Η ΒΙΑ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
• ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΥ :
• Ο χουλιγκανισμός λέγεται ότι ξεκίνησε στην Αγγλία στα τέλη το 19ου
• αιώνα, όταν άνθρωποι που χαρακτηρίζονταν σκληροί προκαλούσαν
• αναταραχές.Την δεκαετία του 1960 ο χουλιγκανισμός έγινε πολύ σοβαρό
• πρόβλημα. Αυτό οδήγησε την Αγγλική Κυβέρνηση να φτιάξει έναν νόμο
• ο οποίος απαγόρευε την είσοδο αυτών των ατόμων στους αγωνιστικούς
• χώρους επίσης η αστυνομία θα συλλάμβανε όποιον φίλαθλο που
• έμοιαζε με skinheands ή φορούσε φθηνά ρούχα με αποτέλεσμα οι
• χούλιγκανς να αλλάξουν στιλ στα ρούχα και να φορούν ακριβά και
• επώνυμα ρούχα.Οι Αγγλοι και οι Γερμανοί οπαδοί είχαν μια
• μακροχρόνια αντιπαλότητα που κορυφώθηκε στα τέλη του 1980 με
αποτέλεσμα να έχουν την χειρότερη φήμη μέχρι τα τέλη του 1990
Η ΒΙΑ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
. Ο Ποδοσφαιρικός χουλιγκανισμός αναφέρεται σε καταστροφική συμπεριφορά που εκτελείται από τους οπαδούς του ποδοσφαίρου και είναι ευρέως θεωρείται ότι είναι απείθαρχοι και καταστροφική συμπεριφορά. Οι δράσεις, όπως η φιλονικία, ο βανδαλισμός και ο εκφοβισμός που θεσπίστηκαν από την ένωση ποδοσφαίρου οπαδούς σύλλογο που συμμετέχουν στο ποδοσφαιρικό χουλιγκανισμό
Η ΒΙΑ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
• Ως χουλιγκανισμός αναφέρεται η ανάρμοστη και βίαιη συμπεριφορά οπαδών αθλητικών ομάδων που οδηγεί στη διατάραξη της τάξης. Εκφάνσεις χουλιγκανισμού συνήθως θεωρούνται πράξεις όπως η υβριστική συμπεριφορά σε γήπεδα κατά τη διάρκεια αγώνων πολλές φορές με ρατσιστική διάθεση, η επιθετική συμπεριφορά σε αυτούς τους χώρους, οι εισβολές οπαδών στον αγωνιστικό χώρο πολλές φορές με βίαιες διαθέσεις, οι ομαδικές συγκρούσεις οπαδών εντός και εκτός γηπέδων καθώς και δολοφονίες που γίνονται μεταξύ οπαδών που τάσσονται υπέρ διαφορετικών ομάδων.

Ο όρος χρησιμοποιείται πολύ συχνά για να περιγράψει την συμπεριφορά των οπαδών σε αγώνες ποδοσφαίρου. Με αυτόν τον τρόπο δηλώνονται βανδαλισμοί και ομαδικές συγκρούσεις που λαμβάνουν χώρα πριν, κατά τη διάρκεια, ή μετά από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που προκαθορισμένες συγκρούσεις μεταξύ οπαδών γίνονται ανεξάρτητα από τους αγώνες ή με αφορμές αγώνες άλλων αθλημάτων
Η ΒΙΑ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
• Η έρευνα σχεδιάσθηκε και πραγµατοποίηθηκε κατά τα έτη 1986-1988, δηλ. λίγους μήνες μετά την τραγωδία που συνέβη στο Στάδιο Χέϋζελ των Βρυξελλών (Μάιος 1985). Η αίσθηση που δηµιουργήθηκε τότε από τον θάνατο 39 ανθρώπων και τον τραυµατισµό άλλων 425 ήταν, ασφαλώς, ιδιαίτερα έντονη, έστω και αν η καταστροφή δεν υπήρξε το άµεσο αποτέλεσµα χουλιγκανικών δραστηριοτήτων, αλλά προκλήθηκε από την κατάρρευση ενός προστατευτικού τοίχου, ο οποίος ξαφνικά υποχώρησε ύστερα από φραστικές επιθέσεις και οχλαγωγία των οπαδών της Λίβερπουλ µε τους οπαδούς της Γιουβέντους. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους 1985, προωθήθηκε εν τάχει η υπογραφή μιας Ευρωπαϊκής Σύµβασης για την Βία των Θεατών και την Ανάρµοστη Συµπεριφορά στις Αθλητικές Συναντήσεις ( 1787/1988, . και 1646/1986), ως ένδειξη ότι το Συµβούλιο της Ευρώπης ήταν αποφασισµένο να θέσει την κατάσταση υπό έλεγχο.

