των Βάϊου Αντωνίου (Γ1) και Μαρκέλλας Σούτη (Γ3)
Το πρωί της 29ης Μαρτίου έφτασε η ώρα της πολυαναμενόμενης εκδρομής της Γ Γυμνασίου. Η χαρά και η αγωνία μας ήταν πασιφανής, κατά τη διάρκεια της πτήσης μερικά παιδιά έμειναν άναυδα, καθώς δεν είχαν ξαναπετάξει με αεροπλάνο. Όταν όμως προσγειωθήκαμε όλοι είμαστε πανέτοιμοι για την ξενάγησή μας στην πανέμορφη πόλη του Λονδίνου. Όμορφα νεοκλασικά κτήρια σε απόλυτη αρμονία με μοντέρνους γυάλινους ουρανοξύστες χάριζαν στην πόλη έναν μοναδικό τόνο. Το λεωφορείο μας περνούσε μπροστά από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα: τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, το Χάϊντ Πάρκ, το βρετανικό Κοινοβούλιο. Η πρώτη μέρα της εκδρομής μας τελείωσε με επίσκεψη στο Βρετανικό Μουσείο, η αρχιτεκτονική και η πρόσοψη του οποίου θύμιζε αρχαίο ελληνικό ναό. Αμέσως κατευθυνθήκαμε προς την αίθουσα των μαρμάρων του Παρθενώνα. Αντικρίσαμε τα αρχαία μας γλυπτά και μείναμε έκθαμβοι, νιώσαμε περήφανοι για την καταγωγή μας και διαμαρτυρηθήκαμε που αυτά τα εκθέματα δεν βρίσκονται στην Ελλάδα. Αν και φύγαμε σχετικά νωρίς, η εμπειρία αυτή θα μας μείνει αξέχαστη, όπως και η πρώτη μέρα μας στο Λονδίνο!
Ξημέρωσε μια καινούργια μέρα και όλοι μαζί κατευθυνθήκαμε στο λεωφορείο. «Σήμερα προβλέπεται μια διασκεδαστική μέρα» είπε με χαρά η ξεναγός, καθώς θα επισκεπτόμαστε την Οξφόρδη και το Στράτφορντ. Μόλις φθάσαμε στην Οξφόρδη θαμπωθήκαμε από το πλήθος και την ομορφιά των πανεπιστημίων. Οι περισσότεροι μαθητές δήλωσαν πως θα ήθελαν να σπουδάσουν εκεί μόνο και μόνο για να βρίσκονται κοντά στο Λονδίνο. Αφού εξερευνήσαμε αρκετά το μέρος, οι καθηγητές μας άφησαν να ψωνίσουμε, καθώς γύρω μας υπήρχαν δεκάδες μαγαζιά με όλων των ειδών τα δώρα, τις μπλούζες και τα καπέλα. Ύστερα είχε σειρά το Στράτφορντ, η γενέτειρα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Περάσαμε έξω από το σπίτι του και αναβιώσαμε την επιβλητική συγγραφική του παρουσία. Γυρίσαμε όλη την πόλη και θαυμάσαμε την όμορφη φύση, πήγαμε στο ποτάμι και αγοράσαμε αναμνηστικά δώρα από παραδοσιακά μαγαζιά. Γυρίζοντας στο ξενοδοχείο, ξεκουραστήκαμε και αρχίσαμε να σχεδιάζουμε την εξόρμηση της επόμενης μέρας.
Εγερτήριο στις 7.30 και 8.00 πρωινό, για να χαρούμε την κρουαζιέρα μας στον Τάμεση, με προορισμό την πόλη του Γκρίνουιτς. Πρώτη στάση στο βασιλικό Αστεροσκοπείο του Γκρίνουιτς που λειτουργεί από το 1998 ως μουσείο. Είναι το πρώτο κτήριο το οποίο κατασκευάστηκε με σκοπό την ενίσχυση της έρευνας και ουσιαστικά τελειοποίησε την τέχνη της ναυσιπλοϊας. Στη συλλογή του διαθέτει το βραβευμένο θαλάσσιο χρονόμετρο του Τζον Χάρισον και άλλα ωρολογιακά κατασκευάσματα. Φωτογραφηθήκαμε στην αυλή του Μουσείου, πατώντας με το ένα πόδι στη Δύση και με το άλλο στην Ανατολή, αφού, όπως όλοι ξέρουμε, είναι το κέντρο του κόσμου. Δεύτερη στάση αποτελούσε το Εθνικό Ναυτικό Μουσείο, το οποίο διαθέτει τεράστια εξειδικευμένη βιβλιοθήκη και είναι το μεγαλύτερο ναυτικό μουσείο του κόσμου. Μετά την περιήγησή μας, είχαμε μία ελεύθερη ώρα μέχρι να έρθει να μας παραλάβει το πλοιάριο της επιστροφής. Εκεί οι περισσότεροι κοιμήθηκαν ή έπαιξαν χαρτιά, ώσπου φτάσαμε κατάκοποι στο ξενοδοχείο. Μετά το φαγητό μας, το διαλύσαμε νωρίς γιατί την επόμενη μέρα μας περίμενε πρωινό ξύπνημα.
