Οι πρώτες απεικονίσεις πυγμαχίας βρέθηκαν στα ερείπια ενός αρχαίου ναού στη Σουμερία και χρονολογούνται περίπου το 5.000 π.Χ.
Επίσης διάφορες απεικονίσεις του 3.000 π. Χ στην Αίγυπτο δείχνουν σκηνές πυγμαχίας.
Το 900 π. Χ οι λαοί της θάλασσας εξέλιξαν την πυγμαχία σε μεγάλο βαθμό.
Η πυγμαχία έγινε για πρώτη φορά ολυμπιακό αγώνισμα το 688 π. Χ στους 23ους ολυμπιακούς αγώνες. Πρώτος ολυμπιονίκης πυγμαχίας ήταν ο Ονόμαστος από τη Σμύρνη.
Την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η πυγμαχία έγινε αιματηρό αγώνισμα, αφού εφαρμόζονται γάντια εξοπλισμένα με μολυβδένιες αιχμές. Η αιματηρή μορφή αυτή της πυγμαχίας απαγορεύτηκε από τον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο. Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το άθλημα της πυγμαχίας έχασε την αίγλη του και ύστερα δεν υπήρχαν πολλά τεκμήρια για αγώνες.
Στη Γερμανία του Μεσαίωνα έχουμε αναπαραστάσεις της τεχνικής της πυγμαχίας σ’ ένα εγχειρίδιο του Άλμπρεχτ Ντύρερ περί ξιφομαχίας, το οποίο παρήγγειλε ο Αυτοκράτορας Μαξιμίλιαν.
Η σύγχρονη μορφή της πυγμαχίας ήρθε από την Αγγλία το 1700. Το 1719 ο Τζέημς Φιγγ, ο οποίος ήταν δάσκαλος της ξιφασκίας ανέλαβε τον τίτλο του «Champion of England» της πυγμαχίας και ίδρυσε το πρώτο αθλητικό γυμναστήριο για αυτό το άθλημα.
Η πυγμαχία γυναικών χρονολογείται το 1994.

 

 

Πηγή

Φωτογραφία

Επιλέγει η Μαριτίνα Αλεξίου