Archive for: Δεκεμβρίου 15th, 2022

Πως γιορτάζονται τα Χριστούγεννα στην Γερμανία

                                                                            Γράφει η μαθήτρια της Β Γυμνασίου,   Ευαγγελία  Ραφαηλία Κουμαντζιά   

    Τα  Χριστούγεννα στη Γερμανία είναι φανταστικά. Είναι μία από τις αγαπημένες περιόδους των Γερμανών και των τουριστών. Στολισμένα σπιτάκια, πολλά λαμπάκια, άρωμα καραμελωμένου μήλου και μπαχαρικών από το ζεστό κρασόμελο (Glühwein), χριστουγεννιάτικα τραγούδια , χαρούμενες παρέες στα περίπτερα  των παραδοσιακών χριστουγεννιάτικων αγορών, συναυλίες σε θέατρα και εκκλησίες, είναι ένα μικρό κομμάτι από τις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων.

 Αρχικά, σε κάθε σπίτι υπάρχει το στολισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Το έθιμο αυτό ξεκίνησε τον 16ο αιώνα στη Γερμανία. Τότε, τα έλατα ήταν διακοσμημένα με μήλα, καρύδια και λουλούδια χαρτιού . Ο μύθος λέει ότι ο Μάρτιν Λούθερ, ο μεταρρυθμιστής της εκκλησίας ,ήταν ο πρώτος που στόλισε με κεριά το Χριστουγεννιάτικο δέντρο του. Ένα βράδυ, αφού γύρισε σπίτι του , έβαλε μικρά κεριά στο Χριστουγεννιάτικο έλατο του σαλονιού του και έτσι δημιούργησε μία μαγική στιγμή για την οικογένεια του. Επίσης , η Γερμανία είναι γνωστή για τις Χριστουγεννιάτικες αγορές. Σε σχεδόν κάθε γερμανική πόλη, οι Γερμανοί φτιάχνουν την Χριστουγεννιάτικη αγορά (Weihnachtsmärkte). Από τα τέλη Νοεμβρίου μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων οι Γερμανοί στολίζουν τους πάγκους τους που παρέχουν αρχικά τρόφιμα και πρακτικές προμήθειες.

Gluhen  Τρίτο έθιμο είναι το κρασί Glühwein που σερβίρεται και αυτό στις Χριστουγεννιάτικες αγορές. Το κρασί αυτό είναι ένα παραδοσιακό Χριστουγεννιάτικο ποτό της Γερμανίας και κυριολεκτικά είναι το «λαμπερό κρασί». Είναι μια μεγάλη απόλαυση για τις κρύες χειμωνιάτικες μέρες των Χριστουγέννων.

Ένα  έθιμο είναι  και το στεφάνι Advent και οι Γερμανοί το γιορτάζουν τέσσερις εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα. Κάθε Κυριακή ανάβουν ένα κερί στο στεφάνι ,που πρώτη φορά δημιουργήθηκε από τον Johann Hinrich Wichern, Γερμανό πάστορα, ο οποίος ίδρυσε ένα ορφανοτροφείο στο Αμβούργο το 1833. Κατά τη διάρκεια των εβδομάδων που οδηγούσαν στα Χριστούγεννα, για να διευκολύνει την αναμονή των Χριστουγέννων για τα παιδιά, ο Wichern έφτιαξε το στεφάνι Advent και έτσι μετρούσαν την κάθε μέρα για τα Χριστούγεννα.

-advent-Τα γερμανικά Χριστούγεννα είναι γλυκά με το Stollen. Είναι ένα Γερμανικό κέικ αφράτο,με φρούτα, μπαχαρικά και ξηρούς καρπούς με μια επικάλυψη άχνης ζάχαρης. Το κέικ αυτό συνηθίζεται οι Γερμανοί να το τρώνε κάθε Χριστούγεννα και να το βγάζουν στις Χριστουγεννιάτικες αγορές.

Πρέπει να προσθέσουμε ότι ο Άγιος Νικόλαος  στα γερμανικά ονομάζεται Nikolaus. Ο Άγιος Νικόλαος επισκέπτεται στις 6 Δεκεμβρίου τα σπίτια των παιδιών. Εκείνη την μέρα ,τα παιδιά  αφήνουν το παπούτσι τους έξω από την πόρτα του σπιτιού τους. Ο Άγιος Νικόλαος πηγαίνει το απόγευμα από σπίτι σε σπίτι για να γεμίσει τα παπούτσια των παιδιών με γλυκά, πορτοκάλια, καρύδια, μπισκότα και σοκολατένιες μικρές φιγούρες του Άγιου Βασίλη.

Ένα τελευταίο έθιμο συμβαίνει την παραμονή των Χριστουγέννων στις 24 Δεκεμβρίου, που στη Γερμανία ονομάζεται η Ιερή Παραμονή . Τα παιδιά συνηθίζεται να μην βλέπουν το στολισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο, μέχρι οι γονείς να το στολίσουν με τα μυστικά στολίδια. Επίσης, σε ένα παραδοσιακό βραδινό δείπνο στην Γερμανία σερβίρεται η Weihnachtsgans (χήνα) που συνοδεύετε με ζυμαρικά και κόκκινο λάχανο.

