Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι τέλειος για να εμπνεύσει τον κόσμο γύρω του.
Συχνό φαινόμενο που παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια της μεταβατικής αυτής περιόδου που ονομάζουμε εφηβεία, είναι ότι μεγάλο μέρος των νέων έρχονται αντιμέτωποι με νέες ανασφάλειες και φόβους. Ανασφάλειες προσωπικές, άλλοτε μεγάλες και έντονες και άλλοτε ασήμαντες. Η εφηβεία έρχεται να ταράξει τις πολύ ήρεμες και «αθώες» παιδικές στιγμές της ανεμελιάς.
Αυτό που τώρα οι νέοι έχουν να αντιμετωπίσουν είναι η ανατροπή των συναισθημάτων και η μεγάλη διάθεση αυτοκριτικής. Οι έφηβοι μπαίνουν απότομα σε μία διαδικασία αμφισβήτησης και διαπραγμάτευσης του ίδιου τους του εαυτού. Στο στάδιο λοιπόν αυτό αφιερώνουν πολύ χρόνο προσπαθώντας με κάθε τρόπο να γνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν τον νέο τους εαυτό και να «χτίσουν» την ταυτότητά τους. Αμφισβητούν την εξωτερική τους εμφάνιση, το ντύσιμό τους, τον τρόπο που μιλούν, περπατούν, ακόμη και τον τρόπο που σκέφτονται. Πολλές φορές ενδιαφέρονται περισσότερο να ικανοποιούν τις προτιμήσεις των συνομηλίκων τους, παραβλέποντας ακόμη και το ενδεχόμενο ότι κάτι μπορεί να μην τους εκφράζει.
Τόσος χαμένος χρόνος να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους, με την ελπίδα πως θα γίνουν κάτι θεωρητικά αποδεκτό, και πολλές φορές διαφορετικό από αυτό που αποκαλούν «εαυτό τους»! Χτίζουν ένα τείχος από χαμηλή αυτοεκτίμηση, φόβους και ανασφάλειες που κανείς, ούτε καν οι ίδιοι, δεν μπορεί να γκρεμίσει. Και τι είναι άραγε αυτό που τους επηρεάζει ωθώντας τους ένα βήμα πιο κοντά στις ανασφάλειες αυτές; Θα έλεγε κανείς πως όλα τα σχόλια και οι κριτικές που λαμβάνουν από το περιβάλλον γύρω τους κλονίζουν την αυτοεκτίμηση τους και μένουν τόσο στέρεα μέσα τους, που αποτελούν γερά θεμέλια ώστε το τείχος αυτό να παραμένει σταθερό.
Η αυτοπεποίθηση είναι μια από τις πιο ελκυστικές αρετές σε έναν άνθρωπο, πόσο μάλλον όταν αυτός βρίσκεται στην εφηβική του ηλικία. Κάθε άνθρωπος έχει αδυναμίες και μόνο όταν αποδεχτεί αυτό που είναι, και συμφιλιωθεί με την ιδέα του οτιδήποτε δεν είναι, θα επιτύχει πραγματικά. Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι τέλειος για να εμπνεύσει τον κόσμο γύρω του. Αρκεί να του δώσει έμπνευση μέσα από τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τις ανασφάλειες του.
Καραούζα Θάλεια, Α2
