Ο εθελοντισμός αποτελεί μια εκδήλωση κοινωνικής συμπεριφοράς όπου το άτομο χωρίς το κίνητρο της υλικής ανταμοιβής προσφέρει τον ελεύθερο του χρόνο για ένα κοινωφελή σκοπό είτε με δική του πρωτοβουλία είτε στο πλαίσιο μιας ομάδας ή φορέα. Ο εθελοντισμός έρχεται, με άλλα λόγια να αντισταθμίσει την τάση που επικρατεί στις σύγχρονες κοινωνίες να αξιολογούνται όλα σύμφωνα με την χρηματική τους αξία. Ο σύγχρονος εθελοντισμός προχωρά πέρα από τις παραδοσιακές του μορφές (φιλανθρωπία, αλληλοβοηθητικά σωματεία) και περικλείει μια δυναμική ενεργή συμμετοχή των εθελοντών που εμπλέκονται σε φορείς ή οργανώσεις.
Οι ιδιαιτερότητες που μπορούμε να επισημάνουμε αφορούν την οργανωτική του μορφή δηλαδήτην επιδίωξη και από την πλευρά των οργανώσεων μεγαλύτερης κοινωνικής επαγγελματικότητας (π.χ. κατάρτιση εθελοντών).Επίσης τον τρόπο παρέμβασης που συνδυάζει τόσο τους παραδοσιακούς τρόπους όπως την οικονομική και υλική βοήθεια σε άτομα/ομάδες που χρήζουν βοήθειας όσο και νέους τρόπους με προγράμματα εθελοντικής εργασίας και πιο δημιουργικές και δυναμικές κοινωνικές παρεμβάσεις. Σημαντικοί είναι και οι τομείς παρέμβασης που αφορούν θέματα όπως καταπολέμηση της φτώχειας, βοήθεια σε άτομα με αναπηρίες ή άλλες δυσκολίες, υποστήριξη προσφύγων και μεταναστών, κακοποιημένων παιδιών και γυναικών, προστασία του περιβάλλοντος, ανθρώπινα δικαιώματα, προστασία καταναλωτή κ.α..
Στην Ελλάδα η εθελοντική προσφορά δεν είναι τόσο ανεπτυγμένη όσο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες κι αυτό οφείλεται σε ποικίλους παράγοντες όπως τις αλλαγές στον τρόπο ζωής ,τη διαμόρφωση αξιών με έμφαση στον ατομικισμό και στην απόκτηση υλικών αγαθών, την εργασιακή ανασφάλεια την έλλειψη ευαισθητοποίησης σε κοινωνικές δράσεις, την έλλειψη ενημέρωσης για δυνατότητες / ευκαιρίες για εθελοντική δράση. Και τέλοςέλλειψη προγραμματισμού για ουσιαστική εθελοντική συμμετοχή από την πλευρά φορέων και μη κυβερνητικών οργανώσεων.
Παρ όλα αυτά τις δύο τελευταίες δεκαετίες η παρουσία του οργανωμένου εθελοντισμού γίνεται όλο και πιο αισθητή.
Χαρακτηριστικά δείγματα αυτής της παρουσίας είναι η αύξηση του αριθμού οργανώσεων, η υποστήριξη οργανώσεων και η υλοποίηση προγραμμάτων μέσα από την Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς (Ευρωπαϊκά προγράμματα για τη ΝΕΟΛΑΊΑ) καθώς και η αφύπνιση του επιστημονικού ενδιαφέροντος για το θέμα. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η κουλτούρα της προσφοράς, του εθελοντισμού και η κοινωνική διάσταση του αλτρουισμού και της αλληλεγγύης επανέρχονται, παρά τις πολλαπλές δυσκολίες, στα «σύγχρονα συστήματα ευημερίας» και οι πολίτες μπορούν εν δυνάμει να βρουν τρόπους δημιουργικής και ουσιαστικής κοινωνικής εθελοντικής προσφοράς.
Ο Εθελοντισμός στηρίζεται στην ιδέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, στις καλές μας προθέσεις, στην συνέπεια και στο σεβασμό.
Γιαννακή Μαρία, Α” Τάξη, 1ο ΕΠΑ.Λ. Καλλονής.
