Η σημαία της Ελλάδας περιέχει εννέα ισοπαχείς, οριζόντιες και εναλλασσόμενες
λευκές και κυανές παράλληλες λωρίδες, καθώς και ως καντόνι (άνω προΐστιο
μέρος) έναν λευκό Σταυρό μέσα σε ένα κυανό τετράγωνο. Οι εννέα λωρίδες δεν
έχουν κάποια επίσημη σημασία, αλλά η πιο διαδεδομένη λαϊκή θεωρία αναφέρει ότι
αντιστοιχούν στις συλλαβές της ιστορικής φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος», όπως
παράλληλα και στα γράμματα της λέξης «Ελευθερία», αλλά δεν υπάρχουν βάσιμες
πηγές, για να στηρίξουν αυτόν τον ισχυρισμό. Ο Σταυρός συμβολίζει την
επικρατούσα θρησκεία της Ελλάδος, την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Το κυανό
και λευκό συμβολίζουν τα χρώματα του Ελληνικού ουρανού και θάλασσας.
Ιστορία
Σημαίες και λάβαρα με το σύμβολο του σταυρού χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη
φορά από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατά την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Το ναυτικό του Θέματος Ελλάδος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, το οποίο
ιδρύθηκε το 690 και δρούσε στο Αιγαίο, στο Κρητικό και στο Λιβυκό Πέλαγος,
χρησιμοποιούσε ποικίλες κυανές σημαίες με λευκούς σταυρούς, καθώς και
σημαίες με πέντε λευκές και τέσσερις κυανές λωρίδες.
Η Δυναστεία των Δουκών (1059-1087) είχε ως έμβλημα έναν λευκό σταυρό σε ένα
κυανό πλαίσιο, πανομοιότυπο με μεταγενέστερες ελληνικές σημαίες.
Στη μεταβυζαντινή εποχή σημαίες με το σύμβολο του σταυρού είχαν
χρησιμοποιηθεί από τους Έλληνες σε διάφορες εποχές και κατά τόπους σε
περιπτώσεις εξεγέρσεων. Δημοτικά τραγούδια των αρματολών του 17ου και 18ου
αιώνα αναφέρουν ότι αυτοί είχαν φλάμπουρα με τον σταυρό.
Μπόρας Δημήτριος / Κουτέλας Νικόλαος / Κωσταρέλλου Αικατερίνη Γ΄4
