Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ή OCD είναι μια ψυχολογική διαταραχή στην οποία το άτομο έχει την άμεση ανάγκη να πραγματοποιήσει μια συγκεκριμένη δραστηριότητα. Αυτή η δραστηριότητα διαφέρει για κάθε άτομο που έχει ocd. Παρ” όλ” αυτά, όλοι έχουν κάτι κοινό: Έχουν την εμμονή να πραγματοποιήσουν αυτή την δραστηριότητα. Μάλιστα όταν δεν είναι εφικτό να πραγματοποιηθεί αυτή η δραστηριότητα μπορεί να επηρεάσει την ψυχολογική κατάσταση τους. Αυτή η εμμονή για την πραγματοποίηση μιας συγκεκριμένης δραστηριότητας μπορεί να προέλθει από φοβία ή τραύμα. Για παράδειγμα, ο ψυχαναγκασμός του πλυσίματος μπορεί να συνοδεύει τις φοβικές ιδεοληψίες της ακαθαρσίας ή η βεβαίωση μιας πράξης λόγω παρελθοντικού τραύματος
Το ocd φέρνει συναισθήματα φόβου, ανησυχίας, ενοχής ή τρόμου. Τον 19ο αιώνα τα άτομα που υπέφεραν από ocd θεωρούνταν τρελοί. Παρόλα αυτά ο Philliper Piner αναφέρεται σε αυτό μιλώντας για «λογική τρέλα», ενώ ο Esquirol το κατατάσσει στις μονομανίες και το θεωρεί είδος παραληρήματος. Ο Luys χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τον όρο ιδεοληψία σε ένα άρθρο που έφερε τον τίτλο «Παθολογικές Ιδεοληψίες». Ο Σίγκμουντ Φρόυντ είναι αυτός που απέδωσε στη διαταραχή αυτή τα χαρακτηριστικά της νεύρωσης, ο οποίος δεν περιορίστηκε απλά στην φαινομενολογική περιγραφή της, αλλά αναζήτησε τους υπεύθυνους ψυχολογικούς μηχανισμούς, εκθέτοντας την ψυχική δομή που υποβάτη την ιδεοψυχαναγκαστική συμπτωματολογία. Το ocd συνήθως εμφανίζεται στην εφηβεία και εξελίσσεται σταδιακά. Καθώς υπάρχουν πολλοί τρόποι θεραπείας, ο πιο συχνός είναι η φαρμακοθεραπεία. Συγκεκριμένα η χρήση αντικαταθλιπτικών, κυρίως η κλομιπραμίνη, φαίνεται να είναι ο πιο αποτελεσματικός.
Πηγές:
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B4%CE%B5%CE%BF%CF%88%CF%85%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE %BA%CE%AE_%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%AE (26/3/2024)
https://www.therapia.gr/therapia-ideopsyxanagkastikis-diataraxis/ (26/3/2024)
