Ο  Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος 1944-1949 αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της ιστορίας μας. Ο παγκόσμιος διπολισμός παρέσυρε την Ελλάδα στη δίνη μιας πρωτοφανής σε οξύτητα και κλίμακα αντιπαραθέσεις,από την όποια δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν οι ηγεσίες όλων των πολιτικών παρατάξεων της χώρας,που φέρουν τεράστια ευθύνη για αυτό.Οχι γιατί δεν κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να εξασφαλίσουν ειρηνικό κατευνασμό των συγκρούσεων, αλλά και γιατί υπολόγιζαν ως σοβαρό παράγοντα της πολιτικής τους, την βοήθεια των <<ξένων συμμάχων>> για την απόκτηση της οποίας έδειξαν δουλοπρέπεια και υποχωρητικότητα. Η χώρα βγήκε βαριά πληγωμένη από τον εμφύλιο με 40.000 νεκρούς και κατά άλλους 60.000 η 80.000. Ενας από αυτούς που πήραν μέρος στον εμφύλιο ,15 χρονών τότε, είναι και ο Κώστας Γκλαβίνας,ο οποίος γεννήθηκε στο χωριό Φτελιά Καστοριάς το 1931. Ας αρχίσουμε την συνέντευξη:

-Κύριε Γκλαβίνα πότε σας έπιασαν.

-Στης 19 Δεκέμβριο του 1947 με συνέλαβαν κυριολεκτικά από την αγκαλιά της μάνας μου.

-Τι συνέβη μετά από την σύλληψη σας

-Με κράτησαν για 23 μέρες , Χριστούγεννα, πρωτοχρονιά στο αστυνομικό τμήμα με πολλά βασανιστήρια.Στις 12 Γενάρη του 1948 με περνάνε στρατοδικείο στην Καστοριά και με καταδικάζουν σε 20 χρόνια φυλάκιση .Στις 28 Φεβρουαρίου ξεκινά το ταξίδι μου προς την Μακρόνησο με ενδιάμεσους σταθμούς τις φύλακες Επταπύργιου πρώτα και μετά φυλακές Κηφισίας Αττικής, και από εκεί στις 20 Μάιου την ημέρα της ονομαστικής μου εορτής με στέλνουν με άλλους 449 ανήλικους στην κόλαση της Μακρονήσου.

-Τι συναντήσατε πηγαίνοντας στην Μακρόνησο

-Τα καψόνια ξεκίνησαν πριν ακόμα πατήσουμε τα πόδια μας στην Μακρόνησο με το που κατεβήκαμε από το καΐκι περπατώντας επάνω στο μαδέρι,για να πατήσουμε στη στεριά,φτάνοντας στην μέση του, το κουνούσαν για να πέσουμε στη θάλασσα, αυτά γίνονταν μπροστά στα μάτια του διοικητή της Μακρονήσου.

-Πως ήταν η ζωή σας εκεί

-Η ζωή μας εκεί ήταν πείνα, αρρώστιες και βασανιστήρια.Κάθε μέρα λέγαμε ότι ίσως αύριο δεν θα ξημερώσει μια νέα μέρα και για εμας. Εαν δεν υπογράφαμε την δήλωση, δεν θα μας ξανά βλέπανε οι μανάδες μας, φώναζαν με πολύ έπαρση οι φύλακες μας.

-Κάνατε φίλιες στην φυλακή

-Φυσικά,είναι φιλίες μιας ζωής που δεν ξεχνιούνται εύκολα.Ποιον να πρωτοθυμηθώ από την αρχή αυτού του ταξιδιού μου. Το Ν. Κουγιούφα από το Βελβεντο,τον Σ. Στεφάνου από τα Σέρβια,τον Αναστασόπουλο,τον Β.Παταρέλη τον Π.Παναγιώτου η τον Α.Παπαλέξη ,και άλλους που δεν μου έρχονται στο μυαλό αυτή τη στιγμή.

-Τελικά κύριε Γκλαβίνα τι είναι ο εμφύλιος πόλεμος

-Εμφύλιος πόλεμος είναι η καταστροφή ενός κράτους, που αφήνει πληγές που πρέπει να περάσουν χρόνια για να επουλωθούν.

Ο κύριος Γκλαβίνας είναι 85 xρονών και  είναι ο παππούς μου.

Τζιμενάκης Ουίλιαμ-Κωνσταντίνος