Γράφουν οι μαθητές της Β» τάξης Ευθυμιοπούλου Μαρία-Φρειδερίκη , Σταύρος Βογιατζής

Στην πόλη μας υπάρχουν πολλά πράγματα που μας αρέσουν και πολλά που δεν μας αρέσουν. Είναι φυσικό για κάθε άνθρωπο κάποια πράγματα να του αρέσουν παραπάνω από κάποια άλλα και έτσι γίνεται και με εμάς.

Η αλήθεια είναι ότι στην πόλη όπου μένουμε δεν υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία να μας αρέσουν εκτός από δυο- τρία. Ένα από τα πράγματα που μας αρέσουν είναι το αμφιθέατρο το οποίο είναι ένας χώρος ο οποίος έχει πολλά γήπεδα, μια παιδική χαρά, ένα ανοιχτό θέατρο και ένα κυλικείο. Εκεί μπορούν να πάνε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας  για να παίξουν ή να πιουν τον καφέ τους. Ένα ακόμα μέρος που μας αρέσει είναι η Βετσοπούλου. Η Βετσοπούλου είναι ένας μεγάλος πεζόδρομος όπου έχει πολλά μαγαζιά, καφέ και φαστφουντάδικα.

Παρόλα αυτά τα περισσότερα πράγματα στην Αλεξάνδρεια δεν μας αρέσουν κάποια από αυτά είναι τα εξής. Ένα από τα κυριότερα προβλήματα που υπάρχει στην πόλη μας είναι τα αδέσποτα, διότι είναι πολύ επικίνδυνα για την σωματική μας ακεραιότητα. Ένα ακόμα πρόβλημα που έχει η πόλη μας είναι τα σκουπίδια τα οποία είναι πεταμένα σε κάθε γωνιά της πόλης μας και ο δήμος δεν κάνει κάτι για να τα μαζέψει με αποτέλεσμα να μολύνεται το περιβάλλον.

Συνοψίζοντας υπάρχουν πράγματα που μας αρέσουν και που δεν μας αρέσουν στην πόλη μας. Το θέμα είναι ότι τα πράγματα που δεν μας αρέσουν πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να τα αντιμετωπίσουμε.

Γράφουν οι μαθήτριες της Β’ τάξης,  Σαββίδου Κική,  Χριστοδουλακίδου Παναγιώτα και Σιγκούνα Θεοδώρα. 

 Το σχολείο αποτελεί το δεύτερο περιβάλλον κοινωνικοποίησης για τα παιδιά, τα οποία καλούνται να ενταχθούν μετά από αυτό της οικογένειας.  Η εικόνα ενός παιδιού εξαρτάται από το σχολείο και συγκεκριμένα  συνδέεται στενά με τους βαθμούς. Τις περισσότερες φορές, τα παιδιά έχουν την εντύπωση ότι η νοημοσύνη και η αξία τους αποτυπώνεται στους  βαθμούς τους, δηλαδή  στις παρατηρήσεις και τα σχόλια για τις μικρότερες κυρίως τάξεις ή στους βαθμούς που αναγράφονται στους ελέγχους προόδου για τις  τάξεις του Γυμνασίου και του Λυκείου. Στην πραγματικότητα, το σχολείο δίνει υπερβολική βαρύτητα στους βαθμούς, ενώ η αξιολόγηση των μαθητών τις περισσότερες φορές έχει και κοινωνικό αντίκτυπο.

   Ένα μεγάλο μέρος των  γονέων και των εκπαιδευτικών δίνουν μεγαλύτερη σημασία από όσο θα έπρεπε στις επιδόσεις και τους βαθμούς, με αποτέλεσμα να παραβλέπουν άλλες εξίσου σημαντικές προόδους των παιδιών. Πιο συγκεκριμένα, όταν ένας μαθητής παίρνει υψηλούς βαθμούς, τον θεωρούν έξυπνο, εργατικό και άξιο, ενώ, όταν οι βαθμοί κάποιου είναι σχετικά χαμηλοί, τον κρίνουν αρνητικά λέγοντας ότι δεν είναι τόσο ικανός, έξυπνος και ούτω καθεξής. Αυτό, έχει ως επακόλουθο πολλοί μαθητές να απογοητεύονται από τον εαυτό τους και να νιώθουν κατώτεροι σε σύγκριση με τους υπόλοιπους. Ταυτόχρονα, σε περίπτωση που δεν μείνουν ευχαριστημένοι οι γονείς από τις επιδόσεις τους, φοβούνται για τις συνέπειες που μπορεί να ακολουθήσουν, δηλαδή να στερηθούν κάτι πολύ σημαντικό για αυτούς όπως το κινητό, τις εξόδους και τις δραστηριότητες. Ωστόσο, από αυτήν την αποτυχία, υπάρχει περίπτωση να πεισμώσουν, θέτοντας ως στόχο να καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια στο επόμενο τετράμηνο, για να αποδείξουν στον ίδιο τους τον εαυτό και στους γύρω ότι μπορούν να τα καταφέρουν.

