Έρχονται οι Χριστουγεννιάτικες γιορτές. Γιορτή σημαίνει να είσαι με αυτούς που αγαπάς, που έχεις περάσει άλλον ένα χρόνο μαζί γεμίζοντας αναμνήσεις που θα μείνουν ανεξίτηλες στην μνήμη σου. Όλα αυτά έρχονται στο μυαλό σου, όταν μετράς αντίστροφα για την αλλαγή του χρόνου, στη ζεστή γωνία με όλη την οικογένειά σου…
Όταν όμως κοιτάξεις, όχι τόσο μακριά σου. Όλα αυτά για κάποιους ανθρώπους δεν ήταν τίποτα παρά ένα κεφάλαιο από ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας.
Παρακάτω ακολουθεί η αληθινή ιστορία μιας Ουκρανής που επιθυμεί να μείνει ανώνυμη:
« Ζούσα στο Χμελνίτσκι. Όταν οι Ρώσοι έκαναν εισβολή, εγώ ετοιμαζόμουν να φύγω. Το μόνο πράγμα που πήρα ήταν μια φωτογραφία της οικογένειάς μου από τα περσινά Χριστούγεννα για να τους θυμάμαι… Για τα αδέλφια δεν ξέρω την τύχη τους, όσο για τους γονείς μου τους είδα να ξεψυχούν αβοήθητοι μην μπορώντας να τους προσφέρω τα απαραίτητα. Είδα το σπίτι μου να κατεδαφίζεται από τα θεμέλια για την απληστία και την υπεροψία των ανθρώπων… Και έμεινα μόνη ξεριζωμένη από τον τόπο μου με μια φωτογραφία στο χέρι και ένα μαντήλι στο για να θρηνώ όσους χάθηκαν για κάτι μεγάλο. Για την πατρίδα τους».
Τα Χριστούγεννα για τους ανθρώπους που βιώνουν τον πόλεμο είναι δύσκολα άλλα ακόμη και σε αυτές τις περιόδους υπάρχει έστω μια μικρή λάμψη του πνεύματος…
24 Δεκεμβρίου στον 1ο Παγκόσμιο πόλεμο
Για μία νύχτα οι δυνάμεις της Ανταντ και οι γερμανικές δυνάμεις έγιναν φίλοι. Την νύχτα εκείνη Βρετανοί στρατιώτες άκουσαν Γερμανούς στρατιώτες να ψάλλουν τα κάλαντα και θυμήθηκαν τις οικογένειές τους και τους νεκρούς τους…Το πνεύμα των Χριστουγέννων είχε φωλιάσει στις καρδιές τους και η ανακωχή είχε αρχίσει.
Έσφιξαν τα χέρια αντάλλαξαν δώρα, έπαιξαν ποδόσφαιρο, μίλησαν και ήπιαν για παρηγοριά όλοι μαζί σαν μια οικογένεια.
Ας ευχηθούμε και αυτά Χριστούγεννα να μην γίνει απλά ανακωχή αλλά να τελειώσει ….Χωρίς νικητές… Στον πόλεμο δεν υπάρχουν…!
