Archive for: Φεβρουαρίου 5th, 2019

Η γυναίκα να νιώθει τύψεις για την εργασία της;

Γράφουν οι μαθήτριες της Β” Γυμνασίου, Μαλάμογλου Άρτεμη και Μυταρά Σταυρούλα

Στη σημερινή εποχή, όλο και περισσότερες γυναίκες αναγκάζονται να βγουν στην αγορά εργασίας για πολλούς και διάφορους λόγους. Όπως κάθε κοινωνικό φαινόμενο, η γυναικεία εργασία έχει πολλές θετικές αλλά και αρνητικές επιπτώσεις.

ergazomeni-mitera_680_297114_301933Πρώτα πρώτα, πρέπει να αναφέρουμε ότι, όταν μια γυναίκα εργάζεται και το απολαμβάνει, νιώθει πιο ολοκληρωμένη ψυχικά, διότι είναι κάτι που τη χαροποιεί και δεν το κάνει από ανάγκη. Επίσης, αναμφίβολα νιώθει και γίνεται πιο δυναμική. Ακόμα, βελτιώνεται η επικοινωνία με τα παιδιά της στο σπίτι. Επιπλέον, μπορεί να συμβάλλει στα έξοδα του σπιτιού, ώστε να καλύπτονται πιο εύκολα οι καθημερινές ανάγκες. Εκτός αυτών, η γυναικεία εργασία συμβάλλει στην οικονομική άνεση της οικογένειας, με αποτέλεσμα τα παιδιά να μπορούν να συμμετέχουν σε διάφορες διασκεδαστικές δραστηριότητες, αθλητικές, καλλιτεχνικές κ.ά. Τέλος, σημαντικό είναι ότι οι δουλείες του σπιτιού μοιράζονται σε όλη την οικογένεια, επομένως όλα τα μέλη της προσφέρουν σε αυτό το σπίτι, χωρίς να τα περιμένουν όλα έτοιμα από τη νοικοκυρά του σπιτιού.

Από την άλλη πλευρά, η εργασία της μητέρα την εξαντλεί, επειδή συνήθως δουλεύει πολλές ώρες. Αυτό συχνά προκαλεί ποικίλα οικογενειακά προβλήματα. Συγκεκριμένα, η εργαζόμενη μητέρα  δεν διαθέτει τα ψυχικά αποθέματα να ασχοληθεί με τα παιδιά της, με συνέπεια να απομακρύνεται ακόμα πιο πολύ από αυτά. Περιττό να αναφερθεί ότι τα παιδιά χρειάζονται τους γονείς τους, νιώθοντας ανάγκη για ασφάλεια και φροντίδα. Επιπρόσθετα, οι γονείς είναι που στηρίζουν και βοηθούν τα παιδιά τους δίνοντας πολλές και κατάλληλες συμβουλές. Επομένως, εάν οι γονείς δεν αφιερώνουν τον απαραίτητο χρόνο, ώστε να χτίζουν μια δυνατή κι αρμονική σχέση με τους εφήβους, οι τελευταίοι νιώθουν μόνοι, παραμελημένοι και πιθανό να εκδηλώνουν προβληματική συμπεριφορά.

Συνοψίζοντας, είναι πολύ σημαντικό μια γυναίκα να εργάζεται, για να νιώθει δυνατή και αξιοπρεπής. Παράλληλα, όμως, αξίζει να είναι κοντά στα παιδιά της συμβάλλοντας  στην επικράτηση ηρεμίας και ισορροπίας στην οικογένεια.

Multitasking housewife

Η διασκέδαση των εφήβων

γράφουν οι μαθήτριες της Β” Γυμνασίου, Τάμογλου Αναστασία και Δούναβη Παναγιώτα

    Η ανάγκη των εφήβων για διασκέδαση και ψυχαγωγία στον ελεύθερο χρόνο τους είναι σημαντική.Ψάχνουν κάτι το διαφορετικό, για να ξεφύγουν από την πιεστική καθημερινότητά τους και να αισθανθούν απελευθερωμένοι και ξεχωριστοί. Συνήθως βρίσκουν λανθασμένους τρόπους να εκτονώνονται, με αποτέλεσμα να ατονεί μέσα τους όποια δημιουργική τάση νιώθουν.

