Η πλατεία μας… Πόσα και πόσα απογεύματα και βραδάκια δεν απολαύσαμε το καφεδάκι μας στα καφέ της και πόσα μεσημέρια του Σ/Κ δεν τσιμπολογήσαμε νόστιμα μεζεδάκια, ενώ οι γονείς μας έπιναν το τσιπουράκι τους στα τσιπουράδικά της…! Πόσες οι βόλτες μας και οι μαζώξεις μας στο πλακόστρωτό της και στα παγκάκια της για… χαβαλέ! Και ’κει, κάποιος, έτσι, «πέταξε» ένα… «ρε σεις, το ξέρετε ότι η πλατεία μας λέγεται πλατεία Μαρίνου Αντύπα»;… Ποιος ήταν πάλι αυτός;;; Για να δούμε…
ΜΑΡΙΝΟΣ ΑΝΤΥΠΑΣ
«…θέλω και νεκρός να είμαι ανάμεσά σας«
Ο Μαρίνος Αντύπας ήταν δικηγόρος, δημοσιογράφος και κοινωνικός αγωνιστής. Αγωνίστηκε σ” όλη του τη ζωή για την αφύπνιση του λαού. Δολοφονήθηκε από άνθρωπο των μεγαλοκτηματιών του θεσσαλικού κάμπου στις 8 Μαρτίου 1907 στον Πυργετό Λάρισας.
Γεννήθηκε στο χωριό Φερεντινάτα, στην Κεφαλονιά, το 1872. Η οικογένεια μετακόμισε στο Αργοστόλι, όπου ο Μαρίνος αποφοίτησε, μέσα σε στερήσεις, από το Γυμνάσιο τον Ιούνιο του 1890.
Το 1899 στην Κεφαλονιά εξέδωσε την εφημερίδα «Ανάσταση», της οποίας η κυκλοφορία διακόπηκε εξαιτίας ενός άρθρου, στο οποίο ο Αντύπας καταφερόταν εναντίον της πολιτικής και δικαστικής εξουσίας και των υπευθύνων της ήττας του 1897.
Το 1906, μετά την αποτυχία του στις εκλογές στην Κεφαλονιά, έφτασε στη Θεσσαλία, όπου ανέλαβε επιστάτης στα κτήματα του θείου του. Εκεί άρχισε να ασχολείται με το αγροτικό ζήτημα. Με τον ερχομό του στην περιοχή ο Αντύπας άρχισε αμέσως τη δράση ξεσηκώνοντας με τα κηρύγματά του τους κολίγους, για να απαιτήσουν δυναμικά τη διανομή της γης σε αυτούς. Εφάρμοσε προοδευτικά μέτρα, όπως η εφαρμογή της αργίας της Κυριακής και απαίτησε την παραγραφή των χρεών τους. Μιλούσε σε συγκεντρώσεις στα χωριά του κάμπου κινητοποιώντας και οργανώνοντας τους εξαθλιωμένους αγρότες της Θεσσαλίας. Οι ενέργειές του αυτές και η μαχητικότητά του προκάλεσαν το μίσος των τσιφλικάδων, οι οποίοι προσπάθησαν στην αρχή να τον σταματήσουν μέσω συστάσεων από τη Χωροφυλακή και τη Νομαρχία. Ο Μ. Αντύπας, ωστόσο, συνέχισε να διατρέχει τα χωριά του θεσσαλικού κάμπου και να κινητοποιεί τους αγρότες για τα δίκαιά τους, με αποκορύφωμα το συλλαλητήριο στο Λασποχώρι στις αρχές του 1907. Οι τσιφλικάδες της Θεσσαλίας, βλέποντας πως με κανένα μέσο δεν μπορούν να τον κάμψουν, αποφάσισαν τη δολοφονία του στις 8 Μαρτίου 1907 στον Πυργετό Λάρισας, βάζοντας τον επιστάτη Ιωάννη Κυριακό να προκαλέσει επεισόδιο και στη συνέχεια να τον πυροβολήσει. Με τον τρόπο αυτό έλπιζαν να εμφανίσουν τη δολοφονία ως αυτοάμυνα, για να αθωωθεί ο δράστης, όπως και έγινε. Οι τελευταίες λέξεις του Μαρίνου Αντύπα ήταν: «Ισότης, Αδελφότης, Ελευθερία». Η δολοφονία του προκάλεσε λαϊκές εκδηλώσεις και αντιδράσεις σε όλη την Ελλάδα και έθεσε τα θεμέλια για την αγροτική εξέγερση του 1910 στη Θεσσαλία.
Τώρα πια την πλατεία μας τη βλέπουμε με… άλλο μάτι και τη σεβόμαστε περισσότερο!
Θεοδώρα Σδράλη – Κων/νος Χασιώτης – Δημήτρης Χατζούλης – Μάιρα Παπαϊωάννου – Άγγελος Μετάι
(μαθητές του Γ΄5 / 2022-2023)
