Archive for: Απριλίου 2022

Πως περνάει τον ελεύθερο χρόνο ένας έφηβος

Γράφει η μαθήτρια της Γ” τάξης, Χαντζοπούλου Δέσποινα

   Group of four cartoon young people. Teenager students.Πλέον στους ανθρώπους, πόσο μάλλον στους εφήβους, δίνονται πολλές  ευκαιρίες για να περάσουν τον ελεύθερο τους χρόνο και να διασκεδάσουν. Πάρκα, καφετέριες, βόλτες με φίλους, ψώνια, εστιατόρια και πολλά άλλα. Ο χρόνος φυσικά που τους απομένει από το σχολείο και τα φροντιστήρια είναι λίγος και πρέπει να αξιοποιείται σωστά και δημιουργικά.

  Παρόλα αυτά αρκετοί έφηβοι προτιμούν να «σπαταλούν» τον χρόνο τους περνώντας ώρες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.. Η σπατάλη αυτή, βέβαια, έχει πολλές επιπτώσεις στον έφηβο και στους τριγύρω του. Μόνιμη κούραση και αποξένωση από την οικογένεια, αρνητικές συνέπειες στην σχολική ζωή και φυσικά εξάρτηση.

  Φυσικά η εφηβεία δεν είναι μόνο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το διάβασμα, αλλά οι παρέες που δημιουργούν κατά την περίοδο αυτή και οι εξωσχολικές δραστηριότητες. Οι νέοι ψάχνουν πάντα συνομήλικους ώστε να έχουν κοινά ενδιαφέροντα, να κατανοούν ο ένας τον άλλον, να τον εμπιστεύονται και να περνάν ευχάριστα τον χρόνο τους. Όπως επίσης επιλέγουν χόμπι που να τους κινούν το ενδιαφέρον και να ξεφεύγουν από την ρουτίνα τους.
Ο αθλητισμός συνήθως είναι αυτό που επιλέγουν οι νέοι για να γυμνάσουν οχι μόνο το σώμα τους αλλά και την ψυχή τους.

  Η εφηβεία είναι η περίοδος που χτίζεις το μέλλον σου. Για να καταφέρεις να βάλεις αυτά τα θεμέλια πρέπει να έχεις στόχους και να κάνεις στην καθημερινότητα πράγματα που σε ενδιαφέρουν . Καθώς οι ευθύνες δεν είναι τόσες πολλές οπως ενός ενήλικα, να μην ξεχνάς να διασκεδάζεις και να κάνεις αναμνήσεις..

Ποιο είδος ελληνικής μουσικής αξιοποιεί δημιουργικά την ελληνική γλώσσα και ποιο την υποβαθμίζει περισσότερο;

Γράφουν οι μαθήτριες, Ασίκη Έφη και Καρκαμάνη Γεωργία

 5a5c2e033e1506b48bffc2369b0a495d--quilling-art-quilling-ideas Η μουσική συνδέεται άρρηκτα με τον ελληνικό πολιτισμό και όπως και παλαιότερα, εξακολουθεί να ανθίζει στην Ελλάδα. Ειδικότερα, παρατηρείται η ανάπτυξη διαφόρων ειδών που ανταποκρίνονται σε πληθώρα ανθρώπινων ομάδων. Ωστόσο, ανάμεσα στα είδη αυτά παρουσιάζονται σημαντικές διαφορές, με μία από αυτές να αποτελεί ο τρόπος αξιοποίησης της ελληνικής γλώσσας.

  Ένα από τα πιο δημιουργικά είδη μουσικής είναι η έντεχνη. Πιο συγκεκριμένα, διακρίνουμε την ευρεία χρήση του ελληνικού λεξιλογίου συνδυασμένο με έντονο λυρισμό και συναισθηματισμό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι καλλιτέχνες να έρχονται σε άμεση επαφή με το κοινό, καταφέρνοντας να εκφράσουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους επιτυχώς. Ακόμη, ένα πρωτεύον κομμάτι της έντεχνης μουσικής θεωρείται και η μελοποιημένη ποίηση. Πρόκειται για ποιήματα σημαντικών Ελλήνων ποιητών που έχουν μελοποιηθεί και όχι μόνο διαφαίνεται η ελληνική γλωσσική παιδεία, αλλά και προβάλλονται περίοδοι, ορόσημα της Σύγχρονης Νεοελληνικής Ιστορίας, όπως ο εμφύλιος και η δικτατορία.