   Το διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι πλέον μέρος της ζωής των εφήβων και αυτό σημαίνει ότι ξοδεύουν ατελείωτες ώρες μπροστά σε μία οθόνη, χωρίς να καταλαβαίνουν πως η μαγεία βρίσκεται αλλού. Παλιότερα οι έφηβοι μαζεύονταν σε διάφορες πλατείες κι έπαιζαν διάφορα παιχνίδια, όπως κρυφτό, κυνηγητό και άλλα,   τα οποία τούς διασκέδαζαν πιο αποτελεσματικά από ό,τι σήμερα.

   Οι σύγχρονοι νέοι αξίζει να καταλάβουν ότι ψυχαγωγία σημαίνει απομάκρυνση από τη μονοτονία. Για να γίνει αυτό, οφείλουν να αξιοποιούν τον ελεύθερο χρόνο τους  προς αυτήν την κατεύθυνση, πηγαίνοντας σε μια θεατρική παράσταση, παρακολουθώντας μια ταινία στον κινηματογράφο, μια μουσική παράσταση. Επίσης, μορφές ουσιαστικής ψυχαγωγίας είναι ο αθλητισμός, η μουσική, η ζωγραφική.

   Σίγουρα οι νέοι μπορούν να βρουν τον δρόμο τους και να σκεφτούν πιο ώριμα σχετικά με διεξόδους ψυχαγωγίας και διασκέδασης, αρκεί οι μεγαλύτεροι να τους συμβουλεύουν με φροντίδα, παρέχοντας κατάλληλα ερεθίσματα και κίνητρα. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να ανοίγονται νέοι ορίζοντες μπροστά τους.

Η ιστορία του Καραγκιόζη

                                                                 γράφει ο μαθητής  της Β ΄Γυμνασίου Μυσιρόπουλος Θεόδωρος

karagiozis2Ο Καραγκιόζης υπήρξε ένα αληθινό πρόσωπο που ζούσε στην Προύσα της Μικράς Ασίας .Ήταν ένας άνθρωπος γελαστός και καλόκαρδος που διασκέδαζε τον κόσμο με τα αστεία του και τα πειράγματα του .Ήταν αγαπητός από όλους  και το όνομα του σήμαινε << Μαυρομάτης>>, αφού στα τούρκικα <<καρά>> σημαίνει μαύρος και <<γκιοζ>> είναι το μάτι.

 Ο Καραγκιόζης  δούλευε ως χτίστης για τον Χατζηαβάτη ,μεγάλο εργολάβο της εποχής ,που είχε αναλάβει να χτίσει το σαράι του Πασά. Ο Χατζηαβάτης με τους εργάτες του είχαν ξεκινήσει το χτίσιμο ,αλλά οι μήνες περνούσαν και η δουλειά δεν προχωρούσε,γιατί ο Καραγκιόζης διασκέδαζε τους  εργάτες και έτσι αυτοί δε δούλευαν.Όταν ο Πασάς το κατάλαβε, εκνευρίστηκε πολύ και έδωσε διαταγή να αποκεφαλίσουν τον Καραγκιόζη , πράγμα που έγινε αμέσως.Από εκείνη τη μέρα και μετά όμως κανείς δε χαιρετούσε πλέον τον Πασά .Σε κάθε συνάντηση μαζί του οι άνθρωποι  ,απογοητευμένοι και φοβισμένοι από τη σκληρή συμπεριφορά του ,έσκυβαν το κεφάλι  και άλλαζαν δρόμο.Κανείς δεν του μιλούσε.

Τότε ο Πασάς αρρώστησε  βαριά από τη στεναχώρια του ούτε έτρωγε, ούτε έπινε ,ούτε μιλούσε.Του έφεραν τους πιο καλούς γιατρούς ,αλλά δεν κατάφεραν να τον γιατρέψουν.

Μια μέρα τον επισκέφθηκε  ο Χατζηαβάτης και ο Πασάς του εξομολογήθηκε πόσο του είχε λείψει ο Καραγκιόζης  .Ο Χατζηαβάτης δημιούργησε τις φιγούρες των ηρώων με σκοπό να παρηγορήσει τον σουλτάνο. Έκανε μια κατασκευή από ξύλα πάνω στην οποία  τέντωνε και στερέωνε ένα άσπρο πανί.Πίσω από το πανί κουνούσε κάποιες φιγούρες του Καραγκιόζη και άλλων συμπολιτών τους.Οι διάλογοι ήταν ξεκαρδιστικοί και οι πρώτοι βασιζόταν σε αληθινά γεγονότα .