   Εν αντιθέσει, υπάρχουν μαθητές οι οποίοι αφιερώνουν περισσότερο χρόνο καθημερινά στα μαθήματά τους και μελετούν πιο προσεκτικά, έχοντας μια πολύ καλή  σταθερή απόδοση. Αυτοί περιμένουν με ανυπομονησία να δουν τους βαθμούς και νιώθουν σιγουριά, χαρά, υπερηφάνεια και ικανοποίηση, εφόσον ανταμείβεται ο κόπος τους, σε σχέση με άλλους που έχουν τρομερή αγωνία. Αξίζει να σημειωθεί, πως η αντιμετώπισή τους μπορεί να έχει δυο όψεις. Από την μια, σίγουρα θα επιβραβευτούν όπως τους αξίζει και θα αποτελέσουν αξιοθαύμαστο παράδειγμα για τους ανερχόμενους μαθητές που θα τους ακολουθήσουν. Από την άλλη, όμως, ίσως χαρακτηριστούν υποτιμητικά ως «φυτά» από συμμαθητές τους, οι οποίοι συνήθως είναι εκείνοι που δε δίνουν την παραμικρή σημασία στα μαθήματα και αδιαφορούν παντελώς.

   Συνοψίζοντας, η αξία ενός παιδιού δεν φαίνεται στους βαθμούς του, αλλά στον χαρακτήρα, τη συμπεριφορά και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους γύρω του. Γι’ αυτό, καλό θα ήταν να μη βιαζόμαστε να κρίνουμε κάποιον μαθητή σύμφωνα και μόνο με την επίδοσή του στο σχολείο, αλλά και από τα χαρίσματα ή τις δεξιότητες που έχει ως άνθρωπος. Έτσι κι αλλιώς, το πόσο ασχολούνται οι μαθητές  με τα μαθήματα εξαρτάται από τους ίδιους και μπορεί να αλλάξει από στιγμή σε στιγμή προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, ανάλογα με το ενδιαφέρον που θα δείξουν.

Γράφουν οι μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου, Τσαλουχίδου Βικτώρια, Χατζηδημητρίου Τατιανή, Κεφάλα Κωνσταντίνα και Φαντάκη Φωτεινή

   Τα Ξύλινα Σπαθιά ήταν ένα από τα δημοφιλέστερα μουσικά συγκροτήματα της Ελλάδας, προερχόμενο  από τη Θεσσαλονίκη, που τη δεκαετία του 90 ξεχώρισε για τον ιδιαίτερο ήχο του, ο οποίος ήταν πρωτοφανής  για τα ελληνικά μουσικά δεδομένα της  εποχής.

    Η μουσική τους συνδυάζει στοιχεία της pop, της rock και της electronica.Το συγκρότημα αυτό δημιούργησαν οι: Παύλος Παυλίδης (φωνή, κιθάρα), Βασίλης Γκουνταρούλης (πλήκτρα, samplers), Χρήστος Τσαπράζης (μπάσο) και Πάνος Τόλιος (τύμπανα, κρουστά 1993-1997). Οι έντονα προσωπικοί και βιωματικοί στίχοι του Παύλου Παυλίδη διακρίνονται για την ποιητικότητα και την εικονοπλαστικότητά τους. Συνεργάστηκαν με τη Δισκογραφική εταιρεία: Ano Kato Records Virgin Records. Γενικότερα, στα τραγούδια τους επικρατεί μια ατμόσφαιρα συναισθηματικής φόρτισης. Το συγκρότημα διαλύθηκε το 2003. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, από το 1993, όπου ξεκίνησε, μέχρι το 2003, κυκλοφόρησαν 6 άλμπουμ:

