Εμείς σε αναφέραμε την Παρασκευή. Εσύ έφυγες το Σάββατο. Κι έτσι έμειναν όλα στη μέση. Οι συζητήσεις στο διάλειμμα. Το κρασί στην πλατεία. Οι εκδρομές στα ξωκλήσια. Οι κλήσεις στο τηλέφωνο. Το Περιοδικό. Το Σαββατοκύριακο μούσκεψαν τα μάγουλά μας. Τη Δευτέρα προσπαθήσαμε να τα στεγνώσουμε. Προσπαθήσαμε. Κοιτώ το γραφείο σου και σε βλέπω να κάθεσαι. Να μιλάς. Να γελάς. Να προτείνεις. Να διαφωνούμε. Να συμφωνούμε. Να συζητούμε. Και τα σκουλαρίκια σου να πάνε και να έρχονται. Λοιπόν, εσύ μπορεί να νομίζεις πως έφυγες. Όμως εμείς σου λέμε πως όσα ποθούμε μένουν πάντα μέσα μας, σε κείνη τη μικρή ζεστή γωνιά της καρδιάς. Και οι άνθρωποι που αγαπήσαμε τρυπώνουν εκεί, ψιθυρίζουν και τους κουβαλάμε μαζί μας με όλα τα χρόνια μας. Τα λέμε, πάντα.
Σέβη Κωνσταντινίδου
Φωτογραφία: Andrew-art/ pixabay
Αφήστε το σχόλιο σας στο "Αδέσποτοι ψίθυροι"