Κάπως έτσι συνηθίζουν να γιορτάζουντα Χριστούγεννα οι Γερμανοί.

Το νόημα των Χριστουγέννων μέσα από τα μάτια των εφήβων

 

Γράφουν οι μαθήτριες της Β’ τάξης: Σιγκούνα Θεοδώρα, Σαββίδου Κική & Χριστοδουλακίδου Παναγιώτα.

christmasfireplace

Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή που την χαίρονται μικροί και μεγάλοι. Πόσο μάλλον οι έφηβοι, όπου οι περισσότεροι περιμένουν πώς και πώς να έρθουν τα Χριστούγεννα. Οι έφηβοι συνήθως περνάνε τις γιορτές των 

Χριστουγέννων με τις οικογένειές τους αλλά και με τους φίλους τους. Ίσως όμως να μην αντιλαμβάνονται με σωστό τρόπο το νόημα των Χριστουγέννων. Περιμένουν τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές, κυρίως, για να μην πηγαίνουν σχολείο, εκλαμβάνοντας λάθος τον σκοπό αυτών των δύο εβδομάδων. Τα παιδιά μικρότερων ηλικιών περιμένουν να έρθει αυτή η γιορτή, για να λάβουν δώρα και να περάσουν χρόνο με οικογενειακά τους πρόσωπα. Αντιθέτως, οι έφηβοι περιμένουν να κλείσουν τα σχολεία, για να ξεκουραστούν λίγο από το βάρος του διαβάσματος και κυρίως για να βολτάρουν καθημερινά με την παρέα τους.

Μετά  την παιδική ηλικία, οι έφηβοι παύουν να δείχνουν το παραμικρό ίχνος ζήλου για το στόλισμα του δέντρου, την κοπή της Βασιλόπιτας, την ανταλλαγή δώρων και άλλων εθίμων αυτής της εποχής. Το μοναδικό πράγμα που απασχολεί τους νέους εκείνες τις μέρες γιορτής, είναι η στιγμή που θα συναντηθούν με τους φίλους τους σε κάποιο σπίτι ή πολύ πιο πιθανόν να πάνε σε κάποιο πάρτι μαζί. Πολλοί γονείς, όμως, απαγορεύουν στα παιδιά τους να συμμετέχουν σε τέτοιες δραστηριότητες, καθώς θεωρούν πως τις γιορτές πρέπει αποκλειστικά να τις περνάμε παρέα με την οικογένεια και τους συγγενείς. Τέτοιου είδους πρότυπα, που πολλοί άνθρωποι ακολουθούν, τείνουν να αλλάζουν με το πέρασμα των χρόνων. Έτσι λοιπόν, τέτοιοι παλιομοδίτικοι «κανόνες» φαντάζουν ξένοι στα σημερινά δεδομένα. Παλαιότερα, η μόνη έξοδος που επιτρεπόταν μέσα στις γιορτές, ήταν η επίσκεψη οικογενειών σε συγγενικά πρόσωπα, ενώ σήμερα είναι πολύ φυσικό να ταξιδεύουν οι γονείς με τα παιδιά τους στο εξωτερικό κάνοντας τα Χριστούγεννά τους να φανούν σαν όνειρο που έγινε πραγματικότητα.

 Αυτή η κατάσταση θεωρείται μεγάλο «advantage» για τους εφήβους, καθώς το μόνο που ζητούν είναι να έχουν μια μικρή ελευθερία κατά την περίοδο των εορτών, ώστε να περάσουν χρόνο με την παρέα τους. Ουσιαστικά, οι νέοι δεν ζητάνε να εξαφανιστούν τελείως, αλλά αντιθέτως επιδιώκουν να μην παρευρίσκονται στο οικογενειακό τραπέζι περνώντας τον χρόνο τους με τους δικούς τους τρόπους διασκέδασης. Αυτό που έχει να κάνει ο γονιός είναι να ακούσει τα αιτήματα του παιδιού του και αναλόγως να κρίνει αν αυτά που λέει έχουν λογική. Είναι εξίσου σημαντικό για τους γονείς να καταλάβουν πως η επιθυμία των νέων, να περάσουν τις γιορτινές μέρες με φίλους, είναι ένας τρόπος μέσα από τον οποίο τα παιδιά νιώθουν ανεξάρτητα και εξασφαλίζουν μια κοινωνική, αλλά πάνω απ”  όλα προσωπική ταυτότητα μέσα σε μία συνομήλικη ομάδα. Αξίζει να σημειωθεί πως στην εφηβεία είναι καλό τα παιδιά να ξεκινήσουν να αποκτούν κοινωνική ζωή και να γίνονται μέλη μιας ομάδας.

