Θανατική ποινή: σκληρή , απάνθρωπη και εξευτελιστική
Θανατική ποινή είναι η ποινή που επιβάλλεται σε έναν εγκληματία από τις αρχές ενός κράτους, και έχει να κάνει με την αφαίρεση της ζωής αυτού. Είναι η αυστηρότερη ποινή που μπορεί να επιβληθεί και συχνά ονομάζεται «η εσχάτη των ποινών». Οι εκτελέσεις στην Πρώτη Ελληνική Δημοκρατία γίνονταν με τυφεκισμό, ωστόσο όταν η μοναρχία εισήγαγε τον ποινικό κώδικα το 1834, ο αποκεφαλισμός με γκιλοτίνα έγινε η μόνη μορφή εκτέλεσης. Το 1847 οι δυσκολίες της διαθεσιμότητας της γκιλοτίνας σε κάθε εκτέλεση οδήγησαν την κυβέρνηση στον ορισμό του τυφεκισμού ως εναλλακτική μέθοδο εκτέλεσης. Το 1929 ο τυφεκισμός αναγνωρίστηκε ως ο μόνος επίσημος τρόπος εκτέλεσης (η τελευταία εκτέλεση με γκιλοτίνα έγινε το 1913). Στην Ελλάδα η τελευταία εκτέλεση έγινε στις 25 Αυγούστου 1972. Ο 27χρονος Βασίλης Λυμπέρης εκτελέστηκε με τυφεκισμό για την δολοφονία της γυναίκας, της πεθεράς και των δύο παιδιών του στην Κρήτη.
Η θανατική ποινή καταργήθηκε σε περιόδους ειρήνης εκτός από το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας σε περιόδους πολέμου σύμφωνα με το σύνταγμα του 1975. Η θανατική ποινή στην Ελλάδα καταργήθηκε το Δεκέμβριο του 1993 από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου με τον Νόμο 2172/1993. Η Ελλάδα κατάργησε την θανατική ποινή για οποιοδήποτε έγκλημα το 2004.
Σε 142 (από τις συνολικά 195 ανεξάρτητες) χώρες σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία δεν είναι πλέον σε ισχύ η θανατική ποινή.
Το 2010 πιστεύεται ότι εκτελέστηκαν θανατοποινίτες σε 21 χώρες , το 2011 σε 18 χώρεςκαι το 2012 σε 21 χώρες. Τουλάχιστον 2.390 άνθρωποι εκτελέστηκαν στη διάρκεια του 2008 σε 25 χώρες και άλλοι 8.864 βρίσκονται στη σειρά περιμένοντας τον θάνατό τους με εκτέλεση. Οι περισσότερες εκτελέσεις (1.718) έγιναν στην Κίνα. Στη διάρκεια του 2007 σε 24 χώρες (το 88% σε Κίνα, Ιράν, Πακιστάν, Σαουδική Αραβία και στις ΗΠΑ), εκτελέστηκαν 1.252 άνθρωποι έναντι 1.591 εκτελέσεων το 2006.
Η θανατική ποινή είναι σκληρή, απάνθρωπη και εξευτελιστική και η Αμνηστία βρίσκεται, σε κάθε περίπτωση, αντίθετη στη θανατική ποινή – ανεξάρτητα από το ποιος κατηγορείται, ποιο είναι το έγκλημα, αν υπάρχει ενοχή ή αθωότητα ή ποια είναι η μέθοδος εκτέλεσης. Εδώ βρίσκονται πέντε λόγοι που θα μας κάνουν να αμφισβητήσουμε τη ρήση «οφθαλμόν αντί οφθαλμού».
- Δεν μπορείς να την πάρεις πίσω.
- Δεν αποτρέπει τους εγκληματίες.
- Δεν υπάρχει «ανθρώπινος» τρόπος για να σκοτώσεις.
- Κάνει δημόσιο θέαμα τον προσωπικό θάνατο.
- Η θανατική ποινή αρχίζει να καταργείται.
https://www.amnesty.gr/blog/20448/5-logoi-gia-na-katargithei-i-thanatiki-poini
ΚΟΥΤΡΑΣ ΣΤΑΘΗΣ
