Η ιστορία της Κύπρου ξεκινά από τη λίθινη εποχή, όταν το νησί κατοικείται από ανθρώπους, οι οποίοι ήρθαν από τις ακτές της Μικράς Ασίας. Την εποχή του Χαλκού η Κύπρος γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη εξαιτίας της παραγωγής χαλκού από τα ορυχεία της. Κατά την ίδια περίοδο, πέρα από τους λεγόμενους Ετεοκύπριους, τους αυτόχθονες δηλαδή κατοίκους της Αμαθούντας, εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο οι πρώτοι Έλληνες (σε όλο το νησί) καθώς και οι Φοίνικες (στο Κίτιον). Οι τελευταίοι εγκατέλειψαν το νησί κατά τα Ελληνιστικά χρόνια.
Κατακτήθηκε τον 7ο αιώνα π.Χ. από τους Ασσύριους, για να ακολουθήσουν οι Αιγύπτιοι και αργότερα οι Πέρσες. Μετά την απελευθέρωσή της από τον Μέγα Αλέξανδρο, ακολούθησε η Ελληνιστική περίοδος, κατά την οποία η Κύπρος εξελληνίστηκε πλήρως.
Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο η Κύπρος εκχριστιανίστηκε. Με τον διαχωρισμό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η Κύπρος έγινε μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Σε όλη αυτή την περίοδο, που κράτησε σχεδόν χίλια χρόνια, δέχτηκε επιδρομές από Σαρακηνούς. Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος κατέκτησε την Κύπρο το 1191 και τη μεταβίβασε σε ξένους βασιλιάδες, τους Ναΐτες και αργότερα στους Λουζινιανούς που την πούλησαν στους Ενετούς. Η περίοδος αυτή ήταν δυσβάστακτη για τον λαό της Κύπρου.
Τo 1570 οι Οθωμανοί κατόρθωσαν να κατακτήσουν την Κύπρο προκαλώντας αρκετές σφαγές. Στα τέλη του 19ου αιώνα μεταβίβασαν την Κύπρο στη Βρετανική Αυτοκρατορία.
Στα μέσα του 20ου, η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο Κράτος. Η νέα περίοδος όμως δεν ήταν χωρίς προβλήματα, αφού οι διακοινοτικές ταραχές ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους κορυφώθηκαν το 1974 με το πραξικόπημα και την τούρκικη εισβολή. Έκτοτε, οι συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού συνεχίζονται.
Η σημερινή οδός Κύπρου της Λάρισας ονομάστηκε έτσι μετά το νησί Κύπρος και είχε πολλές ονομασίες πριν το τελικό της όνομα.
Επί Τουρκοκρατίας ονομαζόταν οδός Χατζή Χουσεϊν πασά. Μετά την απελευθέρωση τον ίδιο δρόμο τον βρίσκουμε να αναφέρεται στις πρώτες εφημερίδες της Λάρισας ως οδός Ντάρκουλη ή Δάρκουλη, προφανώς από την ομώνυμη κεντρική συνοικία Νταρκουρά.
Τον Σεπτέμβριο του 1891 πέθανε στη Ρωσία η πριγκίπισσα της Ελλάδος Αλεξάνδρα (1870-1891). Μετά το θλιβερό αυτό γεγονός το Δημοτικό Συμβούλιο της Λάρισας, στη συνεδρίαση της 16ης Σεπτεμβρίου 1891, αποφάσισε να δώσει το όνομα της εκλιπούσας πριγκίπισσας στον κεντρικό δρόμο της πόλης Ντάρκουλη.
Το 1932 μετονομάσθηκε σε οδό των Εξ. Η ονομασία αυτή δόθηκε όταν ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος εξέφρασε την επιθυμία να αποκατασταθεί η μνήμη των έξι ατόμων, τα οποία έπειτα από δίκη εκτελέσθηκαν το 1922 ως πρωταίτιοι της Μικρασιατικής καταστροφής.
Μεταπολεμικά, μετά την εξορία του αρχιεπισκόπου της Κύπρου Μακαρίου στις Σεϋχέλλες το 1956 και τα γεγονότα που επακολούθησαν, είχαμε νέα μετονομασία του δρόμου αυτού σε Κύπρου, ονομασία η οποία διατηρείται μέχρι και σήμερα.
Τάχα – Ράπτη Βασιλική / Τάχα – Ράπτη Ιωάννα Α΄5
