινο να έχει άγχος. Για αυτό τον λόγο σε αυτό το άρθρο, συζητάμε πώς να επιλέξουμε τη σωστή καριέρα και προσφέρουμε βοήθεια για να ξεκινήσουμε το ταξίδι των σπουδών . Σκεφτείτε πού βρίσκεστε τώρα, πού θέλετε να είστε και πώς θα φτάσετε εκεί. Εάν η επιλογή μιας καριέρας σας έχει κάνει να νιώθετε χαμένοι, ξεκινήστε κάνοντας τις ακόλουθες ερωτήσεις:
Σε τι είμαι καλός;
Ποια είναι τα ενδιαφέροντα, τα κίνητρα και οι αξίες μου;
Τί είδους τρόπο ζωής θέλω;
Τί θέλω από την καριέρα μου;
Τί είναι σημαντικό για μένα;
Εάν αγωνίζεστε να προσδιορίσετε τα δυνατά σημεία, τις αδυναμίες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα σας, τα ψυχομετρικά τεστ μπορεί βοηθήσουν αρκετά. Επιπρόσθετα, στα σχολεία θα ήταν καλό να υπάρχουν ειδικοί επαγγελματικού προσανατολισμού , περισσότερες ενέργειες και βοήθεια από τους καθηγητές για μια καλύτερη ενημέρωση για τις επιλογές μας . Αυτό θα ωφελήσει τους μαθητές που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάνε σε ειδικούς ,ώστε να ανακαλύψουν το σωστό επάγγελμα για αυτούς.
Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στη λήψη της απόφασης από τον μαθητή είναι οι γονείς. Έχοντας τα δικά τους στερεότυπα, αγχωμένοι ιδιαίτερα για την αποκατάσταση των παιδιών τους, παρεμβαίνουν συχνά και μάλιστα όχι τόσο κομψά και δημοκρατικά. Έτσι μπορεί να γινούν πολύ πιεστικοί σε αυτό το θέμα. Υπάρχουν περιπτώσεις που πολλά παιδιά αναγκάζονται να ακολουθήσουν το επάγγελμα κάποιου από την οικογένεια χωρίς την θέληση τους ή χωρίς να το αγαπάνε. Κανονικά πρέπει να μας ακούνε να μας βοηθάνε να εντοπίζουμε τις αξίες μας και να μας πληροφορούνε για το περιεχόμενο των σπουδών μας.
Ως μαθήτριες γ γυμνάσιου που σύντομα θα χρειαστεί να επιλέξουμε την κατεύθυνση και το επάγγελμα μας, κάναμε μια ερευνά και ρωτήσαμε μεγαλύτερους στο κοντινό μας περιβάλλον για το πως επέλεξαν το επάγγελμα τους και άμα το έχουν μετανιώσει. Οι 5 στους 10 ακολούθησαν κάτι που αγαπούσαν και τους κάνει χαρούμενους, έτσι έχουν και μια καλή επίδοση στη δουλειά τους, ενώ οι υπόλοιποι 5 ή απέτυχαν ή δεν είναι ευχαριστημένοι με την απόφαση τους.
Για τα παιδιά που απέτυχαν έχουν το δικαίωμα να πενθήσουν και την επόμενη μέρα να πάρουν την ζωή στα χεριά τους .Ευτυχώς το σύστημα πλέον τους δίνει πολλές ευκαιρίες να φτάσουν στο στόχο τους, είτε δίνοντας ξανά εξετάσεις, είτε με μεταπτυχιακές σπουδές, είτε με ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Τέλος ,βλέπουμε ότι αυτή η κρίσιμη απόφαση που πρέπει να πάρουμε από τόσο νεαρή ηλικία θέλει και τις κατάλληλες γνώσεις, ώστε να είμαστε ευτυχισμένοι με αυτό που θα κάνουμε στο μέλλον και να μην το βλέπουμε ως αγγαρεία.