Παρόλα αυτά, όμως, υπάρχουν και κάποιοι έφηβοι «who they are keeping it simple». Το νόημα της φράσης είναι ότι προτιμούν να κάνουν τα πιο συνηθισμένα αλλά και τα πιο σημαντικά πράγματα, γιατί όλοι μας ξέρουμε πως από τα μικρά πράγματα πηγάζει η πραγματική ευτυχία του ανθρώπου. Αυτές οι συνήθειες είναι οι εξής:

  • Περνούν περισσότερο χρόνο με τους γονείς τους δημιουργώντας αναμνήσεις μέσα από ευχάριστες στιγμές. Δεδομένο είναι πως περιμένουν με ανυπομονησία να γευτούν τα πεντανόστιμα πιάτα και χριστουγεννιάτικα γλυκά.
  • Είναι ενθουσιασμένοι, διότι ανταλλάσσουν δώρα μεταξύ τους ως προς ένδειξη σεβασμού και χαίρεται ο ένας με την χαρά του άλλου.

 Οι έφηβοι έχουν στο μυαλό τους τα Χριστούγεννα ως μια γιορτή χαράς, αγάπης, προσφοράς, αλληλεγγύης και διασκέδασης. Επιπλέον, περιποιούνται τον εαυτό τους για μια έξοδο ή για κάποιο οικογενειακό τραπέζι.

Το σχολείο που ονειρεύομαι

Γράφουν οι μαθήτριες της Β’ τάξης Φανή Νίτσιου και Παρθένα Παπαχατζή

 το_σχολείο_που_ονειρεύομαιΤο σχολείο αποτελεί την κύρια  πηγή της εκπαίδευσης  και είναι πολύ σημαντικό για το μέλλον μας, οπότε πρέπει να υπάρχουν  οι κατάλληλες συνθήκες για να μάθουμε και να πηγαίνουμε καθημερινά με όρεξη και θέληση να βρισκόμαστε στον χώρο του σχολείου. Αρκετά παιδιά, όμως, που πάνε στα ελληνικά σχολεία, συνεχώς έχουν παράπονα και θέλουν να γίνουν κάποιες αλλαγές. Εμείς, λοιπόν , θα θέλαμε να εκφράσουμε τις απόψεις μας και να σας παρουσιάσουμε το ιδανικό σχολείο για κάθε παιδί και έφηβο.

Μιας και στο σχολείο περνάμε τις περισσότερες ώρες της ημέρας θα θέλαμεοι αίθουσες να είναι πιο μεγάλες  και καθαρές  και πιο εξοπλισμένες  .Επιπλέον, θα ήταν καλό να έχει διάφορους χώρους για όλες τις ανάγκες των μαθήματων και της ψυχαγωγίας μας, όπως επίσης πιο όμορφο προαύλιο που θα μπορεί να βοηθάει τις εξωτερικές δραστηριότητες. Το σχολείο πρέπει να καλύπτει όλες τις ανάγκες ,όπως θέρμανση, ηλεκτρισμό .Επίσης,είναι σημαντικό να έχουμε έναν χώρο τραπεζαρίας για να τρώμε.

Μια επιθυμία μας είναι ένα αξιοπρεπές και σχετικά βατό πρόγραμμα, με περισσότερους καθηγητές εξειδικευμένους που να αγαπούν την δουλειά τους και να δουλεύουν με μοντέρνους τρόπους διδασκαλίας.     Παράλληλα ,θα θέλαμε οι καθηγητές να μας βοηθάνε ψυχολογικά και να έχουν μια καλή επικοινωνία με τα παιδιά και να τα αγαπάνε .Τέλος, θα έπρεπε να υπάρχει ένα μάθημα το οποίο θα μας προετοιμάσει στο πως θα βρούμε μια δουλειά στο μέλλον και θα μας διδάξει τα βασικά πάνω σε αυτό το θέμα.

Αφιέρωμα στον παλαιό κινηματογράφο της Αλεξάνδρειας

Γράφουν οι μαθήτριες της Β τάξης, Ηλέκτρα Μαλάμογλου και Θεοδώρα Μητσιάνη

 σινεΣτην Αλεξάνδρεια Ημαθίας παλιότερα λειτουργούσε ένας  κινηματογράφος ,που πλέον δεν υπάρχει ,και ονομαζόταν <<ΚΑΤΕΡΙΝΑ>>.

Ο κινηματογράφος πραγματοποίησε τα εγκαίνια στης 30-11-1969. Ένας εργαζόμενος του κινηματογράφου  αναφέρει ότι<< χθες η ώρα 11:30 με 12:45 έγιναν τα εγκαίνια και υπήρχαν  περίπου 2000 άνθρωπο που  παρακολουθούσαν>> . Στην συνέχεια ήταν σημείο συνάντησης για όλους τους κατοίκους της πόλης, αλλά και για τους ανθρώπους από τα γύρω χωριά που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τις καθημερινές συνήθειες τους.