Ο  Πασάς γιατρεύτηκε και ο  Χατζηαβάτης έγινε ο πρώτος Καραγκιοζοπαίχτης.Άρχισε να γυρίζει όλη τη Μικρά Ασία και να διασκεδάζει μικρούς και μεγάλους με τις ιστορίες του Καραγκιόζη.Το Θεάτρου Σκιών είχε γεννηθεί.

(Την ιστορία μου την διηγήθηκε ο πατέρας μου ,Νεκτάριος Μυσιρόπουλος, που ήταν μαθητής του Ευγένιου Σπαθάρη .)

Ο ρατσισμός στα σχολεία

γράφουν οι μαθητές της Β” Γυμνασίου, Γιαννόπουλος Θάνος και Ρεσηνιώτης Ηλίας 

  Ο ρατσισμός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που το συναντάμε όχι μόνο στους ενήλικες αλλά και στους εφήβους. Στο χώρο του σχολείου εκδηλώνεται με την μορφή διακρίσεων που αφορούν στην εξωτερική εμφάνιση, στην καταγωγή και στη  σχολική επίδοση.

    Σε όλα τα σχολεία του πλανήτη φοιτούν παιδιά με διαφορετική προσωπικότητα, που προσδιορίζεται από την ποικιλία γλωσσών, ηθών, εθίμων, φυλετικών γνωρισμάτων, σωματικών ιδιαιτεροτήτων, καθώς και από την αναπηρία, είτε σωματική είτε και νοητική. Αυτή ακριβώς η ποικιλομορφία αποτελεί σημαντική προϋπόθεση, ώστε να προοδεύει η κοινωνία και να λαμβάνει νόημα η ζωή και η ύπαρξή μας.

??????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????

   Όλοι μας, ανεξαρτήτως ηλικίας, έχουμε υπάρξει πότε μάρτυρες, πότε θύματα κι άλλοτε και θύτες σε περιστατικά είτε κοινωνικού είτε φυλετικού ρατσισμού, που εκδηλώνονται στο προαύλιο των σχολείων με διάφορους τρόπους, όπως η σωματική βία, η λεκτική βία, εκφρασμένη με απειλές, βρισιές και χλευασμό, καθώς και με την ψυχική βία, δηλαδή μέσω συναισθηματικών εκβιασμών. Στα σχολεία, ο ρατσισμός εμφανίζεται κυρίως με τις δύο τελευταίες μορφές, που αφορά κυρίως στην επίδοση των μαθητών στις σχολικές τους υποχρεώσεις.

   Η χειρότερη πρόσφατη μορφή ρατσισμού στα σχολεία ήταν η προσπάθεια ορισμένων Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων να εμποδίσουν τη φοίτηση των προσφυγόπουλων στα ελληνικά σχολεία. Τα άτομα αυτά αγνοούν πως η πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση αποτελεί κατοχυρωμένο δικαίωμα όλων των παιδιών, χωρίς διακρίσεις. Ταυτόχρονα, όμως, είναι και υποχρέωση της πολιτείας να δώσει -όπως και έγινε,  τελικά- λύση στο ευαίσθητο αυτό ζήτημα.

   Ανακεφαλαιώνοντας, ο ρατσισμός είναι ένα σημαντικό πρόβλημα που μαστίζει και την κοινωνία των σχολείων τα τελευταία χρόνια. Προσωπική μας άποψη είναι ότι οι αρχές και οι υπεύθυνοι των σχολείων πρέπει να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος, πριν πάρει απάνθρωπες διαστάσεις.

Πρέπει οι έφηβοι να ψηφίζουν;

γράφουν οι μαθήτριες της Γ” τάξης  Κακαλέ Δήμητρα και Γρηγοράκη Ιωάννα

 Το περιοδικό του σχολείου μας δίνει σε όλους τους μαθητές το βήμα από το οποίο μπορούμε να δημοσιοποιήσουμε τις απόψεις μας για θέματα της επικαιρότητας που απασχολούν τους νέους της ηλικίας μας. Ένα τέτοιο θέμα αποτελεί η αλλαγή του νόμου, σύμφωνα με τον οποίο έφηβοι, ηλικίας δεκαέξι ετών και άνω θα επιτρέπεται να ψηφίζουν.