  Από την άλλη πλευρά, ένα είδος μουσικής που υποβαθμίζει σημαντικά την ελληνική γλώσσα αποτελεί η λεγόμενη «trap». Η trap αφορά ένα υποκατάστατο της rap μουσικής, το οποίο έχει μεγάλη απήχηση στο ελληνικό μουσικό κοινό, και ιδίως στους νέους, την τελευταία δεκαετία. Παρ’ όλα αυτά, γίνεται άκρως περιορισμένη χρήση της ελληνικής γλώσσας, ενώ κυριαρχεί η αθρόα εισροή ξενόγλωσσων όρων στον τρόπο ομιλίας. Σε παράθεση με αυτό, παρατηρείται η αξιοποίηση του πλέον διαδεδομένου τρόπου ομιλίας, ιδίως ανάμεσα σε άτομα εφηβικής ηλικίας, της λεγόμενης «slang», η οποία χαρακτηρίζεται από τη μεταχείριση πλήθους συντομογραφιών και ακρωνυμίων. Τέλος, η θεματολογία των «trap» κομματιών περιστρέφεται γύρω από αμφιλεγόμενα θέματα, όπως η κακοποιητική φιλοσοφία, η παραβατικότητα, ο εθισμός σε ναρκωτικές ουσίες και αλκοόλ και ο σεξισμός.

  Εν κατακλείδι, διακρίνουμε πως η έντεχνη μουσική συμβαδίζει με την ελληνική γλώσσα, εκμεταλλευόμενη το εκτεταμένο ελληνικό λεξιλόγιο στο έπακρο. Αντίθετα, το είδος της «trap» μουσικής, καταπνίγει το μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας, αναδεικνύοντας ξένες ορολογίες και πολλές φορές, έναν ανθυγιεινό τρόπο ζωής.

Social media: κίνδυνος ή επανάσταση

Γράφουν οι μαθήτριες της Γ” τάξης,  Νερκίζογλου Χριστίνα , Νοτοπούλου Μαριλένα , Σάρρα Ριγκέλντα.

  social-media-iconsΣήμερα το μεγαλύτερο ποσοστό των εφήβων επιλέγουν να ασχοληθούν περισσότερο με το κινητό τους από το να κοινωνικοποιηθούν διαφορετικά. Μια ηλεκτρονική συσκευή όπως το κινητό ή ο υπολογιστής έχει γίνει η μεγαλύτερη συντροφιά τους. Αναμφίβολα τα social media αποτελούν ένα βασικό μέσο επικοινωνίας μας, και πλέον ίσως ακόμα και πιο βασικό από το τηλέφωνο. Κάποιοι υποστηρίζουν πως τα σόσιαλ είναι το μέλλον, άλλοι τα κατακρίνουν και τα περιφρονούν. Είναι τελικά όμως κάτι για το οποίο πρέπει να ανησυχούμε; Είναι γνωστό πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποσπούν την προσοχή των παιδιών σπαταλώντας ώρες κατά τη χρήση τους και ο εθισμός δεν είναι κάτι το απίστευτο σε τέτοιες περιπτώσεις. Με βάση έρευνες παιδιά που εκτέθηκαν στα social media σε μικρή ηλικία γρήγορα ανέπτυξαν θέματα αυτοεκτίμησης και απόσπαση προσοχής.