Μετέπειτα ο κινηματογράφος έκλεισε και σε εκείνο το σημείο δημιουργήθηκε ένα καινούργιο στέκι για τους νέους , αλλά και για τους ενήλικες κατοίκους . Ονομαζόταν Kino club και είχε παιχνίδια, όπως μπιλιάρδο και ποδοσφαιράκι. Τα βράδια γινόταν  κοσμοπλημμύρα, διότι  πήγαιναν όλοι οι νέοι και μετατρεπόταν σε κλαμπ.

Το κτήριο βρισκόταν μέσα σε ένα στενό στο κέντρο της πόλης. Με το που περάσεις –ακόμη και σήμερα –μέσα από το στενό θα δεις μια μεγάλη αυλή που στο κέντρο έχει ένα σχετικά  μεγάλο σιντριβάνι ,το όποιο έκανε και κάνει  αισθητή την παρουσία του . Επίσης, ξεχάσαμε να σας πούμε ότι το κτήριο αυτό έχει κλείσει και δεν χρησιμοποιείται πλέον.

Θετικές και αρνητικές όψεις της διαδικτυακής φιλίας

                                                                                               Γράφουν οι μαθήτριες της Β΄ τάξης Λυδία Γεωργιάδου και Ελένη Κωστογλίδη

 ig_close_friends-01Σήμερα οι άνθρωποι στην καθημερινότητα τους έρχονται σε επαφή με το διαδίκτυο πολλές ώρες την ημέρα. Συνήθως τα παιδιά είναι αυτά που σερφάρουν και ασχολούνται περισσότερο με το διαδίκτυο. Μέσα από αυτό πληροφορούνται για οτιδήποτε τους ενδιαφέρει, επικοινωνούν με κοντινούς φίλους και ανθρώπους και παίζουν διάφορα παιχνίδια. Επιπλέον, γνωρίζουν και άλλους, άγνωστους γι” αυτούς ανθρώπους, συνήθως, μέσα από παιχνίδια ή και εφαρμογές, που δεν τους γνωρίζουν  από κοντά, αλλά γίνονται φίλοι και αρχίζουν να επικοινωνούν συστηματικά. Οι άνθρωποι φυσικά βλέπουν την καλή και όμορφη πλευρά του διαδικτύου και λογικό είναι να τους αρέσει και να συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν χωρίς κάποια φοβία, αλλά δεν ξέρουν ότι κρύβει επίσης και πολλούς κινδύνους τους οποίους πρέπει να τους γνωρίζουν.

Αρχικά, στο διαδίκτυο έχουμε τη δυνατότητα να στέλνουμε και να λαμβάνουμε εύκολα και γρήγορα μηνύματα, εικόνες ακόμη κι ήχους. Μέσα από τα παιχνίδια που παίζουμε, γνωρίζουμε νέους ανθρώπους με τους οποίους δενόμαστε και γινόμαστε φίλοι. Έτσι, λοιπόν, ανεβαίνει και η ψυχολογική μας κατάσταση και ξεχνιόμαστε από τα καθημερινά μας προβλήματα, εφόσον έχουμε την παρέα, την συντροφικότητα και έναν φίλο με τον οποίο πλέον επικοινωνούμε συστηματικά και γνωριζόμαστε καλύτερα. Επίσης, μέσω του διαδικτύου κοινωνικοποιούμαστε και καθώς συναναστρεφόμαστε και επικοινωνούμε καθημερινά με ξένους ανθρώπους, μαθαίνουμε να αποδεχόμαστε το διαφορετικό, αλλά ακόμη, αυξάνεται και το επίπεδο της μάθησης μας, καθώς αρχίζουμε να ενδιαφερόμαστε και για τον τρόπο ζωής άλλων λαών και πολιτισμών. Τέλος, οι φίλοι που έχουμε κάνει, αφού πλέον μας γνωρίζουν και έχουμε δεθεί, μάς στηρίζουν και αλληλοβοηθιόμαστε στα προβλήματα μας, καθώς εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον και ανοιγόμαστε σ” αυτούς.

Αντίθετα, όπως είπαμε, το διαδίκτυο και η επικοινωνία μέσω αυτού με άλλους ανθρώπους κρύβει μέσα του και πολλούς κινδύνους. Πρώτα απ” όλα,  όταν επικοινωνούμε με οποιονδήποτε από το ίντερνετ,  χάνονται όλα τα συναισθήματα και οι εκφράσεις ενός διαλόγου, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές όπου μας λένε ψέματα για οτιδήποτε μπορεί κάνεις να φανταστεί. Επιπλέον, πολλά παιδιά πέφτουν θύματα παιδοφιλίας και εκβιασμών και αυτό πολλές φορές τα οδηγεί σε απόπειρες αυτοκτονίας πόσο μάλλον και σε δολοφονίες. Τέλος, οι άνθρωποι, που έχουν αναπτύξει σχέσεις με άλλους μέσω του διαδικτύου, είναι και αυτοί που συνήθως περνάν τις περισσότερες ώρες της ημέρας στο διαδίκτυο, πράγμα το οποίο τους οδηγεί σε διάφορα και πολλές φορές σοβαρά προβλήματα υγείας.

