Archive for: Δεκεμβρίου 17th, 2019

Γιορτές έναντι καθημερινότητας

   Γράφει η μαθήτρια της Β” Γυμνασίου,  Αλεξάνδρα Λούγγου

   Ημέρα γιορτινή ή καθημερινή: Τι προτιμάτε; Ένα μεγάλο μέρος των αναγνωστών θεωρεί την απάντηση δεδομένη. Ίσως και να είναι. Ρίχνοντας μια πιο προσεκτική ματιά στο θέμα μπορεί κανείς να αναλύσει τους λόγους που θέλουν τις γιορτές πρώτες στην προτίμηση των περισσότερων ανθρώπων. Οι γιορτές έχουν κυρίως τον ρόλο του ανατρεπτικού στοιχείου της καθημερινότητας, της μη-γιορτής. Φυσικά, δε σταματάει ο χρόνος ούτε αποτελεί «νεκρό» διάστημα μια γιορτή. Κάθε άλλο, το πλήθος των δραστηριοτήτων των εορταστικών ημερών είναι που καθιστά τον ρόλο τους πολύ σημαντικό για την επίτευξη της σωματικής, ψυχικής, οικογενειακής και κοινωνικής ισορροπίας.

   Αρχικά, μέσω των γιορτών διαφοροποιείται η καθημερινότητα. Συνήθως αλλάζει το πρόγραμμα και ο φόρτος εργασίας καθώς και το είδος των ενασχολήσεων των ανθρώπων. Ακόμη, αλλαγές έντονες παρατηρούνται στους χώρους λόγω των διακοσμήσεων και των στολισμών αλλά και στην εικόνα των ίδιων των συνανθρώπων μας, καθώς φροντίζουν την εμφάνισή τους  περισσότερο. Δεύτερον, επιτυγχάνεται η σύσφιξη των οικογενειακών, συγγενικών και φιλικών δεσμών. Υπάρχει από κοινού ελεύθερος χρόνος, στον οποίον αγαπημένα πρόσωπα μπορούν να εκμεταλλευθούν και να περάσουν μεταξύ τους. Συχνά, τέτοιες συναθροίσεις δίνουν τη δυνατότητα να αναβιώσουν ήθη και έθιμα που υπενθυμίζουν στο άτομο την καταγωγή και τις ρίζες του. Έτσι, διαμορφώνεται για τους νεότερους και ενισχύεται για τους μεγαλύτερους η ιστορική και πολιτιστική τους κληρονομιά. Ακόμα, για κάθε θρήσκο άνθρωπο είναι αφορμή να τελέσει τα θρησκευτικά του καθήκοντα βιώνοντας έτσι αγαλλίαση και χαρά. Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, ο σημαντικός ρόλος της αργίας που συνεπάγονται οι μεγάλες γιορτές. Ο ελεύθερος χρόνος της αργίας δίνει τη δυνατότητα και το έναυσμα για σκέψη, ανάλυση, κριτική και αποφάσεις. Οι τελευταίες αφορούν κυρίως στις επερχόμενες αλλαγές και σε νέα ξεκινήματα, που δίνουν στον άνθρωπο αίσθηση πληρότητας και το φέρνουν πιο κοντά στον «Ιδανικό Εαυτό», κατά τους ψυχολόγους.

   Από την άλλη, υπάρχει και η πρακτική πλευρά των γιορτών. Ενώ για κάποιους σημαίνουν ξεκούραση, διασκέδαση, συντροφιά, δώρα, ψυχαγωγία, καλό φαγητό, για άλλους αποτελούν επιπρόσθετη κούραση, έξοδα, μετακινήσεις, καταπόνηση σωματική αλλά και πνευματική και πολλές φορές άγχος για το αν θα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στις «προκλήσεις» αυτές. Για την πλειονότητα ισχύει μάλλον ένας συγκερασμός των παραπάνω. Φαίνεται όμως πως είναι τόσο έντονη η επίδραση των θετικών, που η συλλογική μνήμη επιλέγει να συγκρατεί κυρίως αυτά. Πιθανότατα αυτός είναι και ο λόγος που οι εορταστικές ημέρες και εκδηλώσεις έχουν εδραιωθεί και υπάρχει πάντα μια γλυκιά προσμονή γι’ αυτές.