    Οι έφηβοι που τα χρησιμοποιούν τις περισσότερες φορές δε διαθέτουν την απαιτούμενη κριτική σκέψη που χρειάζεται για να καταλάβουν αν οι δημοσιεύσεις και τα βίντεο που τους προβάλλονται παρουσιάζουν ανθρώπους όντως ευτυχισμένους. Αυτό βάζει τα παιδιά σε έναν φαύλο κύκλο. Μια μανιώδη σύγκριση που κάνουν με την ψεύτικη πραγματικότητα των σόσιαλ και τον εαυτό τους, την ζωή τους ακόμα και τις συναναστροφές τους με άλλους. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να προκληθούν ψυχικές ασθένειες και να βάλουν σε κίνδυνο την ψυχική υγεία των εφήβων. Συγκεκριμένα εφαρμογές όπως το Facebook, το Instagram, το Snapchat, το Tik Tok κ.α. έχουν επιβλαβείς επιπτώσεις στην ευημερία τους. Μα πόσο μεγάλο κακό θα μπορούσε πια να προκαλέσει ο εθισμός σε τέτοιου είδους πλατφόρμες; Τους επιδεινώνουν το άγχος, τους προκαλούν κατάθλιψη, τους κοστίζουν χρόνο από την ξεκούραση και τον ύπνο τους, τους δημιουργούν φοβίες, ανησυχία για την εξωτερική τους εικόνα. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, όμως είναι δύσκολο πλέον για έναν έφηβο που χρησιμοποιεί τα socials και είναι εθισμένος να αποφύγει αυτές τις επιπτώσεις.

   Αν και όλοι αυτοί είναι εμφανείς λόγοι για τους οποίους τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να γίνουν επικίνδυνα και τοξικά εάν δε χρησιμοποιηθούν σωστά, έχουν αλλάξει την πραγματικότητα στην οποία ζούμε προς το καλύτερο από πολλές απόψεις. Ποιος να φανταζόταν ότι με το πάτημα ενός κουμπιού στο διάστημα ελάχιστων δευτερολέπτων θα μπορούσες να επικοινωνήσεις με κάποιον στην άλλη άκρη του κόσμου; Είναι τρελό και δείχνει πως ο άνθρωπος είναι ικανός να υλοποιήσει ιδέες που αρχικά ακούγονται γελοίες. Τα social media, εκτός από την επικοινωνία έχουν εκατοντάδες άλλες χρήσεις. Ψυχαγωγείσαι, απαθανατίζεις στιγμές, τις μοιράζεσαι. Εμπνέεσαι, μαθαίνεις πράγματα, δημιουργείς. Πλέον έχουν μπει για τα καλά στην καθημερινότητα μας, όσο και αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε και διευκολύνουν τις ζωές μας με το πόσο εύχρηστα είναι .Ο σχεδιασμός τους είναι τέτοιος ώστε να κρατάνε το ενδιαφέρον σου και να δίνουν στον εγκέφαλο σου μικρές δόσεις ντοπαμίνης συνεχώς. Αρχικές σελίδες και αλγόριθμοι προσαρμοσμένοι ακριβώς στα μέτρα σου με βάση τις προτιμήσεις σου βρίσκονται εκεί και σε περιμένουν, στην οθόνη του κινητού τηλεφώνου σου, εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Φαντάζει ιδανικό, και χωρίς προσοχή ο καθένας θα μπορούσε να εθιστεί. Τα social media έχουν ήδη «κατακτήσει» τον κόσμο, προχωράμε και αλλάζουμε με ταχύτητες που δεν έχουν ξανακαταγραφεί στην ιστορία. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλέον προσφέρουν ευκαιρίες, επαγγελματικές ή μη, σε όλους. Αμέτρητοι άνθρωποι έχουν μετατρέψει τον λογαριασμό τους στα σόσιαλ ένα εργαλείο ώστε να βγάλουν χρήματα, είτε αυτό είναι μέσω δημιουργώντας υλικό ειδικά για εκεί είτε προωθώντας την ήδη υπάρχουσα επιχείρηση τους μέσω αυτού. Social media managers, content creators, online επιχειρηματίες είναι όλα επαγγέλματα στα οποία θα δούμε μεγάλη αύξηση μέσα στα επόμενα χρόνια , και ειλικρινά ανυπομονούμε!

Καλό θα ήταν να υπενθυμίζουμε στους εφήβους ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν κρίνουν τον άνθρωπο που είναι και αποτελούν μία από τις πολλές πλεύρες της πραγματικότητας. Ας εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες που μας προσφέρουν και ας μην αφήνουμε την τοξική πλευρά τους να μας κατακλύζει. Για τους εφήβους συγκεκριμένα, η ισορροπημένη χρήση τους και η φυσική συναναστροφή με παιδιά της ηλικίας τους είναι το ιδανικό. Όπως λέγαν και οι αρχαίοι, παν μέτρον άριστον!