Έτσι, λοιπόν, συμπεραίνουμε ότι το διαδίκτυο παρόλο που έχει και τα καλά του, δεν είναι και ο ιδανικότερος χώρος για να αναπτυχθούν φιλίες μεταξύ ανθρώπων από όλη τη γη. Πρέπει να προσέχουμε με ότι και να ασχολούμαστε στο διαδίκτυο αλλά και να μην εμπιστευόμαστε εύκολα άγνωστους ανθρώπους!

Το σχολείο που ονειρεύομαι

Οι μαθήτριες της Β’ τάξεις Φανή Νίτσιου και Παρθένα Παπαχατζή

Θα θέλαμε να μοιραστούμε τις απόψεις για το σχολείο που ονειρευόμαστε εμείς και το κάθε παιδί

 

Το σχολείο αποτελεί την κύρια  πηγή της μάθησης μας και πολύ σημαντικό για το μέλλον μας οπότε πρέπει να έχουμε τις κατάλληλες συνθήκες για να μάθουμε και να πηγαίνουμε καθημερινά με όρεξη και θέληση να βρισκόμαστε στον χώρο του σχολείου. Το θέμα αυτό έχει απασχολήσει αρκετά παιδιά που πάνε στα ελληνικά σχολεία συνεχώς έχουμε παράπονα και θέλουμε να γίνουν κάποιες αλλαγές. Εμείς λοιπόν  θα θέλαμε να εκφράσουμε τις απόψεις μας και να σας παρουσιάσουμε το ιδανικό σχολείο για κάθε παιδί και έφηβο.

Μιας και στο σχολείο περνάμε τις περισσότερες ώρες τις ημέρας θα θέλαμε το σχολείο να είναι ποιο μεγάλο και καθαρό και με περισσότερες και ποιο εξοπλισμένες αίθουσες, επιπλέον θα ήταν καλό να έχει διάφορους χώρους για όλες τις ανάγκες των μαθήματων και της ψυχαγωγίας μας όπως επίσης πιο όμορφο προαύλιο που θα μπορεί να καλύπτει τις εξωτερικές δραστηριότητες. Το σχολείο πρέπει να καλύπτει όλες τις ανάγκες οπός θέρμανση ηλεκτρισμό κ.α. επίσης σημαντικό να έχουμε έναν χώρο τραπεζαρίας για να τρώμε

Μια επιθυμία μας είναι ένα αξιοπρεπές και σχετικά βατό πρόγραμμα, περισσότερους καθηγητές εξειδικευμένους που να αγαπούν την δουλειά τους και να έχουν μια καλή επικοινωνία με τα παιδιά και να τα αγαπάνε  και να δουλεύουν με μοντέρνους τρόπους διδασκαλίας. παράλληλα θα θέλαμε οι καθηγητές να μας βοηθάνε ψυχολογικά και με τα μαθήματα. Για τέλος θα έπρεπε να υπάρχει ένα μάθημα το οποίο θα σε προετοιμάσει στο πως θα βρεις μια δουλειά στο μέλλον και θα σου διδάξει τα βασικά πάνω σε αυτό το θέμα

Τα προβλήματα που δημιουργούν οι άνθρωποι στη ζωή των ζώων

Γράφουν οι μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου:  Νικολέτα Πετκάκη και Αναστασία Πανταζοπούλου

       IMG_20200302_195901_515   Υπάρχουν εκατομμύρια έντομα, ψάρια, αμφίβια, ερπετά, πουλιά και θηλαστικά αλλά μόνο ένα είδος ανθρώπου. Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει καλά πράγματα για τα ζώα όπως να βοηθήσει στη διάσωση ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση εκτρέφοντας περισσότερα ζώα και σώζοντας το περιβάλλον τους. Μπορεί ακόμα να κάνει τα άρρωστα ζώα υγιή και να φροντίζει ζώα που δεν μπορούν πλέον να ζήσουν στη φύση. Όμως, οι άνθρωποι μπορούν επίσης να προκαλέσουν βλάβη στα ζώα, σκόπιμα ή κατά λάθος.

    Η λύπη, ο πόνος και τα συναισθήματα που έχουν τα ζώα είναι ίδια με τα συναισθήματα που έχουν οι άνθρωποι όταν τους φέρονται με παραμέληση, εγκατάλειψη και κακοποίηση. Αυτή η συμπεριφορά είναι ένα τρομερό έγκλημα που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή βλάβη ή ακόμα και στο θάνατο αθώων ζώων. Μερικοί ιδιοκτήτες δεν συνειδητοποιούν καν πότε κακοποιούν και παραμελούν τα ζώα τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, οι ιδιοκτήτες σκόπιμα χτυπούν και βασανίζουν ζώα. Οι περισσότεροι άνθρωποι αγοράζουν ή υιοθετούν ζώα χωρίς να έχουν τη γνώση που είναι απαραίτητη για την κατάλληλη φροντίδα τους  ή τον κατάλληλο εξοπλισμό και σε κάποιες περιπτώσεις χωρίς την οικονομική δυνατότητα να τα συντηρήσουν.

    Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας που είναι απειλητικός για τα ζώα  είναι οι καταστροφές που προκαλεί ο άνθρωπος. Οι άνθρωποι καταστρέφουν δάση, βουνά, θάλασσες, πεδιάδες που αποτελούν πηγή ζωής και σίτισης για εκατομμύρια ζώα, με σκοπό το χτίσιμο εργοστασίων, δημοσίων κτιρίων, σπιτιών  και πολλά άλλα. Έτσι, τα ζώα οδηγούνται σε κρίσιμη κατάσταση, επειδή χάνουν το σπίτι τους, για παράδειγμα πολλά ζωύφια που ζούνε στο έδαφος, πούλια που ζούνε στα δέντρα κ.ά. Επίσης, αυτές οι δημόσιες εργασίες συνήθως προκαλούν μόλυνση στο περιβάλλον π.χ. κατά την διάρκεια των εργασιών, μπορεί, οι εργάτες να μην έχουν οικολογική συνείδηση, με αποτέλεσμα να γεμίζει ο χώρος σκουπίδια. Τα σκουπίδια είναι εχθρός για τα ζώα. Μπορούν να αποτελέσουν σοβαρή απειλή για τη ζωική αλυσίδα, τους ανθρώπους αλλά και όλα τα πλάσματα. Οι περισσότεροι άνθρωποι πριν πετάξουν στο έδαφος ή στην παραλία ένα σκουπίδι, σκέφτονται ότι είναι μόνο ένα σκουπίδι οπότε δεν θα είναι τόσο βλαβερό για το περιβάλλον. Δυστυχώς, εάν όλοι οι άνθρωποι έχουν αύτη την νοοτροπία, τότε ο κόσμος κάποια στιγμή θα γεμίσει με απορρίμματα και όσο θα αυξάνεται ο αριθμός των απορριμμάτων τόσο θα μειώνεται ο αριθμός των ζωών.

      Ακολουθεί μια αναφορά στις πιο εξουθενωτικές καταστάσεις που μπορεί να περάσει ένα ζώο όπως δηλώνουν οι όροι «δοκιμές σε ζώα» ή «πειράματα σε ζώα». Πρόκειται για  διαδικασίες που εκτελούνται σε ζωντανά ζώα για σκοπούς έρευνας σε διάφορους τομείς για παράδειγμα τον φαρμακευτικό, ιατρικό τομέα, τις βιομηχανίες κ.ά. Όλες οι διαδικασίες, ακόμη και αυτές που αναφέρονται  ως «ήπιες», μπορούν να προκαλέσουν στα ζώα σωματική καθώς και ψυχολογική ταλαιπωρία. Τα περισσότερα ζώα θανατώνονται στο τέλος ενός πειράματος, αλλά μερικά μπορεί να επαναχρησιμοποιηθούν σε επόμενα πειράματα. Ακολουθεί μια επιλογή κοινών διαδικασιών με ζώα:

  • Έκθεση σε φάρμακα και χημικές ουσίες σε επίπεδο που προκαλούν ασθένεια, πόνο, αγωνία ή θάνατο.
  • Γενετική χειραγώγηση, π.χ. προσθήκη ή «απομάκρυνση» ενός ή περισσότερων γονιδίων.
  • Εγκοπή αυτιού και κούρεμα ουράς για αναγνώριση.
  • Σύντομες περίοδοι σωματικής συγκράτησης για παρατήρηση ή εξέταση.
  • Στέρηση τροφής και νερού.
  • Χειρουργικές επεμβάσεις ακολουθούμενες από ανάρρωση χωρίς το ζώο να την χρειάζεται.
  • Πρόκληση τραυμάτων, εγκαυμάτων και άλλων τραυματισμών για τη μελέτη της επούλωσης, η πρόκληση πόνου για τη μελέτη της φυσιολογίας και της θεραπείας του.
  • Δολοφονία με ασφυξία από διοξείδιο του άνθρακα, σπάσιμο του λαιμού, αποκεφαλισμό ή άλλα μέσα.

     Και τέλος,  η  χρήση ζώων σε τσίρκο είναι μια περιττή και απάνθρωπη πρακτική που είναι επιβλαβής τόσο για τα ζώα όσο και για το κοινό. Σε αντίθεση με τους ανθρώπους που επιλέγουν να δουλέψουν σε τσίρκο, τα εξωτικά ζώα αναγκάζονται να λάβουν μέρος στην παράσταση. Ζώα που χρησιμοποιούνται σε τσίρκο έχουν τραυματιστεί και σκοτωθεί, και έχουν τραυματίσει και σκοτώσει ανθρώπους. Μια παρόμοια κατάσταση επικρατεί στους ζωολογικούς κήπους και στα ενυδρεία οπού τα ζώα κρατούνται αιχμάλωτα, ώστε να τα βλέπει ο κόσμος και να διασκεδάζει. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα ζώα στους ζωολογικούς κήπους ζουν πολύ δυστυχισμένη ζωή. Αυτό συμβαίνει, επειδή περιορίζονται σε μικρούς χώρους και συχνά αναγκάζονται να κάνουν κόλπα ή να διασκεδάσουν τους επισκέπτες. Πολλά ζώα στους ζωολογικούς κήπους έχουν ληφθεί από τους φυσικούς τους βιότοπους. Αυτό είναι σκληρό και αγχωτικό για τα ζώα, τα οποία συχνά μεταφέρονται σε μικρά κλουβιά και εκτίθενται δημόσια.

