Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Αναπηρία μια ομάδα από τη σχολική μας εφημερίδα πραγματοποίησε επίσκεψη στο ΕΕΕΕΚ (Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης για μαθητές με Ειδικές Ικανότητες και Ανάγκες),το οποίο βρίσκεται στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου 27, στο Δήμο Ελευθερίου – Κορδελιού.
Εκεί μας υποδέχτηκαν με χαρά και μας καλωσόρισαν η Διευθύντρια της σχολής, η κ. Ορφανίδου Πηνελόπη, καθώς και παιδιά του σχολείου. Μετά τις πρώτες συστάσεις , ανεβήκαμε στον επάνω όροφο όπου όλη η ομάδα κάθησε γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι μαζί με τη Διευθύντρια και τρεις μαθητές του σχολείου: τον Νίκο, τον Πέτρο και τον Παναγιώτη προκειμένου να συζητήσουμε μαζί τους και να μάθουμε κάποια πράγματα για την καθημερινότητά τους. Η συζήτηση μας είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί όχι μόνο εμείς μάθαμε για τη ζωή αυτών των παιδιών αλλά και αυτοί έμαθαν πράγματα για εμάς.
Η συζήτηση ξεκίνησε με τα μαθήματα του σχολείου τους, τα οποία είναι τα μαθηματικά, η γλώσσα, η κηπουρική και η μαγειρική. Μας είπαν ότι αγαπάνε όλα τα μαθήματά τους. Όσον αφορά τους καθηγητές τους οι σχέσεις τους είναι καλές και όπως μας είπε η Διευθύντρια το κάθε παιδί χρειάζεται ένα πρόσωπο αναφοράς. Μετά μιλήσαμε για άλλες δραστηριότητες. Μας είπαν ότι τους αρέσουν οι εκδρομές και ότι πηγαίνουν για ιππασία. Η θεραπευτική ιππασία όπως είπε η Διευθύντρια είναι μια όμορφη δραστηριότητα που τους κάνει καλό. Επίσης, δημιουργούν μικρά θεατρικά δρώμενα και ανεβάζουν τις παραστάσεις τους τις γιορτές και το καλοκαίρι. Αυτές τις μέρες ετοιμάζονται να ανεβάσουν ένα απόσπασμα από το έργο » ο Αϊ Βασίλης στη φυλακή με τους 83 αρουραίους» του Ευγένιου Τριβιζά προκειμένου να το παρουσιάσουν στην αίθουσα εκδηλώσεων του ναού του Αγίου Γεωργίου που τους παραχωρεί την αίθουσα για αυτές τις δραστηριότητες. Μάλιστα, μας προσκάλεσαν με χαρά να πάμε να να τους δούμε.
Όσον αφορά τι θα ήθελαν για το σχολείο τους μας είπαν ότι όλα είναι καλά όμως θα ήθελαν να έχουν μια αυλή για να παίζουν και καινούριες μπάλες.
Μετά μιλήσαμε για τη ζωή τους εκτός σχολείου. Ο Παναγιώτης είπε ότι πηγαίνει στο ΚΔΑΠ, ο Νίκος ότι ασχολείται με το καράτε, ότι κάνουν ποδήλατο, παίζουν ποδόσφαιρο, ηλεκτρονικά, επιτραπέζια, πηγαίνουν βόλτες. Στη συνέχεια τους ρωτήσαμε αν έχουν κάποιο ζώο. Κάποιοι είχαν και τόνισαν ότι τα ζώα θέλουν φροντίδα και προσοχή. Μας είπαν ότι τα αγαπούν και ότι δεν μπορούν την κακοποίηση των ζώων.
Όσον αφορά το μέλλον τους ο Νίκος δήλωσε ότι θέλει να γίνει αστυνομικός ενώ οι άλλοι είπαν ότι δεν το έχουν σκεφτεί.
Στα ίδια θέματα είπαμε και εμείς τις απόψεις μας. Τους μιλήσαμε για τα μαθήματά μας, για το σχολείο, για τον ελεύθερο χρόνο, για τα ζώα και για το μέλλον μας.
Μια από τις όμορφες στιγμές ήταν η ανταλλαγή δώρων. Εμείς τους προσφέραμε κάποια γλυκίσματα και αυτοί μας έδωσαν πολύ όμορφα χριστουγεννιάτικα στολίδια από πηλό που είχαν φτιάξει μόνοι τους. Ανταλλάξαμε ευχές για τις γιορτές και χαιρετηθήκαμε με την υπόσχεση ότι θα τα ξαναπούμε και ότι τους περιμένουμε για να παίξουμε στην αυλή του σχολείου μας!
Κάποιες σκέψεις…
Αφού σας παρουσιάσαμε όλα αυτά, θα θέλαμε να εκφράσουμε κάποιες σκέψεις σχετικά με την εμπειρία μας από αυτή την επίσκεψη και συγκεκριμένα από το χώρο που στεγάζεται το σχολείο. Ο χώρος αυτός δεν είναι ένα κτίριο όπως το σχολείο μας αλλά ένα μαγαζί! Πρόκειται για έναν χώρο που δεν είναι κατάλληλος για κανένα παιδί πόσο μάλλον για παιδιά που έχουν ειδικές ανάγκες. Μάλιστα, όταν περιγράφαμε πώς είναι το δικό μας σχολείο ήταν σαν να μιλούσαμε για κάποιο κολλέγιο. Πιστεύουμε ότι αυτός ο περιορισμένος χώρος επηρεάζει αρνητικά τα παιδιά, άσχετα αν κάποια δεν μπορούν να το αντιληφθούν ή να το εκφράσουν. Ως παιδιά, καταλαβαίνουμε την ανάγκη που έχει ένα παιδί για ελεύθερο χώρο ώστε να παίξει και να κινηθεί άνετα. Άλλωστε τα παιδιά με τα οποία συνομιλήσαμε είπαν ξεκάθαρα ότι θέλουν αυλή.
Ελπίζουμε να αλλάξει σύντομα αυτή η κατάσταση. Αυτές τις ελπίδες μας τις ενίσχυσε και η Διευθύντρια του σχολείου, η οποία τόνισε ότι τα πράγματα βρίσκονται σε έναν καλό δρόμο και ότι ή ίδια έχει βάλει ως στόχο ζωής την εγκατάσταση των παιδιών σε έναν όμορφο χώρο.
Ευχόμαστε το 2023 να γίνει αυτό πραγματικότητα γιατί όλα τα παιδιά αξίζουν ισότιμες ευκαιρίες στην εκπαίδευση.
Ένα παιδί με ειδικές ανάγκες
Θέλει μια αυλή για να παίζει
Ένα παιδί
Θέλει μια αυλή για παίζει.
Η συντακτική ομάδα
Ελένη Τούκα Γ5
Κατερίνα Φαρμάκη Γ5
Μαριάννα Σοφιάδου Β4
Στεφανία Μπελτσίδου Α6
Ιουλιέτα Αντωνίου Α6
Λέσποινα Κωνσταντινίδου Α2
Ανέστης Πιαντιάρωφ Α4