Καταρχάς από τη μία πλευρά, οι νέοι θα νιώθουν ότι συμμετέχουν στην κοινωνική ζωή και είναι ενεργοί πολίτες ότι βοηθούν σημαντικά και ότι έχουν λόγο στη λήψη αποφάσεων. Ακόμη, με αυτόν τον τρόπο μπορούν να δώσουν νέα πνοή, να φέρουν καινούριες αντιλήψεις και να παίξουν καθοριστικό ρόλο. Εκτός αυτών, είναι μια καλή ευκαιρία να τοποθετηθούν κατάλληλες βάσεις, όσον αναφορά τη μετέπειτα πολιτική τους εξέλιξη, πέρα από αυτές που προσφέρει το κλειστό σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον.

Από την άλλη πλευρά, ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων υποστηρίζει ότι αυτή η απόφαση μπορεί να επιφέρει μόνο αρνητικά αποτελέσματα  και πως είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί μια τόσο σημαντική αλλαγή, καθώς οι μαθητές θεωρούνται ανίκανοι και ανώριμοι να ψηφίσουν λόγω της ηλικίας τους. Επιπλέον, οι περισσότεροι έφηβοι δεν έχουν διαμορφώσει ισχυρή προσωπικότητα και έναν σταθερό χαρακτήρα ώστε  να μην παρασύρονται από φίλους και συγγενείς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να οδηγούνται στη λήψη είτε λανθασμένων αποφάσεων είτε αποφάσεων που δεν τους εκφράζουν πλήρως. Τέλος, το σχολείο και, γενικότερα, η κοινωνία ενημερώνουν ανεπαρκώς και ελλιπώς τα παιδιά και, έτσι, δεν μπορούν  να γνωρίζουν ποιο είναι το καλύτερο για το μέλλον τους και τι πραγματικά θα τους ωφελήσει στη μετέπειτα ζωή τους.

Λαμβάνοντας υπόψη και τις δύο πλευρές, συμπεραίνουμε πως αν δεν πληρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις, τότε η εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου θα είναι επιζήμια για τη χώρα μας.

Μια αναπάντεχη συνάντηση

γράφει η μαθήτρια της Β΄Γυμνασίου, Μπούκα Μαρκέλλα

   Μια ζεστή ανοιξιάτικη μέρα ο Γιώργος ευτυχισμένος βρισκόταν στο δάσος, κοντά στο χωριό του για να κυνηγήσει. Κάποια στιγμή όμως, στο βάθος του δάσους άκουσε ένα θόρυβο. Στην αρχή νόμιζε πως ένα αγριογούρουνο βρισκόταν εκεί, ετοίμασε το όπλο του και ήταν σίγουρος ότι αυτή τη φορά θα έπιανε κάτι καλό. Πλησίασε σιγά-σιγά, κρύφτηκε πίσω από ένα δέντρο και ήταν έτοιμος να πυροβολήσει. Έκπληκτος όμως, ανακάλυψε ότι αυτός ο θόρυβος δεν προέρχονταν από ένα αγριογούρουνο, αλλά από έναν μυστηριώδη, άγνωστο άντρα. Αυτός ο άντρας φαινόταν ταραγμένος και κοιτούσε τριγύρω του περίεργα, σαν να ήθελε να κρυφτεί από κάποιον. Ο Γιώργος ήταν αποφασισμένος να πάει να του μιλήσει και να του προσφέρει βοήθεια. Καθώς πλησίαζε όμως, είδε ότι  προσπαθεί να θάψει κάτι. Αυτή η πράξη τον παραξένεψε αρκετά και τον έβαλε σε διάφορες υποψίες. Σκέφτηκε ότι έπρεπε να πάει να μάθει τι ακριβώς συμβαίνει.

   Μόλις είδε τον Γιώργο, ο άντρας  ταράχτηκε, προσπάθησε να το κρύψει και να φερθεί φυσιολογικά. Συστήθηκαν και ο Γιώργος τον ρώτησε πως βρέθηκε στο δάσος. Εκείνος του απάντησε  ότι μάζευε μανιτάρια, όμως το γεγονός ότι δεν κρατούσε τίποτα που να δείχνει κάτι τέτοιο  έκανε τον κυνηγό να αμφιβάλλει για αυτό που του είπε. Παρόλα αυτά, του πρότεινε να κατασκηνώσουν μαζί γιατί είχε αρχίζει να βραδιάζει, με σκοπό να ανακαλύψει το μυστικό που έκρυβε. Ο Βασίλης, ο μυστηριώδης εκείνος άντρας δέχτηκε την πρόταση και συνέχισαν να περπατούν, προκειμένου να βρουν το κατάλληλο σημείο για να κοιμηθούν. Σε όλη την διαδρομή, φαινόταν ανήσυχος, σαν κάτι να τον απασχολούσε. Κρυβόταν σε κάθε θόρυβο που άκουγε και προσπαθούσε να αφήσει κάποια σημάδια, θέλοντας να δημιουργήσει μία διαδρομή προς το σημείο που γνωρίστηκαν.

