της Ιωάννας Μητσάνη (Γ2, Γυμνάσιο)

Το κεντρικό θέμα του μυθιστορήματος είναι η εξιχνίαση ενός μυστηρίου που κρύβεται πίσω από μια σειρά ατυχημάτων τα οποία συνδέονται άμεσα με την κοινότητα δύο γειτονικών σχολείων, ενός δημόσιου και ενός ιδιωτικού. Παράλληλα αποκαλύπτονται και οι κίνδυνοι που παραμονεύουν  από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Στο πλαίσιο ενός ιντερνετικού διεθνούς διαγωνισμού, δύο γειτονικά λύκεια συνεργάζονται με σκοπό τη νίκη. Παρά τις κακές σχέσεις που έχουν μεταξύ τους οι μαθητές, λόγω του διαφορετικού κοινωνικού τους υπόβαθρου, καταφέρνουν να σχηματίσουν ομάδες και να συνεργαστούν. Η ομάδα του Μιχάλη, ψάχνοντας για στοιχεία στο διαδίκτυο, βρίσκει διάφορες καταχωρήσεις οι οποίες σχετίζονται με ατυχήματα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στους συμμαθητές τους, χωρίς να έχουν εξηγήσεις που να αιτιολογούν το συμβάν. “Είναι συμπτώσεις ή κάποιος προσπαθεί να τους βλάψει;” σκέφτεται ο Μιχάλης. Έτσι λοιπόν ξεκινά μια περιπέτεια για τον ίδιο και την ομάδα του, με στόχο να ανακαλύψουν ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά και ποια είναι τα κίνητρά του.

Κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ο Μιχάλης. Τα ενδιαφέροντά του  είναι κοινά με τους περισσότερους έφηβους, του αρέσει να κάθεται στον υπολογιστή, να βγαίνει με τους φίλους του όταν δεν έχει μαθήματα ή δεν πηγαίνει φροντιστήριο. Είναι ένας νέος  με φιλοδοξίες και όνειρα. Έχει καλούς τρόπους και θέλει να βοηθά τους γύρω του. Είναι δίκαιος και ορθολογιστής. Αποδεικνύεται ότι είναι και γενναίος καθώς αποφασίζει να αντιμετωπίσει τους φόβους του με κάθε κόστος.

Στο βιβλίο έχουμε τριτοπρόσωπη αφήγηση και ενδιάμεσα παρεμβάλλονται διάλογοι μεταξύ των προσώπων. Ο αφηγητής είναι παντογνώστης και εξωδιηγητικός. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας είναι απλή και καθημερινή. Συνεπώς, το ύφος του είναι αρκετά φιλικό και γνώριμο προς τους αναγνώστες, και ειδικότερα στους εφήβους, στη ζωή των οποίων αναφέρεται.

Ένα επίκαιρο κοινωνικό πρόβλημα που θίγεται άμεσα στο βιβλίο είναι ο φυλετικός ρατσισμός. Ο συγγραφέας δείχνει πως οι ρατσιστικές κινήσεις των Ελλήνων απέναντι στους αλλοδαπούς μπορούν όχι μόνο να τους φοβίσουν αλλά και να τους εξοργίσουν. Όπως είναι αναμενόμενο όμως η συμπεριφορά των παιδιών αλλάζει ανάλογα με το οικονομικό και κοινωνικό υπόβαθρο των γονέων των αλλοδαπών μαθητών, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τη διαφορετική αντιμετώπιση του Οδυσσέα και του Πάβελ. Παράλληλα είναι φανερό ότι το μέγεθος της επιβολής ενός ατόμου είναι ανάλογο της κοινωνικής του θέσης. Δηλαδή αυτός που έχει το “πάνω χέρι” είναι αυτός που μπορεί λόγω της θέσης του στον εργασιακό χώρο, των γνωριμιών και του εισοδήματός του να πιέζει ανθρώπους και καταστάσεις. Τέλος, η στάση του συγγραφέα απέναντι στα λογοτεχνικά του πρόσωπα είναι σε γενικές γραμμές αντικειμενική, καθώς τα αντιμετωπίζει ισοδύναμα, ανεξαρτήτως της καταγωγής ή της θέσης τους στην πλοκή της ιστορίας.

Επέλεξα αυτό το βιβλίο γιατί αναφέρεται σε άτομα της δικής μου ηλικίας, είναι σύγχρονο και είχα την περιέργεια να το διαβάσω επειδή με τράβηξε ο τίτλος του. Επίσης είναι αστυνομικό μαθητικό μυθιστόρημα, κι αυτό με παρότρυνε ακόμα περισσότερο επειδή το προτιμώ από οποιοδήποτε άλλο λογοτεχνικό είδος. Μου άρεσε κυρίως η πλοκή του και ότι ήταν απρόβλεπτο, με κράτησε σε εγρήγορση μέχρι και την τελευταία σελίδα. Θα το πρότεινα σε άτομα τα οποία ψάχνουν να βρουν την περιπέτεια μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου, σε αυτούς που τους αρέσουν τα μυστήρια και τα αινίγματα. Επίσης θα το πρότεινα σε «ανήσυχους» αναγνώστες, που τους αρέσουν τα παιχνίδια του μυαλού.