του Βάιου Αντωνίου (Γ1, Γυμνάσιο)
Πολλές συζητήσεις και μεγάλη δημοσιότητα έχει προκαλέσει η ταινία του Μπράιαν Πέρσιβαλ «Η κλέφτρα των βιβλίων» που προβάλλεται αυτήν την περίοδο στους κινηματογράφους. Το έργο αυτό, που είναι κινηματογραφική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Μάρκους Ζούσακ, είναι μια κοινωνική δραματική ταινία που πραγματεύεται διαχρονικές έννοιες όπως η φιλία, η ζωή και ο θάνατος.
Μέσα από τη ζωή της έφηβης πρωταγωνίστριας Λιζέλ, μεταφερόμαστε στην κοινωνικοπολιτική ατμόσφαιρα που επικρατούσε την περίοδο του Β Παγκόσμιου Πόλεμου, εποχή ανόδου και ακμής του φασισμού. Όταν η βιολογική μητέρα της Λιζέλ αποφασίζει να τη δώσει για υιοθεσία, την παραλαμβάνει ένα μεσήλικο ζευγάρι. Αρχικά η Λιζέλ νιώθει απομονωμένη τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο της, δεν θα αργήσει όμως να διακριθεί χάρη στο πείσμα, την αποφασιστικότητα και τις φιλία της με τον Ρούντι. Όταν όμως εμφανίζεται ο Μαξ, ένας νεαρός Εβραίος που βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι τους, τότε αλλάζει όλη η ατμόσφαιρα μέσα στην οικογένεια. Μέσα στη δίνη του πολέμου η Λιζέλ μεγαλώνει, μαθαίνει να διαβάζει και αγαπάει με πάθος τα βιβλία. Όταν γνωρίζει τη γυναίκα του Δημάρχου βρίσκει τον παράδεισό της στη βιβλιοθήκη της. Αργότερα όμως, όταν η κατάσταση στη χώρα επιδεινώνεται και δεν έχει πια πρόσβαση στη βιβλιοθήκη, πηδάει από το παράθυρο και κλέβει βιβλία, ώστε να διατηρήσει στη ζωή το φίλο της Μαξ που είναι βαριά άρρωστος και το μικρό κορίτσι τον συντροφεύει, διαβάζοντας του βιβλία. Παράλληλα, με τη βοήθεια του Ρούντι και του στοργικού θετού πατέρα της Μαξ γνωρίζει τον κόσμο γύρω της που είναι συνυφασμένος με τη βία του ναζισμού, την αγριότητα των διώξεων και του πολέμου. Το τέλος του έργου είναι απροσδόκητο και διεγείρει στις ψυχές των θεατών βαθιά και υψηλά νοήματα.
Το σενάριο της ταινίας αξιολογείται θετικά, καθώς πετυχαίνει να μας μεταφέρει στην ιστορική πραγματικότητα της δύσκολης εκείνης εποχής. Η μικρή ηθοποιός Σόφι Νελίς που έπαιζε τη Λιζέλ ανταποκρίθηκε με επιτυχία στο ρόλο της, πλάι στους σημαντικούς ηθοποιούς Τζέφρι Ρας και Έμιλι Γουότσον που αποτελούν τη θετή της οικογένεια. Η μουσική ευφάνταστη και ατμοσφαιρική κατάφερε να συνοδεύσει επάξια τις στιγμές κορύφωσης του έργου. Πρόδηλο είναι λοιπόν το συμπέρασμα ότι αυτή η ταινία έθελξε το ενδιαφέρον των 18 μαθητών της Ευαγγελικής Σχολής που την παρακολούθησαν με έντονο συναισθηματικό ενδιαφέρον και αγωνία για την τύχη των προσώπων. Δεν είμαστε βέβαια οι μόνοι που νιώσαμε αυτά τα συναισθήματα στην κατάμεστη αίθουσα του Village Φαλήρου, το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου. Πολύ πιο εκδηλωτικές ήταν αρκετές μαθήτριες της Λεοντείου το κλάμα των οποίων ακούστηκε παντού. Εμείς παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον την αναπαράσταση της ιστορικής εκείνης εποχής, συγκινηθήκαμε από τις πανανθρώπινες αξίες που άντεξαν στο χρόνο και καταλάβαμε ότι αυτές μπορούν να αποτελέσουν και για μας εφαλτήριο γόνιμων προβληματισμών και δημιουργικής αξιοποίησης για τον ελεύθερο χρόνο μας.