   Όταν βράδιασε, ενώ ο Βασίλης κοιμόταν, ο Γιώργος αποφάσισε να γυρίσει πίσω για να ανακαλύψει τι ήταν θαμμένο κάτω από το χώμα. Σηκώθηκε σιγά-σιγά για να μην τον ξυπνήσει και ακολούθησε τα σημάδια που τον οδηγούσαν πίσω. Μετά από κάποια ώρα έφτασε και ενώ ήταν έτοιμος να σκάψει, άκουσε βήματα προς το μέρος του. Ήταν ο Βασίλης, ο οποίος μόλις είχε ξυπνήσει και τον έψαχνε. Όταν τον πλησίασε, φανερά αναστατωμένος, τον ρώτησε τι έκανε εκεί και αυτός του απάντησε, λέγοντας του ότι άκουσε θόρυβο και σηκώθηκε για να δει τι συνέβαινε. Γυρίσανε και οι δύο πίσω για να κοιμηθούν και ο Γιώργος ήταν απογοητευμένος, που δεν κατάφερε να δώσει λύση στο μυστήριο.

Το πρωί, ξυπνώντας ο κυνηγός, ανακάλυψε ότι ο Βασίλης έλειπε. Αποφάσισε να τον ψάξει και σκέφτηκε ότι μάλλον πήγε στο σημείο που γνωρίστηκαν. Μετά από κάποια λεπτά τον βρήκε να μιλάει στο τηλέφωνο με μία βαλίτσα στο χέρι και να λέει:

“ Ήρθα στο σημείο συνάντησης αλλά ακόμα δεν έχω συναντηθεί μαζί του.”

   Όταν άκουσε την συνομιλία, κατάλαβε ότι ο Βασίλης ήταν ο άντρας που περίμενε. Την προηγούμενη εβδομάδα είχε μιλήσει τηλεφωνικά με τον άλλον συνεργό του με σκοπό να καθορίσουν το σημείο συνάντησης μετά την ληστεία, που είχε ο ίδιος οργανώσει. Τελικά, η ιδέα του να εμφανισθεί στο σημείο ως κυνηγός, δεν κίνησε τις υποψίες του Βασίλη. Εξάλλου, ο αρχικός σκοπός του ήταν να πάρει τα χρήματα και να ξεφύγει, αφού κανείς δεν ήξερε την ταυτότητα του, ούτε καν οι συνεργοί του.

   Ο  Βασίλης τελείωσε το τηλεφώνημα του και γύρισε πίσω. Είχε αποφασίσει να φύγει και να πάρει αυτός τα λεφτά χωρίς να τα μοιραστεί με τον αρχηγό, τον οποίο περίμενε να συναντήσει. Ο Βασίλης όμως δεν ήξερε ότι ο αρχηγός ήταν ο κυνηγός που είχε γνωρίσει και έτσι προκειμένου να μην δει την βαλίτσα και ανακαλύψει το περιεχόμενο της, πήρε ένα κούτσουρο στα χέρια του και τον χτύπησε  στο κεφάλι με αυτό, αφήνοντας τον αναίσθητο. Η αστυνομία έψαχνε παντού τον ληστή και αυτό είχε αγχώσει τον Βασίλη γιατί κινδύνευε να συλληφθεί. Όταν θυμήθηκε ότι ο Γιώργος είχε έρθει στο δάσος με αυτοκίνητο σκέφτηκε να πάρει τα κλειδιά και να φύγει. Όταν πήγε όμως να πάρει τα κλειδιά από την τσέπη του, ο κυνηγός ξαναβρήκε τις αισθήσεις του και μπόρεσε να του δώσει μια δυνατή γροθιά για να τον απομακρύνει. Πάλευαν  για αρκετή ώρα μέχρι που ο Βασίλης τον κλώτσησε με τόση δύναμη που το κεφάλι του χτύπησε σε ένα δέντρο και σκοτώθηκε.

“   Εθαψε τον Γιώργο για να μην τον ανακαλύψει κανείς, πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου, τη βαλίτσα με τα χρήματα και απέδρασε με επιτυχία χωρίς ποτέ κανείς να τον πιάσει.

Η μόλυνση του περιβάλλοντος, ένα σημαντικό πρόβλημα της ανθρωπότητας

γράφουν οι μαθήτριες της Β” Γυμνασίου, Παμπόρη Βασιλική και Ευαγγελοπούλου Ελισάβετ

   polΗ ονομασία «περιβάλλον» προέρχεται από τα ανόργανα στοιχεία και τους έμβιους οργανισμούς που μας περιτριγυρίζουν. Αυτά τα στοιχεία και οι οργανισμοί χωρίζονται σε περιβαλλοντικές υποκατηγορίες. Το περιβάλλον αποτελεί το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής μας και ιδίως τα τελευταία χρόνια μολύνεται σε τέτοιο βαθμό, ώστε να απειλείται γενικότερα το φαινόμενο της ζωής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εξαφάνιση κάποιων ειδών φυτών και ζώων, με άμεσο αποτέλεσμα τη διατάραξη της ισορροπίας στον πλανήτη μας.

   Πολλοί παράγοντες προκαλούν την υποβάθμιση της φύσης, όπως η περιβαλλοντική ρύπανση, η κλιματική αλλαγή, η τρύπα του όζοντος, η εξαφάνιση βιολογικών ειδών, τα απόβλητα  κ.ά. Για παράδειγμα, τα απόβλητα τα οποία προέρχονται από τα εργοστάσια και χύνονται στη θάλασσα απειλούν τη ζωή των θαλάσσιων οργανισμών, με συνέπεια να επηρεάζονται αρνητικά και  οι άνθρωποι.

   Συνηθισμένα γεγονότα που επιβεβαιώνουν τα παραπάνω είναι η υπερβολική υλοτομία, δηλαδή το κόψιμο μεγάλης ποσότητας δέντρων από τα δάση, με άμεση επίπτωση τη μείωση του οξυγόνου. Επίσης, συχνό είναι το φαινόμενο της όξινης βροχής. Πρόκειται για ένα ακόμα αποτέλεσμα των τοξικών καυσαερίων που απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα προκαλώντας αναπνευστικά προβλήματα στους κατοίκους των μεγαλουπόλεων και επιδεινώνοντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

   Παρατηρώντας τις παραπάνω αρνητικές συνέπειες, καλό θα ήταν να αξιοποιούμε κάποιους τρόπους, ώστε να περιοριστεί η ρύπανση του περιβάλλοντος. Αρχικά, θα μπορούσε να μειωθεί η  κυκλοφορία των αυτοκινήτων, για να ελαττωθεί η εκπομπή ατμοσφαιρικών ρύπων. Επίσης, να προστατεύονται πιο αποτελεσματικά τα δάση και, γενικότερα, όλα τα οικοσυστήματα, με σκοπό να αυξηθεί το οξυγόνο στον πλανήτη και να περιφρουρηθεί το φαινόμενο της ζωής.

Τέλος, είναι αναγκαία η περιβαλλοντική αγωγή στην οικογένεια, στο σχολείο και από πλευράς της πολιτείας με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ώστε να αποκτά από νωρίς το παιδί οικολογική συνείδηση και επίγνωση ότι  φύση αποτελεί το σπίτι μας και πως όταν δε τη σεβόμαστε, εκδικείται με τον χειρότερο τρόπο.

 

Εκπαιδευτική Ρομποτική

                                                        Γράφουν οι μαθητές της Β΄Γυμνασίου, Θωμάς Ράπτης – Χατζιδάκης Γεώργιος

    lego-mindstorms-ev3-ipad-lobbyΗ Ρομποτική είναι ο κλάδος της τεχνολογίας που ασχολείται με τον σχεδιασμό, την ανάπτυξη και τη μελέτη των ρομπότ. Συνεργάζεται και με  άλλες επιστήμες, όπως  την πληροφορική, την ηλεκτρονική και τη μηχανολογία. Ειδικότερα, τα ρομπότ είναι αυτόματες και προγραμματισμένες μηχανές που χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν τον άνθρωπο σε διάφορες εργασίες της καθημερινής ζωής. Σήμερα, η ρομποτική επιστήμη έχει κάνει άλματα προόδου και έχει προσφέρει αρκετά τεχνολογικά επιτεύγματα. Τα ρομποτικά συστήματα συνεχώς εξελίσσονται και είναι μέρος της ζωής μας σε πολλούς τομείς όπως στη βιομηχανία, την ιατρική, τη διασκέδαση και την προσωπική βοήθεια.