Η εξάρτηση των εφήβων από τα κινητά τηλέφωνα. Η άποψή μας….

Γράφουν οι μαθήτριες,  Στεργία Μάρτου, Βασιλική Ματοπούλου, Κατερίνα Μαργαρίτη.

    Tkinitoα τελευταία χρόνια καθώς η τεχνολογία και τα κινητά τηλέφωνα έχουν μπει στις ζωές των ανθρώπων και κυρίως  των εφήβων παρατηρείτε ότι πολλοί από μας  εξαρτόμαστε από αυτά. Αυτό έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις στις ζωές των εφήβων για διάφορους λόγους.

    Αρχικά, κατά την άποψη μας, μια από τις συνέπειες  της εξάρτησης των εφήβων από τα κινητά τηλέφωνα, είναι ότι θεωρούν την εικονική πραγματικότητα που τους προσφέρει το τηλέφωνο σημαντικότερη από την πραγματικότητα στην οποία ζούμε. Με την πολύωρη ασχολία στα κινητά τηλέφωνα και την απομάκρυνση τους από την πραγματικότητα οι έφηβοι έχουν μια τάση εσωστρέφειας που τους οδηγεί στο να γίνονται αντικοινωνικοί. Οι έφηβοι  αρνούνται να συνυπάρξουν με τους συνομήλικους ακόμη και με τους οικιούς τους, με αποτέλεσμα να μένουν μόνοι και αυτό μπορεί να τους βλάψει ψυχολογικά. Σε περίπτωση κάποιου προσωπικού προβλήματος ή όταν τους απασχολεί κάτι , λόγω της εξάρτηση τους θα προτιμήσουν να αναζητήσουν βοήθεια στο διαδίκτυο παρότι να  συμβουλευτούν έναν δικό τους άνθρωπο.

   Επιπρόσθετα, μια ακόμη αρνητική συνέπεια που προκαλεί η εξάρτηση των εφήβων από τα κινητά τηλέφωνα είναι ότι υπάρχει πιθανότητα να βλάψει την υγεία τους. Η εξάρτηση τους από τα τηλέφωνα τους  παραπέμπει στο να μην θέλουν ή να μην έχουν την διάθεση να συμμετέχουν σε κάποια αθλητική ομάδα η έστω σε ένα ατομικό άθλημα. Η έλλειψη σωματικής άσκησης τους δημιουργεί προβλήματα όπως η παχυσαρκία όπου έχει παρατηρηθεί πολύ η αύξηση της τα τελευταία χρόνια.  Ακόμη ένα πρόβλημα που προκαλεί η συνεχής απασχόληση με το κινητό είναι προβλήματα όρασης. Λόγω του κινητού οι έφηβοι πολλές φορές βλάπτουν τα μάτια τους καθώς κάθονται για πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αναγκαστούν να φορέσουν γυαλιά για να αντιμετωπιστούν το πρόβλημα τους.

   Συνοψίζοντας, η χρήση των κινητών τηλεφώνων μπορεί να εκφέρει πολλές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και την ζωή των εφήβων και καλό θα ήταν να χρησιμοποιείται όσο το δυνατό λιγότερο. Η απαραίτητη μόνο χρήση του διαδικτύου θα κρατάει σε ισορροπία την κοινωνική αλλά και την διαδυκτιακή τους ζωή.

Η αξία του Όχι

Γράφει η μαθήτρια  της Γ τάξης,  Χαντζοπούλου Δέσποινα

oxi   Σε πολλές περιπτώσεις της ζωής μας δεχόμαστε καταστάσεις που δεν επιθυμούμε, λέγοντας «ναι», πιστεύοντας πως αν αρνηθούμε θα γίνουμε σκληροί και αγενείς.  Στην πραγματικότητα όμως, η σημασία του όχι έχει περισσότερο να κάνει με την φροντίδα και την  υπεράσπιση του εαυτού μας. Με την λέξη αυτή βάζουμε όρια όχι μόνο στους άλλους αλλά και σε εμάς τους ίδιους. Απομακρύνουμε περισπασμούς, ξεκουραζόμαστε, απελευθερώνουμε τον χρόνο μας. Μαθαίνουμε στους άλλους να μας σέβονται και να μην μας θεωρούν αντικείμενα εκμετάλλευσης. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πότε πρέπει να απορρίπτουμε καταστάσεις που δεν μας εκφράζουν και δεν μας ωφελούν.

