Ο πρόσφυγας
Κομμάτια η ψυχή του
στάζουν τα δάκρυα
σ” ένα χάρτη που με κόκκινη μελάνη
χάραξε τη μοναδική διαδρομή
Με μια βαλίτσα γεμάτη πληγώματα
περπατάει στο άγουρο χώμα
πόνος βουβός
ατελείωτος εντός του
πόδια ματωμένα, ιδρώτας στο μέτωπό του
και μάτια που ψάχνουν να ελευθερώσουν
λίγο από το φως του κόσμου…
Μια μέρα όμως θα ξυπνήσει
και τα μάτια του θα βλέπουν αντίκρυ
ένα χάδι, μια ανάσα, ένα χαμόγελο.
ΕΛΙΣΑ ΦΕΪΖΟΥΛΛΑ