   Τέλος, οι γιορτές δίνουν τη δυνατότητα για συμμετοχή σε πράγματα που ο μέσος άνθρωπος στερείται στην καθημερινότητά του, όπως η ψυχαγωγία και η διασκέδαση. Αυτή η συμμετοχή στα ανώτερα έργα του ανθρώπινου πολιτισμού μορφώνει πνευματικά και αισθητικά εξευγενίζοντας τον άνθρωπο. Παρόλο δε  που επιτυγχάνεται με διαφορετικό τρόπο για κάθε πολιτισμό, σε όλους συνδέεται με την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία, φέρνει την εκτόνωση και την ψυχική χαλάρωση, καθώς και ισορροπία. Άλλωστε, «βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόχευτος*» κατά τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο, Δημόκριτο (470-370 π.Χ.), και είναι αλήθεια πως σε ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι,  όπως η ζωή, καθένας μας χρειάζεται κάπου – κάπου να στέκεται, να ξεκουράζεται, να ονειρεύεται, για να βρίσκει τη δύναμη να συνεχίζει.

Καλές γιορτές, λοιπόν, και ευτυχισμένη η ερχόμενη χρονιά!

* Μια ζωή χωρίς γιορτές (και πανηγύρια) είναι ένας μακρύς δρόμος χωρίς πανδοχείο.

Το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δέντρου

γράφουν οι μαθήτριες της Β” Γυμνασίου, Χρυσούλα Σιαμπίρη και Μαριάννα Μπάλιου.

   Σε όλον τον κόσμο, κάθε χώρα είναι πλούσια και ως προς τα έθιμα της καθημερινότητας της και σχετικά με τις εορταστικές της συνήθειες. Ένα από αυτά τα έθιμα είναι και το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δέντρου.

   Το πρώτο στολισμένο δέντρο εμφανίστηκε στην Γερμανία, το 1539. Τα πρώτα στολίδια ήταν συσκευασμένα φαγητά, ή είδη ρουχισμού, ή άλλα χρήσιμα είδη που στο πέρασμα των χρόνων και με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου εξελίχθηκαν μόνο σε διακοσμητικά αντικείμενα. 

   Λέγεται ότι ο λόγος που ξεκίνησε αυτό το έθιμο είναι το γεγονός ότι τον 8ο μ.Χ. αιώνα ο Άγιος Βονιφάτιος θέλησε να καταργήσει το δέντρο στο οποίο πίστευαν οι ειδωλολάτρες, τη βελανιδιά, αντικαθιστώντας την με το έλατο, το δέντρο που από τότε έχει συνδεθεί με τον χριστιανισμό και τα Χριστούγεννα.

   Τα πιο διάσημα δέντρα σε όλον τον κόσμο υπάρχουν στη μικρή πόλη Gubbio της Ιταλία;, στην όμορφη Βενετία, στην περιοχή της Σαγκάης της Κίνας, στο μαγευτικό Παρίσι και στο καταπληκτικό Ρίο Ντε Τζανέιρο της μακρινής Βραζιλίας. Ακόμα, εντυπωσιακά δέντρα μπορεί να θαυμάσει κάποιος στην Ουάσινγκτον, στη Μαδρίτη της Ισπανίας και στο εκθαμβωτικό Άμπου Ντάμπι. Στην Ελλάδα, τα πιο όμορφα δέντρα συναντά κανείς στην υπέρλαμπρη Αθήνα. Τέλος, μερικές χώρες οι οποίες διατηρούν αυτό το έθιμο μέχρι σήμερα είναι η Γερμανία, η Αγγλία, η Αυστραλία, η Δανία καθώς και η Βραζιλία.

   Συμπερασματικά, ο στολισμός του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι παλιά και αγαπημένη παράδοση που εφαρμόζεται σχεδόν σε όλες τις περιοχές του κόσμου και μια από τις πιο γνωστές παραδόσεις!

 

 

Το έθιμο των καλάντων στην εποχή των παππούδων μας και στο παρόν

Γράφουν οι μαθήτριες της Β΄ γυμνασίου Παναγιώτα Μοσχοπούλου και Ελένη Μαββίδου

    Στη χώρα μας τηρούνται πολλά και πρωτότυπα έθιμα που επιβεβαιώνουν ότι ως Έλληνες έχουμε πολύ σπουδαία παράδοση! Μέσα σε αυτά, περιλαμβάνονται και τα κάλαντα. Πρόκειται ίσως για μία από τις πιο γλυκές αναμνήσεις των ενηλίκων, διότι, εκτός του γεγονότος ότι αποτελούν ένα κομμάτι των Χριστουγέννων, αποτελούν ένα έθιμο που αφορά κυρίως στα παιδιά. Βέβαια, έχουν συμβεί πολλές αλλαγές με το πέρασμα του χρόνου.