Η ΒΙΑ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ
• Το ποδόσφαιρο στην Αγγλία προήλθε από παραδοσιακές εκδηλώσεις που περιλάμβαναν παιχνίδι με μια μπάλα που είχαν συνήθως μαζική συμμετοχή από τους κατοίκους της περιοχής όπου λάμβανε χώρα. Γενικά σκοπός ήταν συνήθως η μεταφορά της μπάλας από ένα σημείο της πόλης σε ένα άλλο ή η κατοχή της μπάλας από έναν συμμετέχοντα μέχρι κάποια προκαθορισμένη διάρκεια. Η μαζική συμμετοχή υποδηλώνει τις βίαιες συγκρούσεις που ξεσπούσαν πολλές φορές σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Από το 1314 ακόμη, οΕδουάρδος Β” της Αγγλίας, απαγόρευσε τέτοιου είδους εκδηλώσεις διότι όπως αναφέρει μπορεί να προκαλούσαν κοινωνικές αναταραχές ή και προδοσία.[4] Στην ίδια χώρα και αφού οι πρώτοι κανόνες του σύγχρονου ποδοσφαίρου είχαν εδραιωθεί, σημειώθηκαν μεγάλες αναταραχές μετά τον αγώνα της Πρέστον Νορθ Εντ με την Άστον Βίλα. Οι δύο ομάδες λιθοβολήθηκαν και χτυπήθηκαν άσχημα με ξύλα και αναφέρεται ότι ένας παίκτης της Πρέστον έμεινε αναίσθητος. Τον επόμενο χρόνο καταγράφηκαν συμπλοκές μεταξύ οπαδών της Πρέστον με οπαδούς της Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς καθώς το 1905 κάποιοι υποστηρικτές της Πρέστον δικάστηκαν για χουλιγκανισμό μετά τον αγώνα της ομάδας με τηνΜπλάκμπερν. Μεταξύ τους ήταν και μια «μεθυσμένη και εκτός τάξης» 70χρονη γυναίκα. Στο διάστημα του μεσοπολέμου δεν καταγράφηκαν αντίστοιχα φαινόμενα, αλλά κατά τηδεκαετία του 1950 εμφανίστηκε η μόδα των Μοντς και των Ρόκερς που όπως αναφέρεται ομάδες κάθε παράταξης είχαν συγκρούσεις μεταξύ τους, με αφορμή διαφορές στην ιδεολογία και στον τρόπο εμφάνισης.[5] Τέτοιου είδους αντιθέσεις όξυναν το κλίμα μεταξύ των οπαδών αντιπάλων ομάδων και εμφανίστηκε ένα νέο κύμα χουλιγκανισμού. Το 1956, οπαδοί της Λίβερπουλ Φ.Κ. και της, επίσης από την πόλη του Λίβερπουλ, Έβερτον, έλαβαν μέρος σε διάφορα περιστατικά καταστροφής τρένων. Από το 1965 αναφέρονται κάθε χρόνο κατά μέσο όρο περίπου 25 περιστατικά χουλιγκανισμού στην Αγγλία.[4]
Η ΒΙΑ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

• Οκτώ στους δέκα Έλληνες φιλάθλους εκφράζουν την άποψη ότι η χρήση αλκοολούχων ποτών και ναρκωτικών ουσιών έχουν σοβαρό μερίδιο ευθύνης στην εκδήλωση κρουσμάτων χουλιγκανισμού, αλλά παράλληλα το ίδιο ποσοστό (80%) συναρτά το φαινόμενο με τη γενική έκπτωση αξιών της κοινωνίας.

Και μέσα σε όλα αυτά, μόλις το 15% των φιλάθλων πιστεύουν ότι το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου είναι «σίγουρα καθαρό», ενώ ως «καθόλου καθαρό» το βαθμολογεί το 34%.

Σύμφωνα με τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, η στάση των αρχών απέναντι σε όσους βιαιοπραγούν στα γήπεδα πρέπει να είναι άτεγκτη, ενώ τα περισσότερα επικριτικά σχόλια συγκεντρώνουν οι διοικήσεις των ομάδων, αλλά και οι αθλητικές εφημερίδες.

Η βία στα γήπεδα είναι ένα πολυσύνθετο φαινόμενο, τόσο ως προς τις αιτίες που την παράγουν, όσο και ως προς τις μορφές με τις οποίες εκδηλώνεται. Για το λόγο αυτό η αντιμετώπισή της απαιτεί συνδυασμένη στόχευση και συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων: της κοινωνίας, της πολιτείας, του ποδοσφαίρου.

Η βελτίωση των γηπεδικών εγκαταστάσεων, η εφαρμογή του ονομαστικού ηλεκτρονικού εισιτηρίου, μα πάνω απ” όλα η αμετακίνητη βούληση και η συνεπής πρακτική των διοικήσεων των ομάδων να αποβάλουν το φαινόμενο από τις κερκίδες, αποτελούν βασικά προαπαιτούμενα για να είμαστε άμεσα αποτελεσματικοί.

Η Κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να αποδείξει τη βούλησή της για την αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα με τη μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου αντιμετώπισης του φαινομένου, ψηφίζοντας ένα νόμο σύγχρονο, ρεαλιστικό, εφαρμόσιμο, αλλά κυρίως και πάνω απ’ όλα κοινωνικά αποδεκτό.

ΜΑΘΗΤΕΣ:ΚΑΠΑΣΑΚΑΛΙΔΗΣ ΜΙΧΑΗΛ,ΚΑΖΑΚΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ,ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΤΕΝΙΔΗΣ