ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Μυρτώ Παπαδοπούλου Α2
Η έννοια του κάλλους είναι μία από τις βάσεις της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφικής σκέψης που περιλαμβάνει τόσο την εξωτερική ομορφιά όσο και τις αρετές και ηθικές αξίες. Το κλασικό ιδεώδες ομορφιάς λάτρευε ένα λεπτό σώμα και ένα πρόσωπο με αρμονικές αναλογίες και εντελώς λεία επιδερμίδα, θεωρώντας πάντα ότι η ομορφιά είναι θεόσταλτο δώρο. Για να φροντίσουν την ομορφιά τους, οι γυναίκες και οι άντρες της Αρχαίας Ελλάδας είχαν τις δικές τους συνήθειες περιποίησης μαλλιών αλλά και μακιγιάζ. Ωστόσο άλλες πήγες αναφέρουν πως μακιγιάζ χρησιμοποιούν μόνο οι ιερόδουλες για να ξεχωρίζουν από τις άπλες γυναίκες.
Το μακιγιάζ στην Αρχαία Ελλάδα αναζητούσε πάνω απ” όλα μια λευκή επιδερμίδα. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιούνταν διαλύματα με βάση τα κεριά και τον λευκό μόλυβδο . Παραδόξως, λέγεται ότι το ίδιο μείγμα των Αρχαίων Ελλήνων χρησιμοποιούσε και η Βασίλισσα Ελισάβετ Α” της Αγγλίας για να επιτύχει το τέλειο ολόλευκο δέρμα που επέτασσαν οι κανόνες ομορφιάς και της δικής της εποχής. Επιπλέον οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν για τα μάγουλά τους ένα μείγμα για να τα βάφουν λίγο πιο ροδαλά. Τα χείλη ήταν χρωματισμένα με κάποιο είδος πάστας ανακατεμένο με σκουριασμένο σίδερο, ώχρες ή κερί μέλισσας.