   Στην εποχή που καλαντιστές ήταν οι παππούδες μας, το έθιμο αυτό ήταν αρκετά διαφορετικό σε σχέση με σήμερα. Πρώτα απ” όλα, τα κάλαντα διέφεραν από περιοχή σε περιοχή της Ελλάδας.  Δηλαδή τα λόγια και ο σκοπός του τραγουδιού ήταν κοντά στη μουσική και καθημερινή παράδοση του κάθε τόπου, καθώς επίσης ήταν διαφορετική και η οργανική συνοδεία των καλάντων. Μια άλλη διαφορά είναι ότι τότε συνήθιζαν να πηγαίνουν κυρίως παιδιά δημοτικού σε παρέες. Επιπλέον, οι αμοιβή για τα παιδιά ήταν συνήθως γλυκά, φρούτα και ξηροί καρποί. Επίσης, οι καλαντιστές ξυπνούσαν από τα χαράματα, για να πάνε να τα ψάλλουν. Τέλος, οι οικοδέσποινες και οι νοικοκύρηδες τους υποδέχονταν με χαρά και ζεστασιά. Όταν χτυπούσαν τις πόρτες και τελείωναν το καλάντισμα, τους έδιναν με ευχαρίστηση ποικίλα νόστιμα ντόπια κεράσματα!

   Αντιθέτως, τις τελευταίες κυρίως δεκαετίες έχουν αλλάξει πολλά. Αρχικά, σε όλα τα μέρη της Ελλάδας ψάλλονται τα ίδια κάλαντα. Επειδή στην πορεία του χρόνου αλλοιώθηκαν οι παραδόσεις και οι παλιές συνήθειες, τα κάλαντα σταμάτησαν να τραγουδιούνται με τον παραδοσιακό τρόπο. Έτσι, την παραμονή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, λένε παντού παρόμοια κάλαντα κρατώντας τρίγωνα στα χέρια. Πλέον οι δρόμοι γεμίζουν με παιδιά διαφόρων ηλικιών και το «κέρασμα» που παίρνουν είναι χρήματα και όχι παραδοσιακές λιχουδιές. Ακόμα ένα καινούριο σημάδι των καιρών είναι ότι οι νέοι βγαίνουν για κάλαντα μετά τις δέκα το πρωί και, μάλιστα, «τα λένε» όλη μέρα. Αισθητή είναι, επίσης, η διαφορά στο καλωσόρισμα  από την πλευρά των νοικοκυραίων, καθώς πολλοί σπάνια ανοίγουν τις πόρτες τους στους καλαντιστές. Αυτό συμβαίνει είτε λόγω φόβου είτε έλλειψης χρημάτων.

   Μπορεί να παρατηρούνται πολλές διαφορές ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα αλλά τα κάλαντα δεν σταμάτησαν να ψάλλονται και να  δίνουν τα χαρμόσυνα μηνύματα της γέννησης του Χριστού και του ερχομού του νέου χρόνου, μηνύματα χαράς, ελπίδας και ειρήνης. Μηνύματα που ακούγονται ακόμη πιο αισιόδοξα, όταν ψάλλονται μέσα από αγνές αυθόρμητες παιδικές ψυχές…

 

Το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων σύμφωνα με τον Τσαρλς Μπουκόφσκι

γράφουν οι μαθήτριες της Β” Γυμνασίου  Παναγιωτίδου Ελένη και  Μιχαλοπούλου Ζωήνα

   Την περίοδο των Χριστουγέννων, οι πόλεις και τα χωριά στολίζονται με εκατοντάδες  φωτάκια και λαμπιόνια, τα οποία δημιουργούν ένα φαντασμαγορικό κλίμα. Τα τελευταία χρόνια όμως οι άνθρωποι δεν είναι τόσο «θερμοί» όσο παλιότερα και οι σχέσεις μεταξύ τους δεν χαρακτηρίζονται για τη ζεστασιά τους. Σχετικά με αυτήν την κατάσταση, ο γνωστός συγγραφέας και ποιητής Τσαρλς Μπουκόφσκι είπε την χαραγμένη στον χρόνο φράση: «Θα ήθελα έναν Δεκέμβριο με φώτα σβηστά και ανθρώπους αναμμένους …».

