Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες

εκείνων που πέθαναν, ή εκείνων που είναι

για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.

Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε·

κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό.

Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν

ήχοι από την πρώτη ποίηση της ζωής μας -

σα μουσική, την νύχτα, μακρυνή, που σβύνει.

 

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Πηγή: http://cavafis.compupress.gr/kavgr_21.htm

Φωτογραφία: https://cavafy.onassis.org/el/object/nqxs-t4h5-fwd2/

 

Επιλέγει η Μίνα Λαζόγκα