   Αρχικά όμως πρέπει να καταρρίψουμε έναν μύθο γύρω από την λέξη αυτή. Λέγοντας την δεν σημαίνει πως δεν θέλουμε να προσφέρουμε ή να βοηθήσουμε αλλά ούτε πως είμαστε εγωιστές. Πιστεύοντας κάτι τέτοιο, και πάντα έχοντας την ανάγκη να ικανοποιήσουμε αγαπημένα μας πρόσωπα, συνεχώς επιβάλλουμε στον εαυτό μας συνήθειες που καταναλώνουν τον χρόνο μας, την διάθεση αλλά και την δύναμη μας. Αυτή η κίνηση ενώ έχει θετική κινητήρια δύναμη, για εμάς τους ίδιους είναι βλαβερή.

Εν κατακλείδι, ας προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε την άποψη πως φερόμαστε εγωιστικά λέγοντας «“όχι» σε θάρρος. Να δεχτούμε πως το να δείχνουμε εκτίμηση στον χρόνο μας και στην δύναμη μας δεν μας κάνει εγωιστές αλλά μας μαθαίνει να μας αγαπάμε.

Γιατί οι έφηβοι προτιμούν να παρακολουθούν ταινίες θρίλερ

Γράφει η μαθήτρια Δημητρίου Γεωργία της Β τάξης Γυμνασίου

 

Στις μέρες μας η τηλεόραση αποτελεί αδιαμφισβήτητα διέξοδο στις ζωές των εφήβων. Μετά από μια κοπιαστική μέρα στο σχολείο και τις διάφορες εξωσχολικές δραστηριότητες το να παρακολουθήσει ο έφηβος την αγαπημένη του εκπομπή αποτελεί αποφόρτιση από τη καθημερινότητα. Τι συμβαίνει όμως όταν οι νέοι συγκεντρώνονται ως παρέα για να παρακολουθήσουν μια ταινία και τι είδους ταινίες προτιμούν;

 

Όπως έχει διαπιστωθεί οι νέοι στις μέρες μας επιλέγουν να παρακολουθούν ταινίες τρόμου – θρίλερ  ανεξάρτητα από την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκουν.  Γιατί; Μία θεωρία υποστηρίζει ότι οι νέοι επιθυμούν να έρθουν σε επαφή με τους φόβους τους. Η τηλεόραση έχει τη δυνατότητα να οπτικοποιεί τους φόβους έτσι οι έφηβοι μπορούν να ελέγχουν αν μπορούν και σε τι βαθμό να αντιμετωπίσουν το φόβο τους. Από την άλλη πλευρά το περιβάλλον της παρέας χαλαρώνει την ένταση των εικόνων και λειτουργεί καθησυχαστικά. Έτσι σε πολλές εκ των περιπτώσεων ο νέος νιώθει ότι μπορεί να διαχειριστεί τον φόβο του και αυτό λειτουργεί λυτρωτικά για αυτόν.

 

Δεν είναι όμως όλοι οι έφηβοι έτοιμοι για αυτή την διαδικασία και ούτε αποτελεί απόδειξη επιτεύγματος η παρακολούθηση ταινιών θρίλερ. Άλλωστε στο πίσω μέρος του μυαλού μας οφείλουμε να κρατάμε τη σκέψη ότι όλες οι ταινίες είναι προϊόν σεναριογραφίας και μυθοπλασίας.

Μαθητές και πανδημία

Γράφουν οι μαθήτριες της  Γ” Γυμνάσιου Κόρτσα Σουαντα και Γεωργιάδου Ειρήνη.

