LATIN AMERICA

Xαλντάρ Ουτζόλ, Μαρία Φιόλα Α2

 

Λατινική Αμερική ονομάζεται το κεντρικό και νότιο τμήμα της αμερικανικής ηπείρου, δηλαδή οι χώρες που βρίσκονται νότια των ΗΠΑ, και οι χώρες της Καραϊβικής. Ανακαλύφθηκε από τον Αμέριγκο Βεσπούτσι (Amerigo Vespucci, 1454 – 1512), στην υπηρεσία της Ισπανίας. Κατοικούμενη τότε από τους λεγόμενους προκολομβιανούς πολιτισμούς (Ίνκας, Μάγιας, Αζτέκοι και άλλοι), η Νότια ή Λατινική Αμερική εξερευνήθηκε, αποικήθηκε και κατακτήθηκε, για εκατονταετίες από τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους, οι οποίοι με αιματηρούς πολέμους εξάλειψαν τελείως τους Προκολομβιανούς πληθυσμούς και δημιούργησαν μια σειρά από νέα κράτη. Ως αποτέλεσμα, οι σημερινοί Νοτιοαμερικανοί μιλούν κυρίως ισπανικά ή πορτογαλικά, διατηρώντας την ιβηρική κουλτούρα.

 

Ο λατινοαμερικανικός πολιτισμός είναι η επίσημη ή άτυπη έκφραση του λαού της Λατινικής Αμερικής και περιλαμβάνει τόσο υψηλή κουλτούρα (λογοτεχνία και υψηλή τέχνη) όσο και λαϊκή κουλτούρα (μουσική, λαϊκή τέχνη και χορός), καθώς και θρησκεία και άλλες εθιμικές πρακτικές. Αυτά είναι γενικά δυτικής προέλευσης, αλλά έχουν διάφορους βαθμούς ιθαγενούς , αφρικανικής και ασιατικής επιρροής.

Οι ορισμοί της Λατινικής Αμερικής ποικίλλουν. Από πολιτιστική άποψη, η Λατινική Αμερική αναφέρεται γενικά σε εκείνα τα μέρη της Αμερικής των οποίων η πολιτιστική, θρησκευτική και γλωσσική κληρονομιά μπορεί να ανιχνευθεί στον λατινικό πολιτισμό της ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας . Αυτό θα περιλαμβάνει περιοχές όπου ομιλούνται εγγενώς ισπανικά , πορτογαλικά , γαλλικά και διάφορες άλλες ρομανικές γλώσσες, οι οποίες μπορούν να εντοπίζουν την προέλευσή τους στα χυδαία λατινικά που ομιλούνταν στην ύστερη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία . Τέτοιες περιοχές περιλαμβάνουν σχεδόν όλο το Μεξικό, την Κεντρική Αμερική και τη Νότια Αμερική, με εξαίρεση τις αγγλόφωνες ή ολλανδόφωνες περιοχές. Πολιτιστικά, θα μπορούσε επίσης να συμπεριλάβει τη γαλλική κουλτούρα στη Βόρεια Αμερική, καθώς τελικά προέρχεται από την επιρροή της Λατινικής Ρώμης επίσης. Υπάρχει επίσης μια σημαντική πολιτιστική παρουσία της Λατινικής Αμερικής στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον 16ο αιώνα σε περιοχές όπως η Καλιφόρνια, το Τέξας και η Φλόριντα, που ήταν μέρος της Ισπανικής Αυτοκρατορίας . Πιο πρόσφατα, σε πόλεις όπως η Νέα Υόρκη , το Σικάγο , το Ντάλας , το Λος Άντζελες και το Μαϊάμι .

 

Η κουζίνα της Λατινικής Αμερικής είναι τα τυπικά φαγητά, ποτά και στυλ μαγειρέματος κοινά σε πολλές χώρες και πολιτισμούς της Λατινικής Αμερικής . Η Λατινική Αμερική είναι μια πολύ φυλετική, εθνοτική και γεωγραφική ποικιλία με ποικίλες κουζίνες. Μερικά είδη τυπικά της λατινοαμερικανικής κουζίνας περιλαμβάνουν πιάτα με βάση τον αραβόσιτο:  arepas , empanadas , pupusas , tacos , tamales , tortillas και διάφορες σάλσες και άλλα καρυκεύματα (guacamole , pico de gallo , mole , chimichurri , chili , aji , pebre ). Το Sofrito , ένας γαστρονομικός όρος που αρχικά αναφερόταν σε έναν συγκεκριμένο συνδυασμό σοταρισμένων ή κοκκινιστών αρωματικών, υπάρχει στη λατινοαμερικανική κουζίνα. Αναφέρεται σε μια σάλτσα από ντομάτες, ψητές πιπεριές, σκόρδο, κρεμμύδια και μυρωδικά. Το ρύζι, το καλαμπόκι, τα ζυμαρικά, το ψωμί, το plantain, η πατάτα, η γιούκα και τα φασόλια είναι επίσης βασικά προϊόντα στη λατινοαμερικανική κουζίνα.
Τα ποτά της Λατινικής Αμερικής είναι εξίσου ξεχωριστά με τα φαγητά τους. Μερικά από τα ποτά προηγούνται του αποικισμού. Μερικά δημοφιλή ποτά περιλαμβάνουν καφέ , mate , guayusa , τσάι ιβίσκου , horchata , chicha , atole , κακάο και aguas frescas .

 

Τα επιδόρπια στη Λατινική Αμερική ποικίλλουν πολύ.

