ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Μυρτώ Παπαδοπούλου Α2

Η μουσική είναι βασικό στοιχείο από την αρχαιότητα, ειδικά με την σχέση που υπάρχει ανάμεσα σε αυτή και τα μαθηματικά. Κι όμως ο Πυθαγόρας γνωστός μαθηματικός είχε μια ολόκληρη θεωρία βασισμένη στην αρμονία. Η έννοια της αρμονίας είναι ένα ζήτημα που απασχόλησε όχι μόνο τον Πυθαγόρα κατά τη μακρόχρονη ενασχόλησή του με τη μουσική αλλά και πολλές άλλες μεγάλες προσωπικότητες. Ο Ευκλείδης γράφει για αυτή στο έργο του «Κατατομή Κανόνος», ενώ ο Κλαύδιος ο Πτολεμαίος κάνει την έρευνα «Harmonica», στην οποία παρουσιάζει με αριθμητική ακρίβεια την αρμονία που υπάρχει σε όλες τις μορφές της. Άλλοι συνόψισαν το έργο του Πυθαγόρα σε έργα τους. Ως μουσικός όρος, ειδικά για την αρχαιοελληνική μουσική, αρμονία σημαίνει μέθοδος κατασκευής μουσικών κλιμάκων, δια της συναρμογής μουσικών διαστημάτων. Κατ” επέκταση ο όρος αρμονία σημαίνει «μουσική κλίμακα». Ταυτόσημοι όροι με την αρμονία είναι οι όροι τόνος και τρόπος. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν κατονομάσει και κατατάξει τις κλίμακές τους δίνοντάς τους ονομασίες που δηλώνουν φυλετική ή εθνική καταγωγή. Στις πρώτες ασκήσεις αρμονίας μαθαίνουμε πώς να βάζουμε τις φωνές μιας χορωδίας (σοπράνο Άλτο τενόρος μπάσος) σε αρμονία ώστε να ακούγονται μελωδικά οι φωνές με βάση τις νότες και τις συγχορδίες.

ΠΗΓΕΣ: el.wikipedia.org

core.ac.uk