   Ο Μπουκόφσκι μέσω αυτής της φράσης ήθελε να μας μεταφέρει  την ανάγκη του  να δει ανθρώπους με «αναμμένες» ψυχές, οι οποίες θα ζεσταίνουν  και θα χαρίζουν λίγη από τη φλόγα τους σε συνανθρώπους τους που κρυώνουν μέσα τους και έξω λόγω της αδιαφορίας και της σκληρότητας των άλλων. Να τονίσει ότι οι  άνθρωποι στις μέρες μας είναι εγωιστές, απόμακροι και κλεισμένοι στους εαυτούς τους. Μέσω αυτής της γνώμης, ζητά οι συμπολίτες του να αποκτήσουν μια βαθύτερη αίσθηση αλληλεγγύης, συμπάθειας και αγάπης για τους άλλους. Παρακαλεί να συμπεριφέρονται άμεσα και θερμά, χωρίς τη «μάσκα» της υποκρισίας, που τρομάζει και δηλητηριάζει τις ψυχές των άλλων. Τέλος, καταλαβαίνει κάποιος εύκολα ότι ο ποιητής προτιμά να βιώνει τα Χριστούγεννα χωρίς στολισμούς και δώρα αλλά με ανθρώπους που διαθέτουν αυτό το στοιχείο της ενσυναίσθησης.

   Συνοψίζοντας, γίνεται αντιληπτό ότι ο Τσαρλς Μπουκόφσκι ήταν ένας ευαίσθητος  άνθρωπος, ο οποίος αναζητούσε την αγάπη στον κόσμο, επιδίωκε την ισότητα  ανάμεσα στους ανθρώπους, τους άπορους και τους εύπορους, τους δυνατούς και τους αδύνατους. Όλοι μας είναι απαραίτητο να ανακαλύπτουμε μέσα μας τον καλύτερο εαυτό μας, βοηθώντας τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Ας ακούσουμε και ας καταλάβουμε, λοιπόν, σε βάθος αυτήν του τη ρήση.

Εντυπώσεις από την εκπαιδευτική επίσκεψη στο εργοστάσιο της εταιρείας «ΤΙΤΑΝ»

γράφουν οι μαθήτριες  της Β” Γυμνασίου Ευαγγελία Τζουβάρα και Μαρία Παπαδήμα

  Η βιομηχανία «ΤΙΤΑΝ» είναι  μία από τις οικονομικές μονάδες, πάνω στην οποία έχει βασιστεί μεγάλο κομμάτι της ανάπτυξης στην ελληνική -και όχι μόνο- κοινωνία, εδώ και πολλά χρόνια. Μέχρι σήμερα παράγονται μέσα στα εργοστάσια αυτής της εταιρείας σχεδόν όλα τα βιομηχανικά είδη,  πρώτες ύλες και διάφορα άλλα καταναλωτικά αγαθά.

Ο «ΤΙΤΑΝ» δραστηριοποιείται στην Ελλάδα  και στο εξωτερικό με μεγάλη επιτυχία. Ένα από τα σημαντικότερα έργα που έχει δημιουργήσει στην Ελλάδα ήταν η γέφυρα Ρίου-Αντίρριου, για την οποία είχε αναλάβει τον αποκλειστικό εφοδιασμό τσιμέντων ειδικών προδιαγραφών.

 Το εξωτερικό έχει συμμετάσχει σε ένα άλλο σημαντικό έργο, το «Clean Energy Center», στη Φλόριντα, στο οποίο παρείχε 53.000 τόνους αδρανών υλικών. Σκοπός της κατασκευής του κέντρου ήταν η κάλυψη ενεργειακών αναγκών της πολιτείας. Ο όμιλος έχει 10 εργοστάσια παράγωγης τσιμέντου σε 10 χώρες και παρουσία σε περισσότερες από 15. Οι εργαζόμενοι  υπολογίζονται στους 5.500 συνολικά σε όλον  τον κόσμο. Στην Ελλάδα εργάζονται 1.142, 300 από τους οποίους δουλεύουν στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης που επισκεφτήκαμε πρόσφατα σε εκπαιδευτική εκδρομή με το σχολείο.