Περιλαμβάνουν:

 

 

Μύθοι της Λατινικής Αμερικής

Βιργινία Πολυκρέτη Α2

 

 

Σε ένα τροπικό δάσος, βαθιά μέσα στη ζούγκλα με τα ψηλά δέντρα να κρύβουν τον ουρανό και την ατμόσφαιρα να σε σκοτώνει με την υγρασία της ενώ τα έντομα τρυπάνε τα αυτιά σου…

Εσύ μπορείς να δεις τα κρυμμένα πλάσματα μέσα από κει αλλά εκείνα δεν μπορούν να σε αισθανθούν πάρα μόνο να σε νιώσουν και αυτός είναι ένας αρκετά καλός λόγος να αναπνέεις και να κινείσαι σιγά και αθόρυβα.

Ξαφνικά ένα πλάσμα, μια πανέμορφη γυναίκα μονοπόδαρη με τεράστια γουρλωτά ματιά που συμπληρώνονται από τα μεγάλα χείλη της. Και τα μαλλιά της να είναι μπλεγμένα σε όλη την ζούγκλα του Αμαζονίου. Την λένε Patasola, το πλάσμα που μεταμορφώνεται σε γυναίκα η αλλιώς σκύλο, ακόμη και κοράκι.

• Ο στόχος της είναι να ξεγελάει τους άντρες και να τους οδηγεί στο θάνατο, πίνοντας το αίμα τους.

Αφού έχει τελειώσει το δείπνο της σκαρφαλώνει πάνω σε ένα δέντρο και τραγουδάει :

I’m more than siren

I live alone in the world

And no one can resist me

Because I am the Patasola

On the road at home

On the mountain and the river,

In the air and in the clouds

All that exists is mine.

Η ρίζα της Λατίνας Patasola θυμίζει αρκετά μια αρχαία μυθική Έμπουσα, ένα πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας.

Καθώς φεύγουμε από το δάσος φτάνουμε σε ένα μονοπάτι, και να ένα μικρό νανάκι, ένα μικρό αθώο νανάκι που έχει ένα πολύ κοντότερο πόδι, που εξ αιτίας αυτού έχει την ατυχία όταν μεταμορφώνεται  να μπορούν να το αναγνωρίζουν οι άλλοι. Είναι ο chullachaqui  ένα πλάσμα με φιλικές μορφές που σε σέρνει μέσα στο δάσος και σε κάνει να χαθείς, για να σώσει το άγριο δάσος από το ανθρώπινο είδος.   

•  Εμφανίζεται κυρίως στη περουβιανή και βραζιλιάνικη ζούγκλα που εκεί είναι πνεύμα του δάσους και ο σκοπός του είναι να προστατεύει τα άγρια δάση από το ανθρώπινο είδος.

Νύχτα Πανσέληνο, στα ορεινά του Πουέρτο Ρίκο. Μια παράδοση λέει πως πρέπει να έχεις ένα ασπρόμαυρο σκύλο, ο λόγος δεν δόθηκε ποτέ, αλλά οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι για να τον θυσιάσουν και να γλυτώσουν. Το πλάσμα που ψάχνουμε είναι στον Άγιο Δομίνικο, είναι ένα νυκτόβιο ον. Μην την κοιτάξεις στα μάτια, θα σε υπνωτίσει.

Το δέρμα της σκούρο μπλε σαν νυχτερινός ουρανός. Μακριά μαλλιά, λεία να καλύπτουν το γυμνό της σώμα. Καθώς τα πόδια της και οι πατούσες της είναι γυρισμένα προς τα πίσω ώστε να μην ξέρει κανείς προς τα που πάει. Δεν μιλάει μόνο τραγουδάει και κλαψουρίζει. Οι ντόπιοι την λένε Ciguapa, αποπλανεί  και κοιμάται με τους ταξιδιώτες και φυσικά στο τέλος τους σκοτώνει.

Το φεγγάρι σουρουπώνει ξανά και εμείς διαπερνάμε τα σοκάκια της Γουατεμάλας. Ψάχνουμε των El sombreron, στέκεται κάτω από ένα παράθυρο περιμένοντας την κοπέλα του να βγει έξω ώστε να της παίξει με την κιθάρα του το τραγούδι που της είχε και έχει αφιερώσει. Φοράει μαύρα ρούχα και σομπρέρο, μια λαμπερή ζώνη με μαύρες μπότες και σπιρούνια. Επίσης κρατάει μια ασημένια κιθάρα και κάνει καντάδα.

Ο θρύλος λέει πως ο Sombreron, ένας σομπρέρο με κιθάρα, εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά της κοπέλας και κατευθείαν της έψαλε ένα τραγούδι αφιερωμένο μόνο σε εκείνη για την αγάπη του. Όταν οι γονείς της είδαν το σκηνικό την ανάγκασαν να μείνει στο σπίτι, εκείνος δεν την άφηνε να κάνει τίποτα καθώς έπαιζε με την κιθάρα του έξω από το παράθυρο της συνέχεια. Οι γονείς της  έκοψαν τα μαλλιά και τα έδωσαν στην εκκλησία να ρίξουν επάνω ιερό νερό, από τότε ο τραγουδιστής εξαφανίστηκε. Κάτι που δεν ισχύει γιατί πλέον εκείνος προσπαθεί να στοιχειώσει με αυτόν τον τρόπο κοπέλες σε εκείνο το μέρος.

 

Πηγές

• https://www.pronews.gr/politismos/500661_pio-foveroi-ap-halloween-astikoi-mythoi-tid-latinikis-amerikis-poy-fernoyn/ (21.2.2024)