   Καταρχήν, το  ρομπότ  μπορεί  να  χρησιμοποιηθεί  στην  εκπαίδευση, αλλά  και  εκτός σχολείου ως  ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών. Εφαρμόζεται στην πρωτοβάθμια, τη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η εκπαίδευση με τη ρομποτική πραγματοποιείται με την ενεργή συμμετοχή των μαθητών, οι οποίοι εργάζονται σε ομάδες χρησιμοποιώντας ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που περιέχει έναν επεξεργαστή, αισθητήρες, κινητήρες και δομικά στοιχεία για την ολοκλήρωση της κατασκευής. Η  ενασχόληση  με  τη  ρομποτική  συμπεριλαμβάνει  δύο  ειδών δραστηριότητες: τη συναρμολόγηση και τον προγραμματισμό. Οι μαθητές κατασκευάζουν ρομπότ και στη συνέχεια τα προγραμματίζουν για να δώσουν λύσεις σε προβλήματα που θέτει ο εκπαιδευτικός με βάση τις εμπειρίες τους, τα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες τους. Έτσι, η εκπαιδευτική ρομποτική έχει θετικές επιπτώσεις τόσο στη γνωστική όσο και στην συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Επιπρόσθετα, ο εκπαιδευτικός με τη βοήθεια της ρομποτικής μπορεί να συμβάλει και στην ανάπτυξη και άλλων δεξιοτήτων όπως την ομαδική εργασία, την επίλυση προβλημάτων, τον προγραμματισμό και την  επικοινωνία.

   Εξίσου σημαντική είναι και η σχεδίαση δραστηριοτήτων με τις ρομποτικές κατασκευές LEGO MINDSTORMS στις οποίες οι μαθητές καλούνται να λύσουν ένα πρόβλημα. Για να συμμετέχουν οι μαθητές σε δραστηριότητες σχεδίασης και κατασκευής πραγματικών αντικειμένων, δηλαδή ρομποτικών κατασκευών που έχουν νόημα για τους ίδιους και τους γύρω τους, θα πρέπει οι δραστηριότητες αυτές να προτρέπουν τους μαθητές να κατασκευάσουν, αλλά συγχρόνως να τους ενθαρρύνουν και να τους βοηθούν κατάλληλα έτσι ώστε να πειραματιστούν και να ανακαλύψουν ιδέες για τις κατασκευές τους. Οι δραστηριότητες αυτές είναι συνήθως ομαδικές και μπορούν να συνδυαστούν και με άλλα σχολικά μαθήματα, όπως της τεχνολογίας, των φυσικών επιστημών και της πληροφορικής τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

   Τέλος, τα σχολεία όλων των βαθμίδων μπορούν να συμμετέχουν σε εθνικούς διαγωνισμούς εκπαιδευτικής ρομποτικής.  Οι μαθητές και φοιτητές συμμετέχοντας στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό καθώς και στην Ολυμπιάδα Ρομποτικής έχουν τη δυνατότητα να έλθουν σε επαφή με άλλα παιδιά από όλο τον κόσμο, να ανταλλάξουν εμπειρίες, και ιδέες,  να γίνουν δημιουργικοί, να διατυπώσουν πρωτότυπες ιδέες και να εκφράσουν τις σκέψεις τους μέσα από τη διασκέδαση, να αποκτήσουν γνώσεις σχετικά με την τεχνολογία, να αναπτύξουν δεξιότητες προγραμματισμού και κατασκευής και να εμπλακούν στην κατασκευή προϊόντων και την επίλυση προβλημάτων. Αδιαμφισβήτητα, η συμμετοχή των παιδιών σε τέτοιους διαγωνισμούς αποτελεί μια μοναδική εμπειρία για αυτά που συνοδεύεται από τον ενθουσιασμό τους, τη χαρά της δημιουργίας και τη γνωριμία με άλλους πολιτισμούς. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του διαγωνισμού όλοι είναι νικητές.