    Το συμπέρασμα για την κατάσταση  που επικρατεί στις μέρες μας είναι απογοητευτικό. Δυστυχώς,  οι περισσότεροι άνθρωποι αδιαφορούν για τα ζώα και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τα βλάψουν, ενώ τα ζώα μπορούν μόνο να αγαπήσουν έναν άνθρωπο.

Περιγραφή ενός βιβλίου

Γράφει η μαθήτρια της Β” τάξης Χρυσούλα Μήτσιου

thehobbit

  Το «Χόμπιτ» είναι ένα βιβλίο φαντασίας, το οποίο εκδόθηκε για πρώτη φορά στις 21 Σεπτεμβρίου το 1937 από τον γνωστό συγγραφέα Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν.  Αν και μπορεί να σταθεί ως αυτόνομο μυθιστόρημα, θεωρείται το προοίμιο της τριλογίας βιβλίων «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών».

  Η υπόθεση είναι ως εξής: Στον φανταστικό κόσμο της Μέσης-Γης, ένα χόμπιτ, ο Μπίλμπο Μπάγκινς,  ξεκινά μια επικίνδυνη περιπέτεια μετά την παρότρυνση του μάγου Γκάνταλφ.  Εκτός από τον τελευταίο, ο Μπίλμπο θα ξεκινήσει την περιπέτεια του μαζί με την παρέα 12 νάνων και του αρχηγού τους και διάδοχο στον θρόνο, τον Θόριν Δρυάσπι. Θα πρέπει να ταξιδέψουν μέχρι το Μοναχικό Βουνό για να πάρουν πίσω το βασίλειό τους από τον δράκο Νοσφιστή (Σμάουγκ). Θα συναντήσουν διάφορα πλάσματα όπως τρολ, πέτρινους γίγαντες, ορκ, θα φιλοξενηθούν από τα ξωτικά, θα χαθούν στο σκοτεινό δάσος, θα τρυπώσουν σε μια πόλη των ανθρώπων και πολλά άλλα κατορθώματα τα οποία αναφέρονται μέσα στο μυθιστόρημα. Θα καταφέρουν τελικά να φτάσουν στο Μοναχικό Βουνό πριν από το τελευταίο φως της μέρας του Ντούριν και να διεκδικήσουν τον θησαυρό και το βασίλειο τους; Και τι εμπόδια ή μάχες θα χρειαστεί να φέρουν εις πέρας έπειτα από αυτό;

  Πιστεύω ότι το  «Χόμπιτ» είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία φαντασίας. Έχει το στοιχείο του  παραμυθιού πιο πολύ από τον  «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» και η ιστορία δεν είναι τόσο «βαριά». Καθώς διάβαζα το βιβλίο έβρισκα τον εαυτό μου να μπαίνει στη θέση των χαρακτήρων και να νιώθει την κούραση ή την ανακούφιση τους. Λένε πως το «Χόμπιτ» γράφτηκε αρχικά από τον συγγραφέα ως παραμύθι για τα παιδιά του και αυτό το καταλαβαίνει κάποιος  εύκολα με όλα τα τραγούδια και τα ποιήματα. Ενώ  διάβαζα τα τραγούδια, που μιλούσαν για τις περιπέτειες των νάνων, ένιωθα σαν να ήμουν εκεί την ώρα που το βασίλειο καιγόταν και οι εικόνες που σχεδίαζα στο μυαλό μου ήταν τρομερές. Η περιγραφή των τοπίων της Μέσης-Γης είναι τόσο γεμάτη με λεπτομέρειες και τόση ζωντάνια που νιώθεις σαν να βρίσκεσαι όντως εκεί. Το ποιητικό του ύφος το κάνει να μοιάζει σαν ένα πραγματικό ηρωικό έπος παρά ένα παραμύθι.

Το «Χόμπιτ», κατά τη γνώμη μου, είναι  ένα υπέροχο βιβλίο και θα το πρότεινα σε μικρούς και μεγάλους.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         

 

Χριστούγεννα

Γράφουν οι μαθήτριες της Β΄ τάξης Τσαλουχίδου Βικτώρια, Χατζηδημητρίου Τατιανή, Φαντάκη Φωτεινή

χριστουγεννα

  Τα Χριστούγεννα είναι η Χριστιανική γιορτή της γέννησης του Χριστού. Τα Χριστούγεννα αποτελούν για όλους μας την ομορφότερη γιορτή του χρόνου. Η εικόνα του στολισμένου δέντρου, ο Αϊ-Βασίλης με τα δώρα του, τα εορταστικά εδέσματα που συνοδεύουν  τις οικογενειακές στιγμές και τα κάλαντα  που προκαλούν ιδιαίτερη ανυπομονησία στον καθένα μας.