Πρωταπριλιά, 7.30 το πρωί, χτύπησαν τα ξυπνητήρια και γραμμή για πρωινό. Σήμερα θα μετακινούμασταν με το μετρό του Λονδίνου, το γνωστό ως Underground, που μας έκανε μεγάλη εντύπωση γιατί είχε τα πάντα, ακόμα και μαγαζί με ηλεκτρονικά. Πήραμε το Underground λοιπόν και πήγαμε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Ήταν τόσο μεγάλο που χαθήκαμε αρκετές φορές αλλά πάντα ξανασυναντιόμασταν στην τεράστια κόκκινη μπάλα που βρισκόταν κοντά στην είσοδο και παρίστανε ένα κομμάτι ρευστής λάβας. Μας εντυπωσίασαν περισσότερο οι δεινόσαυροι και μια μεγάλη κατσαρίδα. Συνεχίσαμε την εκπαιδευτική μας επίσκεψη στο διπλανό Μουσείο Επιστήμης όπου είδαμε ουσιαστικά την εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης. Ξεχωρίσαμε τον τομέα με τις προσομοιώσεις των μαχητικών αεροπλάνων του αγγλικού στρατού. Μετά το φαγητό, μπήκαμε και πάλι στο Underground με προορισμό την Oxford Street, όπου θα είμασταν ελεύθεροι τέσσερις ολόκληρες ώρες για να ψωνίσουμε. Και τι δεν πήραμε! Γυρίσαμε αργά στο ξενοδοχείο μας γνωρίζοντας ότι ήταν το τελευταίο μας βράδυ στο Λονδίνο κι έπρεπε να το γλεντήσουμε. «Να είχαμε μια μέρα ακόμα…»
7.30 το πρωί, πολλά τραγούδια ακούγονται από τα ξυπνητήρια μας. Με τα χίλια ζόρια ξυπνήσαμε κι αρχίσαμε να φτιάχνουμε τις βαλίτσες μας με βαριά καρδιά. Είχαμε αγοράσει πολλά πράγματα, με αποτέλεσμα να μην κλείνουν και καθόμαστε πάνω τους πέντε άτομα μαζί για να τα καταφέρουμε. Στις 9.15 κατεβήκαμε για πρωινό. Φάγαμε το τελευταίο αγγλικό πρωινό μας και επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο. Κατά τις 11.30 πήγαμε στο ελληνικό σχολείο του Λονδίνου όπου γνωρίσαμε πολλά παιδιά, άλλα ήταν εκεί δύο ή τρία χρόνια και άλλα μόνο λίγους μήνες. Τα παιδιά ήταν ευγενικά και φιλικά και το κτήριο πολύ ωραίο. Παίξαμε μαζί έναν αγώνα βόλεϋ. Α! να μην ξεχάσω! Γνωρίσαμε μια κοπέλα που την έλεγαν Ροδιά (μάλλον μας παρακολουθούσε μέχρι και στο Λονδίνο η «Τρελή μας Ροδιά», δηλαδή το πνεύμα της κ. Μέντη)! Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε την ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία «Άγιος Παντελεήμων», όπου μας υποδέχθηκε ο πιο επικοινωνιακός παπάς που έχουμε ποτέ γνωρίσει. Ακολούθησε η άμεση αναχώρησή μας από το Heathrow.
Οι περισσότεροι κοιμούνταν στην πτήση της επιστροφής. Το ταξίδι ήταν ήρεμο, χωρίς αναταράξεις. Όσοι είμασταν ξύπνιοι κάναμε πλάκα, με την παντομίμα των καθηγητών μας. Αδιαμφισβήτητος πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Θανάσης Ζούλας! Στις 10.30 το βράδυ πατήσαμε ελληνικό έδαφος στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο και επιστρέψαμε στο σχολείο όπου περίμεναν να μας παραλάβουν οι γονείς μας. Ήταν μια υπέροχη εκδρομή στην οποία ήρθαμε πιο κοντά μεταξύ μας και με τους καθηγητές μας. Ήταν μια φοβερή εμπειρία που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ!
