Ανήσυχος διαβάτης
Περπατώ βιαστικά κι απεγνωσμένα πάνω στα πρόσωπα των
περαστικών να βρω
ένα χαμόγελο να χτίσω μια χελιδονοφωλιά.
Προνοητικότητα
Εκείνο το πρωινό ο τυφλός άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του
και βγήκε στον δρόμο κρατώντας στα χέρια του ένα πήλινο δοχείο
να συνάξει λίγο ήλιο γιατί, όπως άκουσε, οι επόμενες
μέρες θα ήταν ανήλιαγες και θα έμενε νηστικός.
Κωνσταντίνος Γεωργίου, σε πρώτο πληθυντικό. Εκδόσεις ιωλκός
Επιλέγει η Σέβη Κωνσταντινίδου
Αφήστε το σχόλιο σας στο "Δυο ποιήματα: Ανήσυχος διαβάτης, Προνοητικότητα"