Συζητώντας με μερικούς εργαζόμενους του εργοστασίου της Θεσσαλονίκης για τις συνθήκες εργασίας, μας είπαν τα παρακάτω: » Είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι, γιατί η εταιρεία νοιάζεται  για τους ανθρώπους της. Προτεραιότητα της είναι να διαμορφώνει ένα ευχάριστο και ασφαλές περιβάλλον εργασίας, όπου όλοι μας λειτουργούμε σαν μια μονάδα με μοναδικό στόχο την επιτυχία! Έχουμε όλοι ίσες  ευκαιρίες και η δουλειά μας  αναγνωρίζεται και αμείβεται αναλόγως».

Κατά την ξενάγηση που πραγματοποιήθηκε στο εργοστάσιο παραγωγής, εντυπωσιαστήκαμε από τα μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας που χρησιμοποιούνται, τα υλικά που επιλέγονται προσεκτικά μετά από πολλές έρευνες, ώστε να μειώνεται ο κίνδυνος αλλοίωσης του φυσικού περιβάλλοντος. Επικρατούσαν απόλυτη τάξη και καθαριότητα σε όλους τους χώρους, ενώ φιλοξενία οι υπεύθυνοι και οι εργαζόμενοι μας συμπεριφέρθηκαν φιλόξενα και με χαμόγελα! Μοναδική εκπαιδευτική και διασκεδαστική εμπειρία ήταν και το πείραμα ρομποτικής που συμμετείχαμε!

 Για όλους τους παραπάνω λόγους, θα προτείναμε  σε φίλους μας, εάν τους δοθεί η ευκαιρία, να  επισκεφθούν  το εργοστάσιο «ΤΙΤΑΝ», κερδίζοντας γνώσεις για τη σύγχρονη τεχνολογία, μαθαίνοντας για τις ελληνικές επιχειρήσεις και, ταυτόχρονα, διασκεδάζοντας.

«Ο μικρός καστανάς της πλατείας Αριστοτέλους»

Γράφουν οι μαθητές της Β Γυμνασίου Παντελής Στυλίδης , Κωνσταντίνος Μπατιάκας , Φώτης Δούμας

   Η ιστορία μας ξεκινά την παραμονή των Χριστουγέννων στην πλατεία Αριστοτέλους, με τον μικρό μας καστανά, ο οποίος προσπαθεί να πουλήσει κάστανα μπροστά από την μικρή του ψησταριά, συγκεντρώνοντας χρήματα, για να περάσουν τα Χριστούγεννα ο ίδιος και η οικογένειά του.

   Ο μικρός μας ήρωας ήταν στημένος εκεί στη ψησταριά του για πολλές ώρες, αψηφώντας το κρύο και την κούραση, καλώντας διαρκώς τους περαστικούς να αγοράσουν τα κάστανά του. «Εδώ τα καλά κάστανα, εδώ τα καλά κάστανα!». Όσο κυλούσε η ώρα, έβλεπε τους διαβάτες να περνούν χαρούμενοι, κρατώντας σακούλες με δώρα στα χέρια για τους αγαπημένους τους. «Αλήθεια, πόσο ωραίο πρέπει να είναι, να παίρνεις δώρα;», σκέφτηκε ο καστανάς μας. Αυτός δεν είχε πάρει ποτέ του τίποτα. Τότε του ήρθε η ιδέα με τα χρήματα που θα έβγαζε εκείνη τη μέρα να αγοράσει ένα χριστουγεννιάτικο δώρο στην αδελφή του, την οποία εδώ και καιρό την έβλεπε να στέκεται μπροστά σε μια βιτρίνα χαζεύοντας με τις ώρες μια όμορφη κούκλα.

   Μετά από κάμποσες ώρες κόπου και ασταμάτητης δουλειάς, κατάφερε να συγκεντρώσει τα χρήματα που χρειάζονταν, προκειμένου να αγοράσει το δώρο για την αδελφή του. Αφού μάζεψε βιαστικά την ψησταριά του, έτρεξε κατευθείαν στο μαγαζί, για να πάρει την κούκλα. Όμως φτάνοντας στο μαγαζί, διαπίστωσε ότι η κούκλα δεν υπήρχε πια στην βιτρίνα. Αμέσως σταμάτησε την πρώτη πωλήτρια που βρέθηκε μπροστά του και τη ρώτησε: «Πού είναι η κούκλα  που μέχρι χθες ήταν στη βιτρίνα;». Η πωλήτρια του απάντησε πως πουλήθηκε πριν μια ώρα περίπου. Ο μικρός απογοητεύτηκε… Η πωλήτρια κοιτώντας τον κατάλαβε την απογοήτευσή του και προσπάθησε να  βρει μια λύση στο πρόβλημά του, δείχνοντάς του μια παρόμοια κούκλα. Ο μικρός καστανάς ξαναβρήκε το χαμόγελό του, την αγόρασε, ευχαρίστησε την πωλήτρια και πήρε τον δρόμο για το σπίτι.  Όταν έφτασε, χάρισε ενθουσιασμένος το δώρο στην αδελφή του. Αυτή μη περιμένοντας κάτι τέτοιο, έτρεξε καταχαρούμενη και τον αγκάλιασε, ευχαριστώντας τον για την υπέροχη έκπληξη! Μάλιστα, του είπε ότι αυτή η κούκλα είναι καλύτερη  και ομορφότερη από αυτήν που χάζευε τόσο καιρό στη βιτρίνα!

  Το ίδιο βράδυ, ο καστανάς μας πλάγιασε συγκινημένος και περήφανος! Παρά τη φτώχεια της οικογένειας, την ανάγκη του ίδιου για χρήματα και λίγη ξενοιασιά, προτίμησε και κατάφερε να κάνει χαρούμενη την  αδελφή του, νιώθοντας γι” αυτό διπλή χαρά!

Εταιρεία «ΤΙΤΑΝ»: η περιβαλλοντική και κοινωνική πολιτική της

γράφουν οι μαθήτριες Β΄ Γυμνασίου, Ανδριάνα Μοσχοπούλου και Δέσποινα Παύλου

   Η εταιρεία “ΤΙΤΑΝ” είναι ξακουστή στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο. Πολλοί έχουν ακούσει για τη συγκεκριμένη τσιμεντοβιομηχανία-κολοσσό, που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, για τα παραγόμενα αγαθά, για τα γιγάντια έργα που έχει συμμετάσχει, για την προσφορά της στην ανάπτυξη της κοινωνίας. Όμως λίγοι γνωρίζουν πώς η λειτουργία των εργοστασίων της επηρεάζει τους κατοίκους των γύρω περιοχών και το φυσικό περιβάλλον.

 Αναντίρρητα όταν μια εταιρεία νοιάζεται για τα παραπάνω δύο θέματα, απαιτούνται αλλαγές στο εργοστασιακό της περιβάλλον. Έτσι και η βιομηχανία “ΤΙΤΑΝ” φροντίζει για τη διαμόρφωση κατάλληλων εργασιακών συνθηκών υπέρ του προσωπικού της με πολλούς τρόπους. Κατ” αρχάς, όλοι οι εργαζόμενοι κυκλοφορούν με φωσφοριζέ προστατευτικές στολές, ειδικά φτιαγμένες για προστασία τους από τον ήχο και την θερμοκρασία που επικρατούν στο εργοστάσιο, μπότες, γάντια, κράνος, αναπνευστικές μάσκες, ειδικά γυαλιά, ωτοασπίδες κ.λπ. Επιπλέον, είναι σε διαρκή ετοιμότητα ένας γιατρός και μια νοσοκόμα για οποιοδήποτε αρνητικό ενδεχόμενο.

   Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα εργοστάσια της “ΤΙΤΑΝ” επηρεάζουν την περιοχή γύρω τους. Ωστόσο, είναι γεγονός η προσπάθεια των υπευθύνων της εταιρείας όχι μόνο για το ελάχιστο δυνατό αρνητικό αποτέλεσμα αλλά και για τη λειτουργία της προς όφελος των περιοίκων και της φύσης. Συγκεκριμένα, το εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης έχει ενεργήσει, για τον περιορισμό του θορύβου και τη βελτίωση της περιβαλλοντικής φθοράς. Μέρος της υλοποίησης αυτής της ιδέας ήταν η παρέμβαση μιας καλλιτεχνικής ομάδας που βελτίωσε την εξωτερική αισθητική του εργοστασίου με ένα γκράφιτι έκτασης δύο χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων.

Εκτός αυτών, η »ΤΙΤΑΝ»  εκφράζει με ποικίλους τρόπους το ενδιαφέρον της για το φυσικό περιβάλλον, όπως και για τους νέους στις περιοχές όπου δραστηριοποιείται. Αναλυτικότερα, φροντίζει για τον έλεγχο της καύσης του άνθρακα, λόγω της οποίας εκπέμπονται αέρια, τα οποία άμεσα εντείνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, χρησιμοποιώντας υποπροϊόντα ως εναλλακτικές πρώτες ύλες και καύσιμα, για την παραγωγή του τσιμέντου και του κλίνκερ. Παράλληλα, ενδιαφέρεται για το μέλλον των νέων, οργανώνοντας προγράμματα ενημέρωσης, που δεν σχετίζονται μόνο με την “TITAN”, αλλά και με θέματα γενικότερου ενδιαφέροντος, όπως η ανάδειξη και εξέλιξη ταλέντων μέσα από προγράμματα πρακτικής άσκησης, καθώς και η ενημέρωση των κατοίκων της περιοχής για την ασφάλεια στο σπίτι τους.

   Συμπερασματικά, είναι ξεκάθαρο πως η εταιρεία “TITAN” εκτός από την οικονομική, αναπτύσσει περιβαλλοντική και κοινωνική πολιτική, με έμπρακτο ενδιαφέρον τόσο για την επίλυση των προβλημάτων που συνεπάγεται η λειτουργία των εργοστασίων της όσο και για τη θετική επίδραση στους περίοικους.

Η κατάθλιψη των γιορτών

Γράφουν οι μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου, Κατερίνα Μάρτου και Έλενα Στεφούλη

   Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή χαράς, την οποία περνάμε συνήθως με φίλους και συγγενείς. Αυτήν την περίοδο δίνεται η ευκαιρία στα μέλη κάθε οικογένειας και οποιασδήποτε σχέσεις να δεθούν μεταξύ τους. Ωστόσο, στις μέρες μας, ένα συχνό φαινόμενο που διαπιστώνεται σε αρκετούς ανθρώπους είναι η μελαγχολία και η κατάθλιψη των Χριστουγέννων. Αναμφισβήτητα, έχουν εκφραστεί διαφορετικές απόψεις για αυτό το θέμα.

   Η κατάθλιψη των εορτών δεν είναι μόνιμη κατάσταση αλλά  προσωρινή και δεν αφορά  όλουςΑποτέλεσμα εικόνας για καταθλιψη χριστουγεννων τους ανθρώπους. Συνήθως, πάσχουν από αυτήν συνάνθρωποί μας που έχουν χάσει κάποιο κοντινό τους πρόσωπο και χαρακτήρες οι οποίοι είναι μοναχικοί και σκέφτονται αρνητικά . Επιπλέον, η πάθηση αυτή σημειώνεται σε οικογένειες που τα μέλη τους δεν απολαμβάνουν οικονομική άνεση, λόγω της ανεργίας των γονέων, ούτε και μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των παιδιών τους, όσον αφορά στα δώρα. Επιπρόσθετα, άλλη μια αιτία εκδήλωσης της νόσου αυτής είναι η μοναξιά. Πολλοί ηλικιωμένοι βασανίζονται από αυτήν λόγω απουσίας -κυριολεκτικής και μεταφορικής- των δικών τους ανθρώπων. Τέλος, η ασθένεια αυτή παρατηρείται και σε ένα μικρό ποσοστό διαζευγμένων.

   Αυτό το φαινόμενο γίνεται πιο έντονο κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Γιατί, πολλές φορές ο κόσμος και ειδικότερα τα παιδιά νιώθουν υψηλές προσδοκίες για την περίοδο των γιορτών. Συνήθως οι ενήλικες επαναφέρουν τις αναμνήσεις των παιδικών τους χρόνων κατά την εποχή αυτή. Ωστόσο, διαταραγμένοι είναι και οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν βιώσει τραυματικές εμπειρίες, ή όσοι πενθούν για συγγενικά πρόσωπα, ή εκείνοι που βιώνουν συντριπτικά μια οποιαδήποτε απώλεια. Επίσης, η κατάθλιψη εκδηλώνεται σε άτομα που έπασχαν από αυτήν κατά την εφηβεία, καθώς η νόσος επανέρχεται και στο παρόν. Τέλος, παρατηρείται ότι οι νεαροί που έχουν ζήσει δύσκολα διαζύγια ή έχουν, γενικά, προβλήματα με τους γονείς τους ανήκουν στην ομάδα των πιο ευάλωτων στη συγκεκριμένη ψυχική ασθένεια.

Ανακεφαλαιώνοντας, η κατάθλιψη των γιορτών επηρεάζει πολλούς ανθρώπους. Υπάρχουν, όμως, τρόποι αντιμετώπισής της, ώστε δεν είναι ανάγκη να διαταράζεται το ζεστό γιορτινό κλίμα των Χριστουγέννων τόσο για τους ασθενείς όσο και για τους ανθρώπους τους περιβάλλοντός τους. Ευχή μας είναι οι πρώτοι να φροντίζουν περισσότερο τον εαυτό τους ζητώντας βοήθεια ειδικών και οι δεύτεροι να τους στηρίζουν ενθαρρύνοντάς τους προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η ιστορική εξέλιξη του εργοστασίου «ΤΙΤΑΝ»

 Γράφουν οι μαθήτριες της Β” Γυμνασίου, Κωνσταντίνα Κομπατσιάρη, Γεωργία Ρακοπούλου, Ευαγγελία Μπράβου

  Στη σημερινή βιομηχανική εποχή, ο αριθμός των εργοστασίων αυξάνεται όλο και περισσότερο. Με την πάροδο των χρόνων, πολλά από αυτά εξελίσσονται τόσο, που γίνονται γνωστά σε όλο τον κόσμο. Μία από τις σημαντικότερες βιομηχανίες είναι ο όμιλος ΤΙΤΑΝ που αναπτύσσει σήμερα καθετοποιημένη δραστηριότητα, παραγωγική και εμπορική , σε 13 χώρες.

   Αρχικά, η εταιρεία ιδρύθηκε το 1902  με την ανέγερση του πρώτου “τσιμεντοποιείου” στην πόλη της Ελευσίνας. Το 1911 μετατράπηκε σε Ανώνυμη Εταιρία με την επωνυμία “Α.Ε Τσιμέντων, Ο ΤΙΤΑΝ” και το 1912 εισήχθη στο Χρηματιστήριο. Το 1933 οι πρώτες εξαγωγές τσιμέντου είναι γεγονός. Το 1937 έγινε γενική ανακαίνιση του εργοστασίου Ελευσίνας. Μεταξύ των ετών 1951-1957 η παραγωγή του εργοστασίου αυξήθηκε κατακόρυφα, με συνεχή διεύρυνση των εξαγωγών. Έτσι ,άρχισε να παράγεται και να διατίθεται στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και λευκό τσιμέντο. Το 1962 ξεκίνησε να λειτουργεί δεύτερο εργοστάσιο του ΤΙΤΑΝΑ στη Θεσσαλονίκη ,το οποίο συνεχίζει μέχρι και σήμερα.

   Η βιομηχανία ΤΙΤΑΝ εξάγει διάφορα προϊόντα. Το κυριότερο είναι το τσιμέντο το οποίο αποτελείται από κλακέρ, γύψο και άλλα αλεσμένα προϊόντα. Επίσης, παράγει έτοιμο σκυρόδεμα το οποίο παρασκευάζεται από τσιμέντο, αδρανή υλικά και νερό. Επιπρόσθετα, διεξάγει ακατέργαστα υλικά όπως η άμμος, το χαλίκι, η άθραυστη πέτρα και το ανακυκλωμένο σκυρόδεμα, που χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη στην παραγωγή τσιμέντου ,αλλά και ως ενισχυτικά στοιχεία. Τελευταία αλλά εξίσου σημαντικά, είναι τα άλλα δομικά υλικά, όπως τα ξηρά κονιάματα, οι τσιμεντόλιθοι και άλλα προϊόντα σκυροδέματος, καθώς και η ιπτάμενη τέφρα, που είναι μερικά από τα υλικά που χρησιμοποιούνται τόσο από τον κατασκευαστικό, όσο και από άλλους κλάδους.

   Όσον αφορά το περιβάλλον, η εταιρία δεν το επιβαρύνει με τις εργασίες της και φροντίζει να το κρατάει καθαρό. Τηρεί τους ελληνικούς και ευρωπαϊκούς κανόνες ,αλλά και τις δεσμεύσεις του Διεθνούς και Επιχειρηματικού συμβουλίου. Φυσικά, ελέγχει τα μέσα παραγωγής και τις αντίστοιχες διαδικασίες. Τέλος, προσαρμόζει τις παραγωγικές διαδικασίες και προχωρά στην αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος αξιοποιώντας τη νέα παραγωγική διαδικασία.

   Εύκολα, λοιπόν, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι η βιομηχανία ΤΙΤΑΝ έχει λαμπρή ιστορική εξέλιξη, τόσο με τα προϊόντα της όσο με την εξαιρετική στάση της απέναντι στο  φυσικό περιβάλλον.

MythBusters: Αρχιμήδης

Read more →

Top