της Χλόης Τηλιακού (Α4, Λύκειο)

Την αύρα έπλεξες ψάθινο καπέλο στα μαλλιά σου

Θαλασσινή αρμαθιά κρεμάς στα όνειρά σου

Στην απεραντοσύνη του πελάγους ψίθυρος η αναπνοή σου

Στη δίνη της αλμύρας  έθαψες  τα μυστικά σου

*

Στου Αιγαίου τη λάμψη φτερουγίζει η σκέψη σου

Με μυρωδιές μεθάς τις πύλες της καρδιάς σου

Τη θύμηση ενός γλάρου ανταμώνεις στη ματιά σου

Του κοχυλιού η κόρνα αντηχεί στο πέρασμά σου

*

Πορφυρογέννητες ροδιές  υμνούν το παρελθόν σου

Στις σκαλιστές αντίκες των βράχων κυματίζει η ιστορία

Στου καραβιού την πλώρη αγαλλιάζεις τα φτερά σου

Στο πέρασμα του χρόνου αγναντεύεις τη μαγεία

*

Ένα ταξίδι ο πλούτος της ανάμνησής σου

Στου πηγαιμού τη βάρκα να είσαι καπετάνιος

Στα κύματα να δίνεις την ψυχή σου

Τη θάλασσα να έχεις για μουράγιο