Αργά το βράδυ της εικοστής ογδόης Φεβρουάριου, ενώ ο κόσμος γυρνούσε πίσω στην καθημερινότητα μετά το τριήμερο της καθαρά Δευτέρας, ένα ολέθριο δυστύχημα στάθηκε εμπόδιο στο να ιδωθούν με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Το τρένο που πραγματοποιούσε τη διαδρομή Αθήνα- Θεσσαλονίκη, που καθημερινά μεταφέρει δεκάδες ανθρώπους, εκείνη τη νύχτα είχε επιβιβάσει πάρα πολλούς φοιτητές, από τους οποίους λίγοι κατάφεραν να φτάσουν σώοι στον προορισμό τους.
Η διαδρομή του τρένου ξεκίνησε στις 7.22, έχοντας μία μικρή καθυστέρηση, από την Αθήνα μεταφέροντας 350 επιβάτες και έφτασε στη Λάρισα αργότερα από το προγραμματισμένο, λόγω ενός μικρού προβλήματος σε έναν προηγούμενο σταθμό. Έφυγε από τη Λάρισα περίπου στις 23.00 χρησιμοποιώντας τη γραμμή καθόδου, όπου εν τω μεταξύ κατέβαινε ένα εμπορικό τρένο με δρομολόγιο από τη Θεσσαλονίκη στη Λάρισα. Στις 23.22 εκείνης της νύχτας έγινε η μοιραία σύγκρουση. Τα αυτόματα συστήματα υπεύθυνα για την αποφυγή τέτοιου είδους ατυχημάτων, καταστράφηκαν ολοσχερώς σε μία πυρκαγιά που συνέβη το 2019. Αμέσως κατεύθασαν στο σημείο 17 οχήματα και 150 πυροσβέστες για την αντιμετώπιση της φωτιάς. Επίσης ‘έφτασαν 40 ασθενοφόρα και πάνω από 30 αστυνομικοί και συνέβαλε και ο ελληνικός στρατός. Από τους επιζώντες επιβάτες οι 250 μεταφέρθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Οι άνθρωποι με τους πιο βαρείς τραυματισμούς είναι περίπου 85 ενώ εκείνοι που έχασαν ακαριαία τη ζωή τους ανέρχονται στους 57.
Η απροσεξία και τα ασταθή προγράμματα των σταθμαρχών έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο να συμβεί αυτή η τραγωδία. Πρόσφατα είχε διοριστεί σε εκείνη τη θέση ένας νέος σταθμάρχης θεωρώντας πως για τον πρώτο καιρό θα δέχεται βοήθεια από τον πιο έμπειρο. Ο “πιο έμπειρος” σταθμάρχης απουσίαζε από το πόστο του καθώς έφυγε στις 22.10 όταν η βάρδιά του τελείωνε στις 23.00. Έτσι ο συνεργάτης του επέτρεψε στο τρένο να κινηθεί προς τη λάθος κατεύθυνση, που αρχικά δεν φαινόταν τόσο καταστροφικό όσο πραγματικά ήταν. Εν τέλει θεωρήθηκε ανθρώπινο λάθος, για το οποίο πάρα πολλοί έχουν αντιρρήσεις και το κατηγορούν επειδή, ο θάνατος τόσων ανθρώπων δεν ανήκει στην κατηγορία του “ανθρώπινου” λάθους.
Ο σταθμάρχης και ο υπεύθυνος της εταιρείας πέρασαν από τον ανακριτή και χρησιμοποίησαν τα τεχνικά προβλήματα που είχαν αναπτυχθεί τότε και τώρα αντιμετωπίζουν τις ποινές τους. Η ημέρα του δυστυχήματος και οι επόμενες δύο ορίστηκαν εθνικό πένθος και όλη η χώρα θρήνησε. Τις ακόλουθες ημέρες άνθρωποι όλων των ηλικιών και από όλες τις περιοχές της Ελλάδας διαδήλωσαν και έκαναν απεργίες με σκοπό να αποδοθεί η δικαιοσύνη και να αποζημιωθούν όσο γίνεται οι οικογένειες των θυμάτων. Διαδήλωσαν για το τρομερό λάθος και την ανευθυνότητα που επέτρεψε τον χαμό όλων αυτών των ανθρώπων. Έναν χρόνο μετά πολλά ερωτήματα παραμένουν.
