Μετά από πολλά περιστατικά εκφοβισμού, που κατά καιρούς έχουν σημειωθεί, υποθέτω πως όχι μόνον εγώ, αλλά οι περισσότεροι ευσυνείδητοι και συνεσταλμένοι άνθρωποι θα έχουν ευαισθητοποιηθεί και επηρεαστεί σίγουρα ψυχολογικά.

Αυτό, εντούτοις, που έχει, τελικά, σημασία είναι πως ο κάθε άνθρωπος  μπορεί να είναι σκούρος, μπορεί να είναι χοντρός, μπορεί να υστερεί οικονομικά, νοητικά, μπορεί να είναι άρρωστος, άτομο με ειδικές ανάγκες, ομοφυλόφιλος, πιο ευαίσθητος , πιο σκληρός, λιγότερο ή περισσότερο ομιλητικός. Είναι όμως αυτό που είναι και όσο διαφορετικός και να είναι, είναι εξίσου ίδιος με εμάς.

Γι΄ αυτό δεν πρέπει να υπάρχει η διάκριση. Όλα τα χαρακτηριστικά είναι απλά και μεταβλητά. Εσύ, ο οποίος χλευάζεις το διαφορετικό, έχεις και εσύ κάτι το διαφορετικό πάνω σου, το οποίο μπορεί να χλευάσει κάποιος άλλος και πάει λέγοντας. Στο κάτω κάτω, αν δεν υπήρχε η διαφορετικότητα του καθενός, θα είχε νόημα να είμαστε όλοι ίδιοι;

Το παράδοξο  είναι ότι άνθρωποι που ασκούν  εκφοβισμό σε άλλους πιο αδύναμους οδηγούνται στο να κάνουν πράξεις για τις οποίες κάποια στιγμή ίσως  μετανιώσουν. Εννοείται ότι όποιος είναι θύτης δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει σε ποιο σημείο φτάνει, και δεν κατανοεί τα ανθρώπινα δικαιώματα όποτε και ο θύτης είναι σίγουρα θύμα. Έτσι, το πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές είναι δύσκολο για τον θύτη να καταλάβει τι πράττει, δύσκολο για τον παρατηρητή να το συνειδητοποιήσει και δύσκολο για το θύμα να το αντιμετωπίσει.

Γιώργος Τριανταφύλλου