του Παναγιώτη Δόξα, (Γ1, Γυμνάσιο)

 Η υπόθεση του μυθιστορήματος εκτυλίσσεται σε όλον τον κόσμο. Οι ήρωες του, όμως, τοποθετούνται κυρίως στις ηπείρους της Αφρικής και της Ευρώπης. Μέσα από το λεξιλόγιο, τις συνήθειες και τα αντικείμενα που αναφέρονται, καταλαβαίνουμε πως διαδραματίζεται στη σημερινή εποχή. Διάφορες αγγλικές λέξεις όπως facebook, twitter, status και like σε συνδυασμό με τις αναφορές σε  τεχνολογικά επιτεύγματα που έχουν κατακλύσει τον σύγχρονο κόσμο, μας βοηθούν να φτάσουμε σε αυτό το συμπέρασμα. Τα κεντρικά πρόσωπα αυτού του βιβλίου είναι μια ομάδα μισθοφόρων που αποτελείται από τον αρχηγό, τον Μαξ, τον Πολ και τον Ντιέγκο, έναν πολιτικό τον Χάρυ Τζέφερσον, την κόρη του Νίκη Τζέφερσον και τη γυναίκα του Σουζάνα Τζέφερσον, τον Κλαούντιο, προσωπικό οδηγό του κ. Τζέφερσον, έναν πανεπιστημιακό καθηγητή τον Μάριο Πελεγκρίτι, τον πιο στενό βοηθό του και μεταπτυχιακό φοιτητή, τον Γιόνας, και ένα ζητιάνο, πρώην διαπρεπή επίκουρο καθηγητή που συνεργαζόταν με τον κ. Πελεγκρίτι πριν απολυθεί από το πανεπιστήμιο τον Ρίτσαρντ Κλαιν. Κεντρικό θέμα του βιβλίου είναι πως όταν ένα  σύνολο ανθρώπων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους αναγκάζονται να γίνουν ομάδα για να ξεφύγουν από τεράστιες καταστροφές, τελικά ανακαλύπτουν τους εαυτούς τους και κάνουν πολλά πράγματα που δεν περίμεναν ότι θα τους ευχαριστούσαν.

 Συγκεκριμένα, όταν ένας πολιτικός με την οικογένειά του, μια ομάδα μισθοφόρων, ένα μαύρο κοριτσάκι και τρεις επιστήμονες συναντιούνται, μπλέκονται σε ένα ατελείωτο ανθρωποκυνηγητό στο οποίο προσπαθούν οι “καλοί” να ξεφύγουν από τους “κακούς”. Στη διάρκεια όλου αυτού του κυνηγητού οι ίδιοι αλλά και ο κόσμος ολόκληρος γύρω τους αλλάζει. Οι κυβερνήσεις ανατρέπονται, γίνεται πόλεμος και όλος ο κόσμος βρίσκεται πλέον σε μια μεταπολεμική κατάσταση. Οι συνήθειες και οι ανάγκες σιγά σιγά αλλάζουν και επανέρχονται στις απαραίτητες και πιο πρωτόγονες. Το μόνο που έχει πλέον αξία είναι τα σκουπίδια, όπως κυρίως διάφορα μέταλλα. Οι πρωταγωνιστές θα αναγκαστούν να αρχίσουν να προσαρμόζονται σε αυτό το πλέον ξένο περιβάλλον έτσι ώστε να επιβιώσουν, να αντέξουν και να ξεπεράσουν την “Ώρα Μηδέν”. Να καταφέρουν να φτάσουν στο σημείο αντιστροφής. Κατά τη διάρκεια όλου αυτού θα υπάρξουν απώλειες, προδοσίες, δράση και πολλές, άλλοτε αδύνατες, φιλίες.

 Στο συγκεκριμένο βιβλίο δεν υπάρχει ένας κεντρικός ήρωας. Ως “κέντρο” της ιστορίας παρουσιάζεται μια ομάδα ανθρώπων που αποτελείται από τρεις επιστήμονες, έναν μισθοφόρο, ένα μαύρο κοριτσάκι και έναν πολιτικό με την οικογένειά του. Γενικά δεν μας παρέχεται σχεδόν καμία λεπτομέρεια ή πληροφορία για την εξωτερική τους εμφάνιση. Ο μισθοφόρος, ο Πολ, φαντάζομαι πως θα είναι ψηλός και γεροδεμένος, αφού είναι στρατιώτης. Δεν αναφέρεται κάτι για τα ενδιαφέροντά του. Πάντως σαν χαρακτήρας μου φαίνεται πολύ σκληρός και πειθαρχημένος. Βέβαια, κατά τη διάρκεια της ιστορίας γίνεται σταδιακά πιο ευαίσθητος, γνωρίζει κάποια καινούργια συναισθήματα και έρχεται αντιμέτωπος με  αυτά. Αυτό φαίνεται ειδικά στο τέλος της ιστορίας όταν είναι απελπισμένος και εκφράζει τα βαθύτερα συναισθήματά του.

 Η αφήγηση της ιστορίας γίνεται κυρίως από τον συγγραφέα ο οποίος μπαίνει στη θέση διαφόρων χαρακτήρων. Η γλώσσα και το ύφος είναι απλά και καθημερινά, παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται στην σημερινή εποχή. Έτσι γίνονται το κείμενο και η αφήγηση πιο παραστατικά και ζωντανά.

 Το βιβλίο θίγει πολλά επίκαιρα κοινωνικά θέματα και προβλήματα όπως η ανεργία, η οικονομική κρίση, η εγκληματικότητα, η καταστροφή του περιβάλλοντος, οι προπηλακισμοί πολιτικών και η ύπαρξη πολλών αστέγων. Γενικά, στο βιβλίο αυτό τονίζονται και επισημαίνονται τα σημαντικότερα κοινωνικά προβλήματα της σημερινής εποχής. Αυτό γίνεται για να προβληματιστούμε. Μέσα στο βιβλίο υπάρχουν και διάφορες ιδέες όπως ότι κάποιοι άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μπορούν να βοηθήσουν πολύ κόσμο και να κάνουν τα πάντα. Επίσης μέσω του βιβλίου διακρίνουμε και αξίες όπως η αξία της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Η στάση του συγγραφέα ως προς τα λογοτεχνικά του πρόσωπα είναι ουδέτερη, κατά τη γνώμη μου. Αυτό το συμπεράνω αφού μιλάει γι’ αυτούς με την ίδια ευλάβεια και δεν “αδικεί” κανέναν. Δηλαδή τους περιγράφει όλους με την ίδια προσοχή.

 Επέλεξα αυτό το βιβλίο επειδή μου άρεσε ο τίτλος και η περίληψη  στο οπισθόφυλλο. Έψαχνα ένα βιβλίο με δράση, κάτι που θα μου κινούσε το ενδιαφέρον και δεν θα με έκανε να βαριέμαι. Έτσι ένιωσα διαβάζοντας αυτό το εφηβικό μυθιστόρημα. Επίσης, αυτό που μου άρεσε πολύ ήταν η δράση που υπήρχε  και η αγωνία που αισθανόμουν και μ’ έκανε να μη θέλω να σταματήσω την ανάγνωση, καθώς γινόταν το απρόσμενο και το απροσδόκητο. Επίσης μου άρεσε πολύ ο τρόπος με τον οποίο συναντιούνται οι πρωταγωνιστές. Θα το πρότεινα σε όσους εφήβους ψάχνουν ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα γεμάτο δράση. Σε όσους ενδιαφέρονται για βιβλία στα οποία υπάρχει το απροσδόκητο.