Φαρδέλα Βασιλική
ο Πυθαγόρας και το έργο του
Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος (580 π.Χ. – Μεταπόντιο, 496 π.Χ.) ήταν σημαντικός Έλληνας φιλόσοφος, μαθηματικός, γεωμέτρης και θεωρητικός της μουσικής.
Είναι ο κατεξοχήν θεμελιωτής των ελληνικών μαθηματικών και αναφέρεται ως σπουδαίος μαθηματικός και επιστήμονας και είναι γνωστός για το Πυθαγόρειο Θεώρημα που έχει το όνομά του.
Φιλελεύθερος στα φρονήματα και μεγάλος, με πολλή χάρη και ευπρέπεια στον λόγο και στο ήθος και σε όλα τα άλλα γοήτευσε τους ανώτατους άρχοντες της Ιταλίας.
Οι Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι ήταν μια φιλοσοφική, θρησκευτική και πολιτική σχολή που ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. από τον
Πυθαγόρα τον Σάμιο στον Κρότωνα της Κάτω Ιταλίας.
Οι Πυθαγόρειοι απέδιδαν πολύ μεγάλη σημασία στα Μαθηματικά και στην Αριθμητική. Ο αριθμός είναι κάτι που γίνεται αντιληπτό μέσω της νόησης. Οι Πυθαγόρειοι αντιλαμβάνονταν τους αριθμούς ως πλήθος ορισμένων αντικειμένων και τους απεικόνιζαν σε ψήφους. Με αυτό τον τρόπο παράστασης των αριθμών κατόρθωσαν να προβούν σε μια πρώτη βασική ταξινόμηση κατηγοριοποιώντας τους σε «άρτιους» και «περιττούς». Έτσι ένας άρτιος αριθμός απεικονιζόταν με μια σειρά ψήφων που μπορεί να χωριστεί σε δύο ίσα μέρη, ενώ το αντίθετο συνέβαινε με έναν περιττό.
Οι αριθμοί για τους Πυθαγόρειους είναι σύμβολα που εκφράζουν την ουσία των όντων και των φαινομένων. Έτσι, ο αριθμός 7 για παράδειγμα εκφράζει το νου, την υγεία και το φως, ο 4 την δικαιοσύνη, ο 3 το γάμο, ο 6 την εμψύχωση, ο 8 τον έρωτα και τη φιλία. Θεωρούσαν τους άρτιους αριθμούς ατελέστερους σε σχέση με τους περιττούς, εξαιτίας της άπειρης διαιρετότητας τους εν αντιθέσει με τους δεύτερους που εμφανίζουν μία απαρτισμένη ολότητα με αρχή, μέση και τέλος. Ο αριθμός 5 για παράδειγμα παρουσιάζει ολότητα διότι οι πρώτες δύο μονάδες παρουσιάζουν την αρχή, οι δύο τελευταίες το τέλος και η μεσαία μονάδα τη μεσότητα.
Οι γνώσεις μας για τους πυθαγόρειους, αντλούνται από έργα μεταγενέστερων συγγραφέων οι λεγόμενοι «Νεοπυθαγόρειοι».
Πυθαγόρειο θεώρημα
Το Πυθαγόρειο θεώρημα ή θεώρημα του Πυθαγόρα είναι σχέση ανάμεσα στις πλευρές ενός ορθογώνιου τριγώνου και αποτελεί θεώρημα της επίπεδης γεωμετρίας.
Ορισμός: το τετράγωνο της υποτείνουσας ενός ορθογώνιου τριγώνου ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο καθέτων πλευρών. Συμβολίζεται: γ2 + β2 = α2
