Ο φόβος των Αράπηδων

images

κατάλογος

Πάνω στις ψηλότερες κορφές του Παγγαίου που προστατεύουν στον ίσκιο τους τη Νικήσιανη, υπήρχε και το μαντείο του Διονύσου. Ήταν τόσο ξακουστό και παλαιό αυτό το μαντείο, ώστε μεταξύ αυτών που το συμβουλεύτηκαν ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Ρωμαίος Οκτάβιος. Σ’ αυτό το ιερό οι άνθρωποι εκδήλωναν τη λατρεία τους προς το Διόνυσο και τελούσαν τη γονιμοποίηση της φύσης.Κατάλοιπο αυτής της Διονυσιακής  λατρείας θεωρείται το έθιμο των «Αράπηδων» της Νικήσιανης απ’ όπου κατάγεται ο παππούς μου. Ο «Ἁράπης» έχει επιβλητική εμφάνιση προκαλώντας δέος και φόβο. Σύμφωνα με την παράδοση, κατά τη διάρκεια μιας μάχης του Μεγάλου Αλεξάνδρου οι εχθροί των Ελλήνων διέθεταν ελέφαντες, γεγονός που προβλημάτισε τον αρχιστράτηγο. Τότε παρουσιάστηκαν οι Σάοι, κάτοικοι της Νικήσιανης και του ζήτησαν να λάβουν μέρος στη μάχη ντυμένοι Αράπηδες. Ο θόρυβος των τσανιών(κουδουνιών) προκάλεσε τρόμο στους ελέφαντες, τους έτρεψε σε φυγή και έτσι κερδήθηκε η μάχη.Το έθιμο των «Ἁράπηδων» τελείται την ημέρα του Αϊ Γιάννη στις 7 Ιανουαρίου. Την παραμονή, την ημέρα των Φώτων αργά το βράδυ, νεαρά παιδιά φορούν στη μέση τσανιά και γυρίζουν στους δρόμους του χωριού προμηνύοντας έτσι την έλευση των «Αράπηδων», δηλαδή ανθρώπων ντυμένων με προβιές ζώων. Την επόμενη μέρα μετά τον εκκλησιασμό με ένα φουστανελοφόρο μπροστά κρατώντας ξύλινα μαχαίρια περιφέρονται στην κωμόπολη για να διώξουν τα κακά πνεύματα. Στην πλατεία τελικά μονομαχούν δύο αράπηδες και ο ένας από αυτούς πέφτει νεκρός, συμβολίζοντας το θάνατο του Διόνυσου από τους Τιτάνες που σε λίγο ανασταίνεται από το Δία.Το πανάρχαιο αυτό έθιμο που δείχνει τη γνησιότητα της καταγωγής των ανθρώπων, διατηρείται χωρίς διακοπή από τα πολύ παλιά χρόνια και μάλιστα βιντεοσκοπείται έτσι ώστε να προβάλλεται και στην τηλεόραση.

 

Αριστέα Μυλωνά

Top