1. «Ξεσσαλονίκη» κυκλοφόρησε το 1993, με τα αγαπημένα δυο τραγούδια «Ο βασιλιάς της Σκόνης», «Τρένο Φάντασμα»
2. «Πέρα απ’ της Πόλης την Ασφάλτου» το 1995, με αγαπημένο τραγούδι «Λιωμένο Παγωτό»
3. «Μια Ματιά στη Βροχή» το 1997,  με αγαπημένο τραγούδι «Έχεις Ξανάρθει Εδώ»
4. «Τροφή για Θηρία» ημερομηνία κυκλοφορίας  1999, με αγαπημένο τραγούδι «Διαστημόπλοια»
5. «Ένας Κύκλος στον Αέρα»  το 2000, με αγαπημένο τραγούδι «Οι Δαίμονες»
6. «Live» το 2003, με αγαπημένο τραγούδι «Αδρεναλίνη»

Ένα υπέροχο συγκρότημα, όπου μόνο μέσα σε 10 χρόνια κατάφερε να γίνει διάσημο, όχι μόνο τη δεκαετία το 90, αλλά μέχρι και σήμερα,  καθώς πολλά άτομα ακούν ακόμη τη μουσική του συγκροτήματος.

Γράφουν οι μαθήτριες της Β” τάξης Τσαλουχίδου Βικτώρια, Χατζηδημητρίου Τατιανή, Φαντάκη Φωτεινή, Κεφάλα Κωνσταντίνα

Οι Arctic Monkeys είναι ενα ανδρικό συγκρότημα από το Sheffield της Αγγλίας. Τραγουδούν εναλλακτική ροκ, ίντι ροκ και ποσκ πανκ. Δημιουργήθηκε το 2002 και πήρε το όνομα του από ένα συγκρότημα της δεκαετίας του ’70.Αρχικά, τραγουδιστής ήταν ο Γκλίν Τζόουνς, ο οποίος όμως αποχώρησε σύντομα μετά τη δημιουργία του συγκροτήματος. Τώρα τα μέλη του αποτελούν ο Αλεξ Τένερ, τραγουδιστής και κιθαρίστας ,ο Τζέιμ Κούκ επίσης στην κιθάρα, ο  Νικ Ο” Μάλλεϊ στο ηλεκτρικό μπάσο και ο Ματ Χέλντερς στα ντραμς.Οι Actic Monkeys ήταν ένα από τα πρώτα συγκροτήματα που έγινε διάσημο μέσω διαδικτύου. Το  πιο διάσημο τραγούδι  και το πιο αγαπημένο  των θαυμαστών τους είναι  το »I wanna be your’s».To σημαντικότερο άλμπουμ τους  είναι το ΑΜ και τα παρακάτω είναι τα αγαπημένα μας τραγούδια και λίγα λόγια για το τι εκφράζουν:

• I wanna be your’s.

Μιλάει για τον τρελό έρωτα και τα συναισθήματα που τρέφει ο τραγουδιστής για την αγαπημένητου και πως θα έκανε τα πάντα για αυτή. Θέλει να γίνει δικός της.

• Do I Wanna Know ?

Σε αυτό το τραγούδι ο καλλιτέχνης ρωτάει ρητορικά και θέλει να ξέρει αν τα συναισθήματα για την αγαπημένη του είναι αμοιβαία

• Snap Out Of It

Η αγαπημένη του τραγουδιστή έχει ερωτευτεί κάποιον άλλον και  έτσι αυτός προσπαθεί να ενθαρρύνει τον εαυτό του να την ξεχάσει και να προχωρήσει.

• Anabella

Ο τραγουδιστής είναι τρελά ερωτευμένος με την Anabella, σε τέτοιο σημείο που μπορεί πλέον να τον κάνει ότι θέλει αυτή.

• R U Mine

Ο τραγουδιστής σκέφτεται όλη μέρα την αγαπημένη του, δεν μπορεί να την βγάλει από το μυαλό του. Τρελαίνεται! Το μόνο που θέλει είναι να την ακούει να τον ρωτάει αν είναι δικός της. Οι Arctic Monkeys παρόλο που γράφουν συναισθηματικά τραγούδια γράφουν παράλληλα με σεβασμό .Εκτός από  τους γεμάτο νόημα στίχους ,έχουν και μελωδική μουσική και ξέρουν να τα φέρνουν σε αρμονία μεταξύ τους με τον πιο όμορφο τρόπο. Η μουσική τους είναι χαλαρωτική, ξεκούραστη αλλά πολλές φορές και διασκεδαστική. Προσαρμόζεται στο γούστο του καθενός, και αυτό την κάνει τόσο ιδιαίτερη και ξεχωριστή.

Είναι για εμάς πολύ ταλαντούχοι. Λατρεύουμε τα τραγούδια τους που μας γαληνεύουν και μας κάνουν να νιώθουμε ζεστασιά .Οι Arctic Monkeys, χωρίς καμία υπερβολή, μας οδηγούν σπίτι.