Στις 17 Νοέμβρη γιορτάζουμε την αντίσταση του ελληνικού δημοκρατικού λαού στη δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967. Πριν από 44 χρόνια, παιδιά μέσα από τα τείχη του Πολυτεχνείου διεκδίκησαν να έχουν το δικαίωμα να ονειρεύονται ελεύθερα και να ζουν με δημοκρατία και ειρήνη. Το 1973 όλοι οι φοιτητές ξεσηκώνονται. Συγκεντρώνονται στο Πολυτεχνείο και  φωνάζουν τα πρώτα συνθήματα, τα πρώτα αιτήματα. Αποφασίζεται κατάληψη και λειτουργεί πομπός που εκπέμπει στους 1.050  χιλιόκυκλους. Ο δρόμος έχει γεμίσει. Η Χούντα προσπαθεί να σταματήσει την εξέγερση. Ο πρώτος νεκρός. Οι αξιωματούχοι που ήταν μπροστά στο τανκς δεν δέχονταν διάλογο. Το τανκς  ρίχνει τη μεγάλη πόρτα του Πολυτεχνείου. Η βία ασκείται παντού. Οι φοιτητές επιχειρούν την έξοδο. Μετά από ένα χρόνο περίπου η Χούντα έπεσε με τους υπεύθυνους να λογοδοτούν ενώπιον της δικαιοσύνης. Πολλοί ανώνυμοι πολίτες σήμερα περνάνε έξω από το Πολυτεχνείο στις 17 Νοέμβρη για να αποτίσουν φόρο τιμής στους νεκρούς. Εκείνοι όμως που αγωνίστηκαν, πολλές φορές ξεχνούν για ποιο λόγο και σήμερα καθορίζουν το μέλλον μας. Εμείς πρέπει  να αγωνιστούμε για τα δικαιώματα μας σε μία κοινωνία Δημοκρατική.

  Έτσι στις 17 Νοεμβρίου 2017 πραγματοποιήσαμε στο χώρο του σχολείου μας μία γιορτή, φόρο τιμής στους νεκρούς του Πολυτεχνείου, αλλά και στην ιστορική αυτή ημέρα. Μία κοινωνική γιορτή, που μας θυμίζει ότι έχουμε χρέος να αγωνιζόμαστε για τα όνειρά μας. Οι μαθητές του σχολείου την παρακολούθησαν με μεγάλη αφοσίωση, αφού τους δόθηκε η ευκαιρία να καταλάβουν τη σημασία της γιορτής του Πολυτεχνείου και να τιμήσουμε με λίγα λεπτά σιγής όλους εκείνους που χάθηκαν και αγωνίστηκαν για τη Δημοκρατία…

ΚΛΕΙΤΣΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ, Β2