 

mathites

  Η πανδημία έφερε σαρωτικές αλλαγές στη ζωή μας, στον τρόπο που εργαζόμαστε, αλλά και στον τρόπο που σκεφτόμαστε. Δύσκολα ή εύκολα προσαρμοστήκαμε στα νέα δεδομένα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, στο εργασιακό μας περιβάλλον ή ακόμα και στην ψυχαγωγία που επιλέγουμε για τον εαυτό μας.  Οι μαθητές  θωρούν πως η καραντίνα τούς προσέφερε μια αυτοτέλεια στη διαχείριση του χρόνου τους μακριά από την ενοχλητική παρατήρηση των διδασκόντων, μετατρέποντας το μάθημα σε μια περισσότερο εθελούσια διαδικασία που η αξιολογική της μέθοδος ακόμα δεν έχει επιβεβαιώσει την αξιοπιστία της. Αλώστε πώς καλείται ένας εκπαιδευτικός να βασιστεί στα δεδομένα μιας μη αξιόπιστης και διαβλητής διαδικασίας;

  Η καραντίνα όμως αποπροσανατόλισε τα παιδιά. Διεύρυνε τα γνωστικά και πολιτισμικά τους κενά. Τα έσπρωξε προς την παραίτηση και τη μοιρολατρία. Και τα απομάκρυνε από την αυτενέργεια και την ενεργητική αναζήτηση της γνώσης. Οι μαθητές όμως όλων των βαθμίδων, και ιδιαίτερα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, δεν έχουν καταφέρει να «ξεκλειδώσουν» τη νέα κατάσταση. Μη έχοντας πάει σχολείο για ενάμισι έτος, ξορκίζουν την τηλεκπαίδευση -είναι κάτι σαν μάθημα αλλά όχι μάθημα λένε- αλλά αισθάνονται κουρασμένοι και ανασφαλείς . Επιθυμούν το σχολικό περιβάλλον για την κοινωνικοποιητική συνεισφορά του, ισοπεδώνοντας ταυτόχρονα τη μορφωσιογόνα πλευρά του. Θεωρούν πως δεν έχει να τους δώσει τίποτα πάρα μόνο έναν φόρτο απαιτήσεων και υποχρεώσεων.

   Με αποτέλεσμα όλο και περισσότερο να συναντούμε μαθητές με πολύ χαμηλή γνωστική κουλτούρα, οι οποίοι σε βασικά φαινόμενα που έχουν διδαχθεί στο πρόσφατο παρελθόν αισθάνονται πως απλά «έχουν ακούσει κάτι». Μη κατέχοντας βασικές γνώσεις που μεθαύριο θα λειτουργήσουν συνδυαστικά σε άλλα πεδία επιτείνοντας τη σύγχυση. Όλο αυτό πρέπει να διορθωθεί αλλιώς θα εξακολουθούμε να βυθίζουμε το μέλλον των παιδιών μας στην τυποποίηση και τη χρησιμοθηρία.

 

Οι σύγχρονοι έφηβοι συχνότερα νιώθουν μοναχοί ή χρειάζονται τη μοναχικότητας;

  Γράφουν οι μαθήτριες της Β τάξης Γυμνασίου, Κατερίνα Μαργαρίτη και Στεργία Μάρτου 

   Οι έφηβοι στην σύγχρονη εποχή έχουν αλλάξει τις συνήθειες τους. Συχνά παρουσιάζεται το γεγονός της μοναχικότητας στις εφηβικές ηλικίες, πράγμα που εκφέρει συνήθως αρνητικά αποτελέσματα. Πολλά ερωτήματα τέθηκαν στο πλαίσιο αυτής της κατάστασης, από γονείς, κηδεμόνες και εκπαιδευτικούς.

   Αρχικά,  να αναφέρουμε ότι στα εφηβικά χρόνια τα συναισθήματα δρουν στο έπακρο και η ψυχολογία μεταβάλετε συνεχώς. Έτσι, πολλές φορές οι γονείς, διότι διακρίνουν μοναχικότητα και εσωστρέφεια στα παιδιά τους, το αντιμετωπίζουν ως κάτι πολύ αρνητικό. Δεν τα αφήνουν να αναπτύξουν την προσωπικότητα τους ελεύθερα αλλά τείνουν να προσπαθούν να την αλλάξουν και μάλιστα με πολύ αδέξιους χειρισμούς. Το παραπάνω γεγονός, οδηγεί τα παιδιά στην καταπίεση, να μην ανοίγονται , ώστε να μπορούν να τους λένε τα προβλήματα τους, και να μην έχουν εμπιστοσύνη στους γονείς τους.

