Μαρία Φιόλα Α2
ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΧΟΡΟΣ
Ο σύγχρονος χορός είναι ένα είδος χορού όπως το μπαλέτο, το jazz και προέκυψε ως μία μορφή «επανάστασης» ενάντια στις αυστηρές αρχές του μπαλέτου. Επικεντρώνεται στην προσωπική ερμηνεία του χορευτή και όχι σε βήματα με συγκεκριμένη δομή όπως συμβαίνει στο μπαλέτο. Αν και αρχικά ενημερώθηκε και δανείστηκε από κλασικά, μοντέρνα και τζαζ στιλ, έχει ενσωματώσει στοιχεία από πολλά στυλ χορού.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Κατά τον 20ό αιώνα, πολιτιστικές εξελίξεις γέννησαν την τέχνη του Σύγχρονου χορού. Η γυναίκα που έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου χορού θεωρείται από πολλούς ότι ήταν η Isadora Duncan. Η Duncan απέρριψε τους κανόνες που επέβαλλε το μπαλέτο στην τεχνική εκτέλεση των βημάτων, στην ενδυμασία και στο στήσιμο των χορευτών, θεωρώντας ότι έρχονταν σε αντίθεση με την ανθρώπινη φύση. Έχοντας αρκετούς υποστηρικτές, ίδρυσε την δική της σχολή χορού στην οποία δίδασκε η ίδια ενθαρρύνοντας τους μαθητές της να χρησιμοποιούν τον χορό ως μέσο έκφρασης και ελευθερίας.
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Η διδασκαλία του σύγχρονου χορού, ο αγωγός της γνώσης αυτής, που μεταφέρεται από σώμα σε σώμα, έχει ως συμμάχους του :
» τη τεχνική δεξιοτεχνία
» τις αφηγηματικές ιστορίες του δασκάλου
» τη μουσική
» και τον αυτοσχεδιασμό.
Τα τέσσερα στοιχεία που λαμβάνουν χώρα σε κάθε μάθημα, μικρή είτε μεγάλη χορογραφία και φυσικά σε μια παράσταση. Με βαθιές φιλοσοφικές ρίζες , που βαδίζει γύρω από την ανησυχία της ανθρώπινης ύπαρξης, συντονίζει μία μάζα ανθρώπων σε πολλούς διαφορετικούς ρυθμούς, ήχους, μελωδίες και σιωπές.
ΤΕΧΝΙΚΗ
Οι τεχνικές χορού και οι φιλοσοφίες κίνησης που χρησιμοποιούνται στον σύγχρονο χορό μπορεί να περιλαμβάνουν το σύγχρονο μπαλέτο, τον αυτοσχεδιασμό χορού, τον ερμηνευτικό χορό, το λυρικό χορό, τα μοντέρνα στυλ χορού από τις Ηνωμένες Πολιτείες όπως η τεχνική Graham, η τεχνική Humphrey-Weidman και η τεχνική Horton, ο σύγχρονος χορός της Ευρώπης Bartenieff Fundamentals και τεχνική χορού της Isadora Duncan.
Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%8D%CE%B3%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CF%87%CE%BF%CF%81%CF%8C%CF%82
