του Αίαντα Καριώρη (Β2, Γυμνάσιο)
Το ιδανικό σχολείο που ονειρεύομαι απέχει αρκετά από την πραγματικότητα. Δυστυχώς τα ελληνικά σχολεία δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των μαθητών, γι’ αυτό θα ήθελα να προτείνω ένα εναλλακτικό μοντέλο εκπαίδευσης.
Αρχικά, η αρχιτεκτονική του σχολείου θα πρέπει να εξυπηρετεί τις ανάγκες των μαθητών. Το κτήριο θα πρέπει να είναι μεγάλο για να χωράει πολυάριθμες αίθουσες. Όλες οι αίθουσες θα είναι κτισμένες γύρω από μια μεγάλη αυλή. Στο ισόγειο θα βρίσκεται η καντίνα, το γραφείο του διευθυντή και των καθηγητών, οι τουαλέτες, οι αίθουσες εκδηλώσεων και η αίθουσα για τις χοροεσπερίδες. Στον πρώτο όροφο θα βρίσκονται όλες οι τάξεις. Στον δεύτερο όροφο θα υπάρχουν οι αίθουσες πληροφορικής, το χημείο, αίθουσα δεύτερης ξένης γλώσσας, αίθουσα μουσικής και αστεροσκοπείο. Το πρόγραμμα σπουδών θα είναι αρκετά διαφορετικό από το ήδη υπάρχον. Θα υπάρχουν πέντε βασικά μαθήματα τα οποία θα διδάσκονται σε όλους τους μαθητές: Γλώσσα, Μαθηματικά, Λογοτεχνία, Βιολογία και Ιστορία. Θα υπάρχουν επίσης τέσσερα μαθήματα, τα οποία θα ποικίλουν ανάλογα με την κατεύθυνση που έχει επιλέξει ο μαθητής. Στη θεωρητική κατεύθυνση Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, Αρχαία Ελληνικά, Έκθεση και Ρητορική. Στη θετική κατεύθυνση θα διδάσκονται Χημεία, Φυσική, Αστρονομία και Γεωμετρία. Τέλος, οι μαθητές θα διδάσκονται δύο ξένες γλώσσες, Πληροφορική και Γεωγραφία. Κάποιες μέρες, τις δύο τελευταίες ώρες, οι μαθητές θα κάνουν γυμναστική, εικαστικά ή θέατρο. Η ύλη για κάθε μάθημα θα είναι σχετικά μικρή ώστε να μπορούν οι μαθητές να την εμπεδώσουν. Ασκήσεις για το σπίτι δεν θα υπάρχουν αλλά οι μαθητές θα πρέπει να μελετούν καθημερινά και να ανταποκρίνονται στα απροειδοποίητα τεστ για το μάθημα της ημέρας. Διαγωνίσματα, τελικές εξετάσεις και βαθμοί δεν θα υπάρχουν. Στη θέση τους θα δίνεται μόνο μια «αναφορά προόδου». Θα γίνονται όμιλοι ενδιαφερόντων και μια εκδρομή κάθε μήνα.
Παράλληλα το σύστημα κατάταξης των μαθητών θα είναι διαφορετικό. Όταν ένας μαθητής έρχεται στο σχολείο θα πρέπει να επιλέξει την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει. Ανάλογα με την επιλογή, οι μαθητές θα κατατάσσονται στο Α1 ή στο Α2. Θα υπάρχουν τρεις τάξεις με είκοσι παιδιά η καθεμιά. Οι καθηγητές θα πρέπει να είναι καλά καταρτισμένοι, φιλικοί και κατανοητοί. Θα πρέπει να έχουν εκπαιδευτική εμπειρία, μεταδοτικότητα και να συνεργάζονται καλά με τα παιδιά. Να μην είναι αυστηροί αλλά να ενθαρρύνουν όλα τα παιδιά να αναπτύξουν τις ικανότητές τους.
Συνοψίζοντας, αυτό που, κατά τη γνώμη μου, έχει μεγάλη αξία είναι να αισθάνονται όλοι οι μαθητές ικανοποιημένοι και χαρούμενοι. Αυτό θα επιτευχθεί όχι μόνο αν ισχύουν όσα έχω περιγράψει αλλά και αν το σχολείο προωθεί την ισότητα και το σεβασμό προς όλους τους μαθητές, καλλιεργώντας την ελευθερία της σκέψης και την αγάπη για τη γνώση.