  Ωστόσο, υποστηρίζεται συχνά ότι πολλοί έφηβοι χρειάζονται την μοναχικότητα στην καθημερινότητα τους. Πιο συγκεκριμένα, πολλοί από αυτούς επιλέγουν να περάσουν χρόνο μόνοι τους και να ηρεμήσουν μακριά από τους άλλους . Λόγω της απομόνωσης τα παιδιά έρχονται σε θέση να σκεφτούν και να επιλύσουν τα προβλήματα που τους απασχολούν. Αυτό πολλές φορές οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα και τους βοηθάει να ξεκαθαρίσουν τα συναισθήματα τους.

  Συνοψίζοντας, η μοναχικότητα στους εφήβους επιφέρει μερικά άσχημα αποτελέσματα αλλά και θετικά ταυτόχρονα. Έτσι, οι γονείς θα πρέπει να αντιμετωπίζουν αυτό το φαινόμενο με πιο θετικό τρόπο και να μην καταπιέζουν τα παιδιά τους για αυτό.

Έφηβοι και τροχαία ατυχήματα

Γράφουν οι μαθήτριες της Γ΄ τάξης,  Τσόλη Μαρία και Τσούκα Maτίλντα

troxaia

    Τα τροχαία ατυχήματα των εφήβων στην χώρα μας είναι πάρα πολλά. Τι σημαίνουν όμως τροχαία ατυχήματα; Είναι αυτά που συμβαίνουν σε οδικό δίκτυο και προκαλούν υλικές ζημιές. Θα μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε σαν δολοφόνους εφήβων που επιφέρουν τον άσχημο τραυματισμό και κάποιες φορές τον θάνατο των νέων ανθρώπων.

    Γιατί άραγε να συμβαίνουν τόσα τροχαία; Σημαντικότερες αιτίες είναι το αλκοόλ, η αυξημένη ταχύτητα, η μη χρήση ζώνης από οδηγούς και επιβάτες. Επίσης η «μαγκιά» που έχουν οι έφηβοι και οδηγούν ανεξέλεγκτα χωρίς δίπλωμα επιφέρει πολλούς κινδύνους. Θέλουν να πειραματιστούν, να δοκιμάσουν τα όρια τους, να δείξουν τις ικανότητες τους «ελιγμούς» στους δρόμους είτε με το αμάξι του μπαμπά τους είτε με τα μηχανάκια τους. Όμως η λογική δεν λειτουργεί όταν πιάνουν στα χέρια τους το τιμόνι.

Οι «κόντρες» με τα μηχανάκια είναι μία συχνή μόδα των εφήβων. Μοιάζει με το παραμύθι «Ο λαγός και η χελώνα». Ποιος θα φτάσει πρώτος στο τέρμα και τι θα κερδίσει; Το πιο πιθανό είναι ο αγώνας να καταλήξει σε ατύχημα με δυσάρεστες συνέπειες.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τροχαία ατυχήματα συμβαίνουν και με τα ποδήλατα. Οι νέοι ποδηλάτες αγνοώντας τα άλλα οχήματα του οδικού δικτύου κάνουν «ποδηλατικές φιγούρες» για να αποδείξουν στους φίλους τους ότι είναι ικανοί για τα πάντα.

 

Πως Γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στις χώρες του εξωτερικού

Γράφει η μαθήτρια της  Β τάξης,  Λέσι Πρανβέρα

   londonΚανένας άλλος λαός δεν έχει γιορτάσει τα Χριστούγεννα τόσο πολύ όσο οι Άγγλοι!  Στην Αγγλία οι γιορτές εξακολουθούν να διατηρούν ένα ιδιαίτερο χρώμα: μπαρόκ στολισμοί, καμπάνες, κουδούνια, χορωδίες και κάλαντα στις γωνίες των δρόμων. Στο παρελθόν, τα κάλαντα τραγουδούσαν πλανόδιοι μουσικοί. Αργότερα κάθε χωριό είχε τις δικές του μπάντες με τραγουδιστές για κάλαντα. Σήμερα, ξεφυλλίζοντας κανείς μια τοπική εφημερίδα ή περιδιαβαίνοντας το ίντερνετ, θα βρει δεκάδες εκδηλώσεις με κάλαντα, όχι μόνο την παραμονή των Χριστουγέννων αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια των γιορτών. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει κεντρικό ρόλο στον εορτασμό των Χριστουγέννων. Η παράδοση έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής κατά τη βασιλεία της βασίλισσας Victoria και του πρίγκηπα Albert , στα μέσα του 19ου αιώνα. Ο πρίγκηπας Albert έφερε το έθιμο από την πατρίδα του, την Γερμανία.

   Το δέντρο είναι δώρο της Νορβηγίας, παράδοση που έχει διατηρηθεί από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο βασιλιάς της χώρας είχε εξορισθεί στην Αγγλία κατά τη γερμανική κατοχή. Τότε οι Νορβηγοί ρίσκαραν για χρόνια τη ζωή τους προκειμένου ο βασιλιάς τους να γιορτάζει κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα δίπλα στο δέντρο από τη Νορβηγία. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, η παράδοση συνεχίζεται ως τις μέρες μας!

    Στην Αγγλία η αρχική μορφή του Πατέρα των Χριστουγέννων δεν ήταν όπως την ξέρουμε σήμερα, δηλαδή δεν φορούσε κόκκινη στολή αλλά πράσινη και δεν έφερνε τα δώρα στα μικρά παιδιά, επομένως δεν έμπαινε και από την καμινάδα! Απλώς περιπλανιόταν από σπίτι σε σπίτι, χτυπώντας την πόρτα και πανηγύριζε με τις οικογένειες. Ο πατέρας των Χριστουγέννων (όπως αποκαλούν τον Άγιο Βασίλη στην Αγγλία) με την κόκκινη στολή και την άσπρη γενειάδα, άρχισε να εμφανίζεται στα τέλη της Βικτωριανής εποχής, όταν ο Santa Claus έφτασε στην Αμερική. Τότε τα δύο αυτά πρόσωπα συγχωνεύτηκαν και γεννήθηκε ο Πατέρας των Χριστουγέννων ή ο Santa Claus γνωστός σε εμάς ως Άγιος Βασίλης.

   Τα μικρά παιδιά της Αγγλίας, πριν έρθουν τα Χριστούγεννα γράφουν ένα γράμμα για τα παιχνίδια που επιθυμούν να τους φέρει ο Πατέρας των Χριστουγέννων και το στέλνουν ή χρησιμοποιούν την παλιά μέθοδο, δηλαδή το ρίχνουν στο πίσω μέρος του τζακιού. Τα μεσάνυχτα, ο Πατέρας των Χριστουγέννων εισέρχεται στα σπίτια των παιδιών από την καμινάδα και αφήνει δώρα στις κάλτσες, που έχουν κρεμάσει τα παιδιά στο τζάκι, ή σε τσάντες δίπλα στα κρεβάτια τους ή κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο.

   Η παράδοση του κρεμάσματος της κάλτσας στις καπνοδόχους ξεκίνησε καθώς, σύμφωνα με την παράδοση, κάποτε που ο Πατέρας των Χριστουγέννων κατέβαινε από μια καμινάδα, του έπεσαν κατά λάθος μερικά χρυσά νομίσματα και βρέθηκαν μέσα σε μια κάλτσα που την είχαν απλώσει εκεί για να στεγνώσει! Και έτσι αυτή η παράδοση πέρασε από γενιά σε γενιά! Οι κάλτσες μπορεί πια να μην έχουν χρυσά νομίσματα, όμως τα παιδιά βρίσκουν διάφορα δώρα! Επίσης, να προσθέσουμε ότι δεν ανοίγουν τα δώρα τους μόλις ξυπνήσουν, αλλά περιμένουν μέχρι το απόγευμα των Χριστουγέννων!

Top