Εφηβεία-Οικογένεια

γράφει η μαθήτρια της Γ “ τάξης  Μαρία Μαββίδου

   Το σχολικό μας περιοδικό δίνει σε όλους τους μαθητές την ευκαιρία να δημοσιοποιήσουμε τις απόψεις για θέματα επικαιρότητας που απασχολούν τους νέους της ηλικίας μας. Ένα τέτοιο ζήτημα είναι και σχέσεις των εφήβων με τους γονείς τους.

   Group of four cartoon young people. Teenager students.Στην εφηβεία ο νέος αποχωρίζεται ουσιαστικά τους γονείς του και εγκαταλείπει σταδιακά το αίσθημα  του παιδιού. Ενώ ήταν πάντα στο επίκεντρο της προσοχής των γονιών, τώρα θα πρέπει να αναλάβει ο ίδιος ευθύνες. Έτσι, ο έφηβος έχει την αίσθηση ότι είναι πολύ ώριμος, ώστε μπορεί να τα αντιμετωπίσει όλα μόνος του. Επίσης, η απομάκρυνση των νέων κατά την περίοδο της εφηβείας προκαλεί κρίση στους γονείς, οι οποίοι δεν ξέρουν πώς να τη διαχειριστούν. Ο έφηβος δοκιμάζει συμπεριφορές διαφορετικές από των γονιών του για να εδραιώσει έτσι τη δική του ταυτότητα. Έρχεται σε σύγκρουση μαζί τους, όταν αυτοί θέλουν να τον συμβουλέψουν και αρνείται τις γνώσεις τους, διότι τις θεωρεί παλιές   . Σε περίπτωση που οι γονείς είναι υπερπροστατευτικοί, τότε πιστεύει πως δεν έχει προσωπική ζωή, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια.

   Ο έφηβος και η οικογένεια βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση με έντονες προστριβές, χαρακτηριστικές αυτής της περιόδου. Διεκδικεί με πάθος την αυτονομία του, την ίδια στιγμή που εξαρτάται άμεσα από την οικογένειά του, καθώς διακηρύσσει την ανεξαρτησία του αλλά ταυτόχρονα αναζητά τη σιγουριά και τη στήριξη που παρέρχονται από τους γονείς του.

   Από την άλλη πλευρά, πολλοί γονείς δυσκολεύονται να προβλέψουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους βασιζόμενοι σε κληροδοτημένες συμπεριφορές. Πολλά παιδιά που ήταν εύκολο μέχρι πρότινος να συμμορφωθούν, θεωρούνται  επαναστάτες από τους γονείς τους. Μπορεί, λοιπόν, οι ίδιοι να βλέπουν ένα υπάκουο παιδί να μετατρέπεται σε έναν απρόβλεπτο έφηβο και αυτό τους ανησυχεί. Έτσι γίνονται πιο πιεστικοί και κυριαρχικοί, με αποτέλεσμα και  έφηβος να βλέπει την αυτονομία του να απειλείται και να δημιουργούνται εντάσεις στην οικογένεια. Και οι ίδιοι οι γονείς, όμως, αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε αυτήν τη φάση. Συχνά, οι ενήλικες νιώθουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, χαμηλότερη ικανοποίηση από τη ζωή, αυξημένα καταθλιπτικά συναισθήματα και αρνητικές σκέψεις γιατί  συνήθως βρίσκονται στη μέση ηλικία, όταν τα παιδιά τους περνούν στην εφηβεία, ώστε να νιώθουν απαισιόδοξοι και νιώθουν ότι η ζωή δε θα γίνει καλύτερη απ’ αυτή που ζουν.

   Άρα οι γονείς των εφήβων θα πρέπει να είναι σταθεροί και, ταυτόχρονα, ευέλικτοι. Όπως αλλάζει το παιδί, έτσι θα πρέπει και η στάση του γονιού να διαφοροποιείται σιγά-σιγά, προσφέροντας, όμως, πάντα σταθερότητα.

   Είναι φανερό, λοιπόν, ότι πάντα θα υπάρχουν συγκρούσεις και έριδες ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά κατά την περίοδο της εφηβείας. Οι γονείς από τη δική τους πλευρά οφείλουν να είναι προσαρμοστικοί δείχνοντας κατανόηση στα παιδιά τους, ενώ οι έφηβοι πρέπει να είναι συγκρατημένοι και ήρεμοι προς τους γονείς τους.

Top