Την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιέρωσε η ΙΒΒΥ, Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα, το 1966, την ημέρα των γενεθλίων του μεγάλου δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προκαλέσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο.
Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της IBBY ετοιμάζει ένα μήνυμα και μία αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο.
Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου στηρίζει από το 1996 την πρωτοβουλία αυτή και σε συνεργασία με τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου, το ελληνικό τμήμα της IBBY, τυπώνει στα ελληνικά την αφίσα και το φυλλάδιο με το μήνυμα και τα αποστέλλει σε ένα ευρύ δίκτυο σχολείων και σχολικών βιβλιοθηκών σε όλη την Ελλάδα, προτρέποντας έτσι και άλλους φορείς να οργανώσουν εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/13#ixzz3W6AoqAEp
Μια φορά και έναν καιρό, βαθιά μέσα στον βυθό της θάλασσας ζούσαν άνθρωποι. Οι άνθρωποι αυτοί αντί για πόδια είχαν μακριές ουρές ψαριών και μπορούσαν να κολυμπούν σαν τα ψάρια. Τους ανθρώπους αυτούς τους κυβερνούσε ένας βασιλιάς και ζούσε μέσα σε ένα τεράστιο κοχύλι!!!!
Ο βασιλιάς είχε μια πανέμορφη κόρη που της άρεσε η μοναξιά. Καθόταν μόνη της, έφτιαχνε τον κήπο της και σκεφτόταν. Σκεφτόταν τον κόσμο πάνω από την θάλασσα. Στα 15 της χρόνια θα μπορούσε να γνωρίσει τον επάνω κόσμο. Σύντομα ήρθαν τα γενέθλια της. Ο μπαμπάς της την κάλεσε για να της το ανακοινώσει:
“Μεγάλωσες ποια, κάποια στιγμή όταν θα φύγω εγώ, εσύ σαν πριγκίπισσα θα διοικήσεις την θάλασσα, πάρε αυτά τα 8 μεγάλα όστρακα και κόλλησε τα στην ουρά σου. Εμπρός τώρα για την επιφάνεια της θάλασσας!”
Έτσι λοιπόν, ανέβηκε στην επιφάνεια της θάλασσας και άκουγε από μακριά ομιλίες και πυροτεχνήματα από ένα πλοίο. Επάνω στο πλοίο συνομιλούσε ένας πρίγκιπας με τους ναύτες του. Έμεινε να παρακολουθεί με έκπληξη. Ξαφνικά σηκώθηκε καταιγίδα και το πλοίο άρχισε να κουνιέται ζωηρά μέσα στα κύματα. Το πλοίο και οι άνθρωποι πάλευαν με την καταιγίδα ώρες πολλές. Το πλοίο όμως δεν άντεξε από την θαλασσοταραχή και άρχισε να βουλιάζει.
Η μικρή γοργόνα γρήγορα πήρε την απόφαση να σώσει τον πρίγκιπα. Βούτηξε και ξαναβούτηξε μέσα στην θάλασσα και στο τέλος τον έβγαλε στην ξηρά. Κατόπιν κάθισε και τον παρακολουθούσε. Από μακριά όμως άκουγε φωνές ανθρώπων. Δεν έπρεπε να την δουν. Έτσι έδωσε στον πρίγκιπα ένα όστρακο -για να του φέρει γούρι- και χάθηκε γρήγορα μέσα στην θάλασσα για να πάει στο βασίλειο της…
Ήταν όμως πάρα πολύ λυπημένη. Είχε ερωτευτεί τον πρίγκιπα. Έτσι άρχισε να πηγαίνει στην επιφάνεια της θάλασσας για να ξαναδεί τον πρίγκιπα. Η θεία της που την είδε λυπημένη, άκουσε την ιστορία της από την μικρή γοργόνα αλλά την συμβούλεψε να τον ξεχάσει. Η ίδια ήταν γοργόνα και ο πρίγκιπας άνθρωπος. Κάτι έπρεπε να κάνει. Πήρε αμέσως την απόφαση! ΄Έπρεπε να γίνει άνθρωπος. Θα πήγαινε στην μάγισσα του βυθού.!
Η μυστηριώδης μάγισσα της εξήγησε πως μπορούσε να την βοηθήσει. Θα “έπρεπε να παντρευτεί τον πρίγκιπα”. Για να γίνει όμως αυτό έπρεπε να έχει ένα ζευγάρι πόδια! Τα πόδια θα τα κολλούσε εκεί που ήταν η ουρά της για να μπορεί να περπατάει. Τέλος της τόνισε ότι δεν έπρεπε να μιλάει. Εάν όμως δεν την παντρευόταν ο πρίγκιπας μέσα σε 3 μήνες θα ξαναγινόταν πάλι γοργόνα.
Γελώντας παράξενα της έφτιαξε ένα μαγικό φίλτρο για να το πιεί!!!! Η μικρή γοργόνα έφυγε χαρούμενη και έτρεξε να βρει τον πρίγκιπά της…
Ανέβηκε στην επιφάνεια της θάλασσας και αμέσως συνάντησε τον πρίγκιπα. Ο πρίγκιπας την πήρε μαζί του στο παλάτι για να την γνωρίσει στους δικούς του. Οι 3 μήνες όμως κόντευαν να περάσουν και ο πρίγκιπας δεν την είχε ζητήσει σε γάμο. Μόνο καθόταν θλιμμένος. Του ζήτησε με νοήματα να της πιεί τι του συμβαίνει. Της είπε πως ήταν ερωτευμένος με μια κοπέλα που του έσωσε την ζωή και του είχε χαρίσει ένα όστρακο. Είχε ορκιστεί ότι αυτή την κοπέλα θα παντρευόταν. Η μικρή γοργόνα αμίλητη του έδειξε τα όστρακά της….
Ο πρίγκιπας έκπληκτος αναγνώρισε τα όστρακα που είχε η μικρή γοργόνα. Ήταν ίδια με το δικό του. Την ίδια μέρα έγινε ένας μεγάλος γάμος στο παλάτι. Η μικρή γοργόνα έγινε άνθρωπος και μπορούσε να μιλήσει. Μπορούσε να μιλήσει και να πιεί στον πρίγκιπά της τη τράβηξε για να κερδίσει την αγάπη του…
Διασκευή παραμυθιού και φωτο: προσωπικό αρχείο Αικατερίνης Ντούρμα
