ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ… (Έλλη Μπάρλα)

…

Είναι όλα τόσο μπερδεμένα,

Ο έξω κόσμος είναι τόσο ξεκάθαρος και τακτικός σαν κουτάκια με χρώμα,

συγκεκριμένο σημείο με συγκεκριμένη ποσότητα.

Τα συναισθήματα μπερδεύουν τα πάντα.

Γιατί να έχουμε έναν τέτοιο κόσμο, σαν μπλοκ ζωγραφικής για παιδιά, και συναισθήματα που είναι μπερδεμένα σαν πίνακας αφηρημένης τέχνης;

Πίνακας… πίνακας.

Έτσι είναι τα χέρια μου. Τα βάφω με κόκκινο, μου αρέσει το κόκκινο… κόκκινο,

μου θυμίζει το αίσθημα της αγάπης.

Κόκκινο σαν το αίμα.

Η αγάπη κινεί τα νήματα, και τι είναι η αγάπη;

Αίμα.

Το αίμα είναι σαν την αγάπη.

Οι άνθρωποι έχουν διάφορες στάσεις μπροστά του. Κάποιοι το φοβούνται, λιποθυμούν στην όψη του και δεν το αντέχουν.

Άλλοι ξέρουν πως υπάρχει εκεί αλλά δεν το έχουν δει ποτέ και αν τύχει το αποφεύγουν παντελώς, είτε αγνοώντας το είτε καλύπτοντάς το.

Αυτοί που με φοβίζουν όμως περισσότερο είναι οι άνθρωποι που το λατρεύουν.

Κυκλοφορούν σαν δολοφόνοι ψάχνοντας για το επόμενό τους  θύμα, δίχως να ξέρουν πως σ΄ αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει θύτης, παρά μόνο δύο θύματα που λικνίζονται

σαν να χορεύουν με τη μουσική που ηχεί μόνο στο μυαλό τους.

Αν τους κοιτάξεις στα μάτια, βλέπεις την τρέλα.

Μάτια που γυαλίζουν, διεσταλμένες κόρες, φλέβες να κοκκινίζουν είτε από το κλάμα είτε από υστερία.

Πώς λοιπόν να μην τους παρομοιάσω με μανιακά θεριά;

Έτσι είναι αυτοί που αγαπούν και θέλουν να αγαπιούνται. Είμαι και εγώ από αυτούς.

Άρρωστη. Να διψάω για αίμα.

Το αίμα όμως είναι σπάνιο αλλά ταυτόχρονα παντού γύρω μας.

Πώς να το δεις χωρίς να ανοίξεις πληγή;

Δύο επιλογές, να πληγωθείς και να πληγώσεις.

Άντε, μην περιμένεις, διάλεξε!

Διάλεξες;

Λυπάμαι, ατύχησες, γιατί δεν έχει σημασία… θυμάσαι;

Θες δε θες, είσαι ένα θύμα συγχρονισμένο με ένα άλλο, σ΄ έναν παράλογο χορό, χωρίς ορχήστρα, χωρίς μαέστρο, χωρίς ρυθμό, χωρίς βήματα.

Μόνο οράματα στο μυαλό δύο σχιζοφρενών.

Έλλη Μπάρλα, Φύλλα Ημερολογίου

ΤΡΥΠΕΣ - Ερωτευμένοι Σχιζοφρενείς

Antony and The Johnsons - Cripple and the Starfish