Από την Μπούζη Κλόι
Η λέξη «πακτωλός» σημαίνει «πλούσιο απόθεμα», «τεράστια ποσότητα (αγαθών)». Συναντάται κυρίως στη φράση «πακτωλός χρημάτων».
Ο Πακτωλός ήταν ένας νέος άνδρας, ο οποίος έπεσε και πνίγηκε στα νερά του ποταμού Χρυσορρόα, αυτοτιμωρούμενος για μια ανόσια πράξη του. Για το λόγο αυτό ο ποταμός ονομάστηκε «Πακτωλός» (βλ. Ψευδο-Πλουτάρχου «Περί ποταμών και όρων επωνυμίας και των εν αυτοίς ευρισκομένων»).
Ο ποταμός αυτός συνδέεται με το μύθο γύρω από τον βασιλιά Μίδα. Ο Ρωμαίος ποιητής Οβίδιος στο έργο του «Μεταμορφώσεις» αναφέρει ότι όταν ο Σιληνός, ο ακόλουθος του θεού Διονύσου, έχασε τον δρόμο του, ο Μίδας τον αναγνώρισε, τον φιλοξένησε και τον βοήθησε να ξαναβρεί τον θεό προστάτη του. Ο Διόνυσος, για να ευχαριστήσει τον βασιλιά, έκανε την επιθυμία του πραγματικότητα: του έδωσε τη δυνατότητα ό,τι αγγίζει να γίνεται χρυσό. Ο Μίδας σύντομα κατάλαβε το λάθος του, όταν ακόμα και η κόρη του έγινε χρυσή, μόλις εκείνος την άγγιξε.
Ζήτησε, λοιπόν, ο Μίδας από τον θεό να τον βοηθήσει. Ο Διόνυσος συμβούλεψε τον Μίδα να πλυθεί στον ποταμό Πακτωλό.
Από τότε το ποτάμι λέγεται ότι γέμισε χρυσό.
Στην ιστορία ο ποταμός Πακτωλός αναφέρεται από τον Ξενοφώντα στο έργο του «Ελληνικά», όπου ο ιστορικός αφηγείται τη νικηφόρα μάχη που έδωσε ο Αγησίλαος εναντίον των Περσών στις όχθες του ποταμού.
Σήμερα, ο ποταμός Πακτωλός ονομάζεται «Sart Çayi» που στα τούρκικα σημαίνει «ποταμός των Σάρδεων», καθώς στην αρχαιότητα διέρρεε τις Σάρδεις, την πρωτεύουσα της Λυδίας (βασιλείου της Μικράς Ασίας). Στα αρχαϊκά χρόνια ο ποταμός Πακτωλός υπήρξε μία από τις σημαντικότερες πηγές χρυσού που ελέγχονταν από τους Έλληνες.
ΠΗΓΕΣ
1. Μπαμπινιώτης Γ., (1998). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας, Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας
2. http://www.poesialatina.it/_ns/Greek/testi/Pseudo-Plutarchus/De_fluviis.html
4. https://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?m=1&t=399
5. http://www.ime.gr/chronos/04/gr/culture/345arts_metal_jewelery.html