   Βασικό έθιμο των Χριστουγέννων είναι τα κάλαντα. Τα κάλαντα είναι τραγούδια που τραγουδούν τα παιδιά από πόρτα σε πόρτα με αντάλλαγμα συνήθως χρήματα. Ένα εξίσου σημαντικό έθιμο είναι ο στολισμός του δέντρου. Με αυτό εννοούμε το συνήθως πράσινο δέντρο που αγοράζουμε και στολίζουμε στα σπίτια μας, με διαφόρων χρωμάτων μπάλες και φυσικά στην κορυφή του δέντρου το κίτρινο λαμπερό αστέρι.

   Η χαρά των παιδιών προκαλείται από την ανυπομονησία τους για τα δώρα του Αϊ-Βασίλη. Ο Αϊ-Βασίλης είναι ένας φανταστικός ήρωας που τα Χριστούγεννα μοιράζει δώρα σε όλα τα παιδιά. Τέλος, τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες είναι τα γνωστά, κλασικά και πολυαγαπημένα γλυκά.

   Τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο τα δώρα, τα οικογενειακά τραπέζια, oι συνεστιάσεις και γενικά τα υλικά αγαθά. Χριστούγεννα σημαίνει αγάπη, είναι τα πνευματικά αγαθά και η ζεστασιά του κόσμου τις μέρες εκείνες.

 

 

​Τι είναι το blackout challenge;

Γράφουν οι μαθήτριες της Β τάξης Αδαμοπούλου Κατερίνα και Ανεσίδη Αλίκη

 0BF4AFD7-7AFD-4559-9DE2-8EE26C6715CDΤο blackout challenge είναι μια πρόκληση όπου οι έφηβοι αυθυποβάλλονται να απαγχονιστούν. Ο τρόπος που κατορθώνεται αυτή η δοκιμασία είναι ο παρακάτω: Ο έφηβος θα πρέπει να βγάλει το κορδόνι από το παπούτσι του ή να πάρει ένα καλώδιο και να το τυλίξει γύρω από τον λαιμό του. Αυτό έχει ως στόχο να χαθούν οι αισθήσεις του νέου για λίγα δευτερόλεπτα και στη συνέχεια, σύμφωνα με την πρόκληση, καλείται να ανεβάσει στο διαδίκτυο  τη στιγμή όπου τις ανακτά  ξανά.

Τώρα γεννάται το ερώτημα ποιοι είναι οι λόγοι οι οποίοι κάνουν τα παιδιά να ανταποκρίνονται σ” αυτή την πρόκληση. Σύμφωνα με την παιδοψυχολόγου Αλεξάνδρα Καπάτου, οι έφηβοι  τείνουν σ” αυτή την απόφαση, διότι θέλουν να δείξουν δύναμη και να λάβουν την αποδοχή των διαδικτυακών τους φίλων.

Συγκλονίζουν οι ιστορίες από μικρά παιδιά που “έπεσαν” θύματα αυτής της δοκιμασίας. Μία από αυτές τις περιπτώσεις ήταν και η νεαρή Arriani Jaileen Arroyo. Πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου 2021, όταν δοκίμασε το blackout challenge.  Σε δικαστικά έγγραφα που περιήλθαν στην κατοχή της εφημερίδας «Los Angeles Times», η οικογένεια και το Social Media Victims Law Center ισχυρίζονται ότι η Arriani«σταδιακά απέκτησε εμμονή» με το TikTok. Τον Φεβρουάριο του 2021, ο αδελφός της Edwardo είπε στον πατέρα τους ότι η Arriani δεν κουνιόταν. Ο Heriberto πήγε να την ελέγξει και τη βρήκε κρεμασμένη από το λουρί του σκύλου της οικογένειας με αποτέλεσμα να μείνει εγκεφαλικά νεκρή.

Ίσως να μην είχαμε αυτή την τραγική κατάληξη της Arriani, εάν είχε μιλήσει στους γονείς της για τη συγκεκριμένη πρόκληση την οποία είχε παρακολουθήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και είχε εκφράσει τις σκέψεις της σχετικά με αυτήν. Είναι πιθανό, αν γινόταν αυτό, οι γονείς να ενημέρωναν το σχολείο. Το σχολείο με τη σειρά του σε συνεργασία με τον ψυχολόγο, τον κοινωνικό λειτουργό και τον σχολικό νοσηλευτή θα μπορούσε να διοργανώσει ομιλίες πληροφόρησης των κινδύνων  της “δοκιμασίας”.

​​Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι οι σχέσεις εμπιστοσύνης γονέων και παιδιών αλλά και οικογένειας-σχολείου μπορούν να σώσουν τους νέους από διάφορες “ προκλήσεις”.

 

Όροι Χρήσης schoolpress.sch.gr | Δήλωση προσβασιμότητας
Top