Πώς μπορούμε να φανταστούμε μια κοινωνία στην οποία θα συνυπάρχουν ειρηνικά διάφοροι πολιτισμοί, χωρίς ο ένας να επισκιάζει τον άλλο; Μόνο με βάση μια πολυπολιτισμική εκπαίδευση μπορεί το όνειρο να πάρει σάρκα και οστά.

Τα τελευταία χρόνια μέσα στις παγκοσμιοποιημένες κοινωνίες «συγκατοικούν» άνθρωποι που έχουν ταξιδέψει σε διάφορες πλευρές του πλανήτη και κουβαλούν μαζί με τη δική τους κουλτούρα τους τόπους απ΄ όπου πέρασαν. Και από την άλλη, βρίσκονται οι άνθρωποι που «υπερασπίζονται» την πάτρια γη τους με το φόβο του διαφορετικού, του ξένου, του Άλλου.

Απαίτηση των καιρών είναι μια παιδεία που θα γίνει όραμα και φύλακας όλων αυτών των ανθρώπων και των πολιτισμών τους. Βασική αρχή θα είναι ο σεβασμός σε κάθε νέο στοιχείο που εισέρχεται στον εγχώριο πολιτισμό, η προσπάθεια να το δει η νέα γενιά με ένα βλέμμα καθαρό από προκαταλήψεις. Βάση της εκπαίδευσης η ποίηση, η λογοτεχνία, οι τέχνες εν γένει όλων των λαών, σε συγκριτική διαδικασία με τον δικό μας και προσπάθεια να βρεθούν οι κοινές ρίζες που ενώνουν τους λαούς. Συνεργασίες σχολείων, ανταλλαγές μαθητών με στόχο να βιώσουν την καθημερινότητα άλλων χωρών, να γνωρίσουν και μέσα από τη γνώση να κατακτηθεί η αποδοχή και να νικηθεί ο φόβος. Ένα σχολείο που θα απαιτεί από γονείς και εκπαιδευτικούς μια νέα μορφή παιδείας, με αρχή την ενσυναίσθηση και όχι την πληροφορία. Τελικά, οι γνώσεις βρίσκονται πια παντού, οι Άνθρωποι αρχίζουν να εκλείπουν.

Ελένη Γκόγκου