Της μάνας μου

Rose On Wood BW

 

Ω μάνα μου εφταπάρθενη
βαθιά αγκαλιά
που ως ουρανός ανοίγει!
Ανοίγει, ανοίγει -
μα από πού μπορεί η καρδιά να φύγει;

Πάντα θα “ ρτω να χαϊδευτώ
στα γόνατα σου από τ” αχνό
της ευλογιάς το χέρι
να πω το λόγο τον παλιό:
«Μάνα,φωτιά με βύζαξες
κι είναι η καρδιά μου αστέρι;»

Άγγελος Σικελιανός
Πηγή ποιήματος: Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄ Γυμνάσιου

Στέλλα Τσιτσιγάνη

Αφήστε το σχόλιο σας στο "Της μάνας μου"

Σχολιάστε

Top